9 พฤษภาคม 2548 23:12 น.
ยูริ
ฉันคนนี้เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่เธอไม่อยากลึกซึ้งไม่อยากอยู่ใกล้
ฉันคนนี้ไม่ได้ดีเหมือนใครๆ
แต่ฉันคนนี้มีหัวใจไว้ให้เธอ
เธอที่ไม่เคยมองเห็นความสำคัญ
เธอที่นอกใจกันมาเสมอ
แต่ที่ยังทนเพราะเหตุผลฉันรักเธอ
ไม่เห็นใจบ้างเลยเหรอฉันรักเธอ...โปรดกลับมา
8 พฤษภาคม 2548 23:05 น.
ยูริ
ความรักเหมือนกาแฟ...ขมแต่อร่อย
ความรักเหมือนกุหลาบ...สวยงามแต่ทำร้าย
ควารักเหมือนสายลม...พัดมาแล้วพัดไป
ความรักเหมือนเปลวเทียน...ร้อนแรง..สว่างไสว...แต่สุดท้ายก็ดับลง
จิงมั๊ยค๊ะ...กิว่าจริงน้า อิอิ........
8 พฤษภาคม 2548 23:00 น.
ยูริ
เข้มแข็งซักที
จากวันนี้ต้องมีชีวิตใหม่
ที่ผ่านมาคิดซะว่าฝันไป
ไม่มีเค้าอีกต่อไปในใจเรา
จบสิ้นกันที...
กับกองไฟกองนี้ที่แผดเผา
ไม่เหลืออะไรอีกต่อไปสำหรับเรา
ตายไปแล้วฉันคนเก่าโปรดเข้าใจ
8 พฤษภาคม 2548 22:53 น.
ยูริ
กลับมาอีกทำไม
หรือว่าไม่มีใครแล้ววันนี้
ทำใจอยู่นานกับการลาจากของคนดี
ที่ทิ้งไปจากตรงนี้อย่างไม่มีเยื่อไย
แล้ววันนี้คนดีเดินกลับมา
พูดไปพร้อมน้ำตาขอเริ่มใหม่
ขอโทษทีฉันวันนี้มีแต่ใจ
ที่มันเจ็บเกินไปเกินรักเธอ
8 พฤษภาคม 2548 22:51 น.
ยูริ
ดึกแล้วยังไม่นอน
อยู่เป็นเพื่อนกับความร้าวรอนตรงนี้
หากมีใครบางคนเคียงข้างก็คงดี
แต่ว่าใครที่ว่านี้อยู่แห่งใด
ไม่รู้เธอจะนอนหรือยัง
รู้สึกอ้างว้างเหมือนกันหรือไม่
ตั้งแต่ร้างลาอยากบอกว่า...ไม่มีใคร
ยังคงเป็นเธอคนเดียวในใจไม่เปลี่ยนแปลง