26 ธันวาคม 2548 22:32 น.
ยูริ
หลากหลายคนที่ผ่านเวียนวนเข้ามา
ฉันจำเป็นต้องไปไขว่คว้าอย่างนั้นเหรอ
เธอมีคนใหม่แล้วผิดมั๊ยที่ใจจะยังมีเธอ
ฉันรู้ตัวดีว่าสิ่งที่เจอ"ยังไม่มีค่าพอ"สำหรับหัวใจ
ไม่ผิดใช่มั๊ยถ้าฉันจะยังไม่รักใครคนอื่น
และที่เป็นอยู่ก็ไม่เห็นว่าจะฝืนความรู้สึกตรงไหน
ฉันมีความสุขดีกับรักที่มีแม้มันจะไม่อุ่นใจ
แต่ฉันรู้ดีว่าฉันต้องการอะไร"จึงไม่จำเป็นต้องหาใครมาทดแทน"
22 ธันวาคม 2548 18:58 น.
ยูริ
วันนี้เค้ายังอยู่แต่ไม่รู้พรุ่งนี้เค้าจะไปไหน
อยู่กับความไม่แน่นอนของหัวใจมาเสมอ
เหนื่อยเกินไปมั๊ยกับการที่ใจต้องรักเธอ
เดาไม่ถูกว่าพรุ่งนี้จะต้องเจอกับอะไร
ไม่อยากทนอยู่กับการเดาเหตุการณ์ไปวัน ๆ
ช่วยทำอะไรให้เหมือนคนรักกันบ้างได้ไหม
ไม่ได้ขอให้ซึ้งต้อง "นั่งคิดถึง" "ห่วงใย"
แต่ต้องการแค่ความ ^^มั่นใจ^^ ให้ได้มั๊ยว่ายังมีกัน
...............โปรดเถอะนะแสดงว่าเธอรักซักครั้งหนึ่ง.............
20 ธันวาคม 2548 19:52 น.
ยูริ
....เธอพูดว่าเธอเสียใจ
กับการที่ทำพลาดไปเมื่อคราวนั้น
กลับมาวันนี้เพื่อมาทวงหาความผูกพัน
ในฐานะคนเคยรักกันเธอทำเพื่ออะไร
....สายเกินไปมั๊ยคนดี
ฉันอยู่กับความเจ็บช้ำที่มีมานานแค่ไหน
แม้จะเคยรักมากแต่ถ้าหากได้ตัดใจ
"ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่คิดหวนคืนไปอีกเลย"
"""คนเราถ้าคิดจะตัดก็ควรให้มันขาด"""
วันนึงฉันคงจะชินกับการไม่เหลือใคร
แง้วๆๆๆ กลอนกิพักนี้มีแต่แบบนี้ทั้งนั้นเลย เด๋วจาลองเปลี่ยนดูเน้ออออ อย่าเพิ่งเบื่อน๊าเพื่อนๆๆ
15 ธันวาคม 2548 14:05 น.
ยูริ
....เจ็บแค่ไหนกับความเสียใจครั้งนั้น
ที่ถูกคนเคยผูกพันทิ้งกันให้หวั่นไหว
กลับมาวันนี้เธอมีแค่ค่ำว่าเสียใจ
ยกโทษให้กันได้ไหมกับเรื่องที่ผ่านมา
.....ใจเจ็บจนไม่เหลือชิ้นดี
พอเถอะนะพอทีใจดวงนี้มันอ่อนล้า
เข้มแข็งเพียงใดก็กลั้นไม่ไหวหยาดน้ำตา
รู้มั๊ยมันเจ็บยิ่งกว่าคือวันที่เธอมาขอคืนดี
....เจ็บตอนเธอไปไมท่เท่าตอนเธอกลับมา...
15 ธันวาคม 2548 13:44 น.
ยูริ
.....นานแล้วใช่ไหมที่ไม่ได้พบเจอ
อยากให้รู้ความเป็นเธอก็ไม่เคยหล่นหาย
ยังห่วงยังหวังดีแบบเดิมที่มีนี้เรื่อยไป
ขอบใจนะขอบใจที่เธอเองก็มีใจคิดถึงกัน
.....ดูแลตัวเองดี ๆ ล่ะคนไกล
เพื่อนคนหนึ่งเค้ายังห่วงใยก็แค่นั้น
หากฟ้ามีเวลาคงขีดให้เราเดินมาพบกัน
จะรอวันหนึ่งวันนั้นวันที่ฉันได้พบเธอ