2 ธันวาคม 2547 21:52 น.
ยูริ
อย่าสนใจฉันอีกเลย
หยุดมองฉันด้วยสายตาคุ้นเคยถ้าทำได้
ไม่ต้องแกล้งรักแกล้งสนแกล้งใส่ใจ
แค่หันหลังแล้วเดินจากไปให้จบกัน
จะมาใส่ใจอะไรกันมากนัก
เมื่อเธอไม่รักขอร้องอย่าสงสาร
คนอย่างฉันอยู่ได้แม้ไม่มีกันและกัน
ไปซะเถอะความผูกพันฉันตัดเอง
2 ธันวาคม 2547 21:45 น.
ยูริ
อาจดูเข้มแข็งไม่อ่อนไหว
อาจดูคล้าย ๆ ไม่เงียบเหงา
อาจเหมือนอยู่ได้แม้ไม่มีเรา
อาจดูไม่ปวดร้าวไม่เหงาใจ
แต่จริงๆแล้วใครจะรู้
สิ่งที่อยู่ลึกๆในใจได้
ว่าเจ็บลึกปวดร้าวเพียงใด
เมื่อรู้ว่าต่อไปไม่เหลือใครข้างกายซักคน
......ไม่มีใครเข้าใจตัวเราเท่าตัวเราเอง.....
ทุกสิ่งที่ฉันแสดงออกไปเพียงเพื่อให้คนรอบข้างสบายใจก็เท่านั้น
ให้เค้าเห็นว่าฉันไม่เป็นไร แต่ลึกๆ ในใจแล้ว
ฉันยังเจ็บปวดเสมอ
2 ธันวาคม 2547 21:30 น.
ยูริ
วันนี้อะไร ๆเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
ดูเธอทำไมแข็งกร้าวไม่ออ่นไหว
หรือความจริงวันนี้เธอหมดใจ
ลืมหมดแล้วหรือไรเรื่องวันวาน
อยากจะถามเธอทำไมใจร้ายนัก
หายไปไหนคำว่ารัก ความอ่อนหวาน
เย็นชาอย่างนี้พอเถอะคนดีทรมาน
อย่าทำร้ายจิตใจกันด้วยการลา