เขาสูงเราต่ำเปรียบกันไม่ได้ เส้นทางของใครต่างก็ของมัน ยิ่งเธอขึ้นสูงฉันเหมือนถูกผลัก ล่วงหล่นจมปักเราต่างเหลือเกิน ถึงต้องลาจากฉันก็ยอมรับสิ่งที่เกิด เราไม่อาจเดินก้าวไปด้วยกัน ตอนนี้เธอมีสิ่งที่ดีขึ้น ฉันนี้หวังพึ่งคงต้องถอยห่าง จำใจจากลาด้วยใจอ้างว้าง ความหวังเคยสร้างวันนี้เป็นอดีตไป ขอให้เธอไปดีขอให้มีมิตรใหม่ ที่แสนจริงใจและหวังดีกับเธอ ฉันคนนี้คงเป็นเพียงอดีต ที่ค่อยค่อยเลือนหายไม่เหลือ ไม่เหลือไม่เหลือในความทรงจำ