3 พฤศจิกายน 2550 00:48 น.
ย่าเงา
ขอถวายบังคมบรมบาท
มหาราชเกรียงไกรคุณใหญ่หลวง
เป็นที่รักภูมิใจไทยทั้งปวง
ทุกแดดวงเทิดทูนพูนภักดี
ทรงเป็นพระโพธิสัตว์ขจัดทุกข์
อำนวยสุขพิพัฒน์เพิ่มเฉลิมศรี
เป็นแบบอย่างปวงประชาในธาตรี
พระจักรีเกียรติยศปารกฏไกล
พระราชกิจประสิทธิผลดลเกษม
ไทยปรีดิ์เปรมชื่นชีวีจะมีไหน
ขอถวายพระพรบวรชัย
ด้วยดวงใจกตัญญูรู้พระคุณ
ทรงรักราษฎร์พิทักษ์ราษฎร์ปราศภัยโรค
สร่างสิ้นโศกชูช่วยด้วยอุดหนุน
ให้รุ่งเรืองร่มเย็นนับเป็นบุญ
ราษฎร์อบอุ่นมากล้นพ้นรำพัน
ไทยทั้งชาติคารวะอภิวาท
ภูวานาถยอดยิ่งพระมิ่งขวัญ
จงสถิตย์สถาพรถาวรนิรันดร์
เดชอนันต์เลื่องระบือลือพระนาม
ทรงเป็นร่มโพธิ์ทองของปวงข้า ฯ
เป็นมหา-ราชใหญ่ในสยาม
เป็นคุณธรรมที่สวยสดและงดงาม
พระมั่นความดีดำรง "ทรงพระเจริญ"
ขอถวายพระพรแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
และสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ
ขอให้ทั้งสองพระองค์
หายจากพระอาการประชวรโดยเร็ว
ด้วยเกล้า ด้วยกระหม่อม ขอเดชะฯ
ข้าพระพุทธเจ้า...ย่าเงา
18 ตุลาคม 2550 15:13 น.
ย่าเงา
หญิงบอบบาง ร่างสูงโปร่ง คงรักอยู่
สองตารอ คอยดู ผู้ปลอบขวัญ
ดุจผู้เฒ่า เฝ้ารอลูก ทุกคืนวัน
ในราตรี ที่นางฝัน นั้นไกลยาว
เธอจะอยู่ ตรงไหน แม้ไกลลิบ
ปากมุมมิบ กระซิบไป ในห้องหาว
พร่ำเพ้อเจ้อ ฝากเดือน เตือนใจดาว
เธอจะหนาว เธอจะสุข ทุกข์อย่างไร
ขอสายลม ช่วยพรมพร่าง กางอ้อมกอด
เป็นแขนสอด โอบรัก พิทักษ์ให้
ขอเธอนั้น อบอุ่น ทั้งกายใจ
จงปลอดภัย ไร้โรคา มาแผ้วพาล
เก็บเอารัก ไว้ในอก แม่ตกยาก
คิดถึงมาก ฝากคำ พร่ำกล่าวขาน
แม่เจ็บไข้...เข้าโรงหมอ...ขอยาทาน
หมอพยาบาล มองหน้า น้ำตาคลอ
มองประตู กู่ขวัญ วันลูกกลับ
แม่ยิ้มรับ ดาวบนบ่า ตาพร่าหนอ
กอดมือลูก สุขปานใด ใจแม่รอ
กระซิบขอ เอื้อมปิดตา คราสิ้นใจ
http://www.oknation.net/blog/nang/2007/10/17/entry-1
http://www.oknation.net/blog/nang/2007/10/18/entry-1
เชิญเข้าไปชมนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 03:34 น.
ย่าเงา
ปรารถนาอารมณ์พรมดอกไม้
สวยสีสันสดใสไร้เดียงสา
บริสุทธิ์จุดไว้ในแววตา
คือคนคอยไขว่คว้าหาดวงดาว
ลมหายใจใฝ่สิทธิ์อิสระ
ฝันเพียงจะเฟื่องฟ่องในห้องหาว
พลังใจใหญ่หลวงโชติช่วงพราว
คือคนก้าวมาใหม่ในที่นี้
ก้าวมาล้วนมวลพลังที่ตั้งมั่น
ด้วยดวงใจใฝ่ฝันสรรศักดิ์ศรี
เป็นเกลียวคลื่นครืนโถมโลมนที
ทุกคนมีอนาคตแสนงดงาม
ต่างหมายมั่นสรรค์สร้างทางชีวิต
ล้วนลิขิตคุณค่าน่าเกรงขาม
จุดดวงไฟไขว่คว้าพยายาม
สนองความสมปองลำพองใจ
ปรารถนาพาชัยให้ช่วงโชติ
ถลาโลดหยัดยืนคลื่นลูกใหม่
รวมความหวังทั้งปวงเป็นดวงไฟ
มีธงชัยทายท้าไว้คว้าครอง
15 กุมภาพันธ์ 2550 23:00 น.
ย่าเงา
ทุกอณูความรักของนักฝัน
ไม่มีวันสรรสร้างทางที่หมาย
มีแต่วันเศร้าเสียใจอยู่ไม่วาย
ตราบวันตายสิ้นสุดหยุดรักเธอ
จากวันนั้นถึงวันนี้ครบปีแล้ว
ไร้วี่แววความคิดถึงซึ้งเสมอ
ไม่มีรักหลากล้นคอยปรนเปรอ
ใจเสนอคอยสนองตามต้องการ
เห็นสายฝนโปรยปรายที่ชายฟ้า
ความเหว่ว้าพร่ำเพ้อละเมอขาน
ต่อไปนี้คงหนาวเหน็บเจ็บดวงมาน
ตราบถึงกาลชีพดับพร้อมกับรัก
ค่ำคืนนี้มีแสงจันทร์อันกระจ่าง
ดาวพราวพร่างพรรณรายใจตระหนัก
ท้องนภาเจิดจ้าค่าควรนัก
ฉันประจักษ์ได้ดีในลีลา
ดอกตะแบกสีม่วงเริ่มร่วงหล่น
เหมือนใจคนเขียนฝันรำพันหา
ถ้าวันนี้ฉันได้พบได้สบตา
ความเหว่ว้าคงลางเลือนไม่เหมือนเคย
คนดีของฉัน...
โปรดคิดถึงคะนึงหาอย่าชาเฉย
สงสารฉันบ้างนะอย่าละเลย
โปรดเฉลยมธุรสพจมาน
หน้าส่วนตัว
1714
