......กระซิบขอ

ย่าเงา

หญิงบอบบาง  ร่างสูงโปร่ง  คงรักอยู่
สองตารอ  คอยดู  ผู้ปลอบขวัญ
ดุจผู้เฒ่า  เฝ้ารอลูก  ทุกคืนวัน
ในราตรี  ที่นางฝัน  นั้นไกลยาว

 
เธอจะอยู่  ตรงไหน  แม้ไกลลิบ
ปากมุมมิบ  กระซิบไป  ในห้องหาว
พร่ำเพ้อเจ้อ ฝากเดือน เตือนใจดาว
เธอจะหนาว เธอจะสุข ทุกข์อย่างไร

 
ขอสายลม  ช่วยพรมพร่าง  กางอ้อมกอด
เป็นแขนสอด  โอบรัก  พิทักษ์ให้
ขอเธอนั้น   อบอุ่น  ทั้งกายใจ
จงปลอดภัย ไร้โรคา มาแผ้วพาล


 
เก็บเอารัก  ไว้ในอก  แม่ตกยาก
คิดถึงมาก  ฝากคำ  พร่ำกล่าวขาน
แม่เจ็บไข้...เข้าโรงหมอ...ขอยาทาน
หมอพยาบาล มองหน้า น้ำตาคลอ

 
มองประตู  กู่ขวัญ วันลูกกลับ
แม่ยิ้มรับ  ดาวบนบ่า  ตาพร่าหนอ
กอดมือลูก  สุขปานใด  ใจแม่รอ
กระซิบขอ  เอื้อมปิดตา  คราสิ้นใจ



http://www.oknation.net/blog/nang/2007/10/17/entry-1

http://www.oknation.net/blog/nang/2007/10/18/entry-1

เชิญเข้าไปชมนะคะ