29 พฤษภาคม 2546 15:38 น.
ยูริ
เพราะรักจึงคิดถึง
เพระาหึงจึงหวั่นไหว
เพราะหวงจึงห่วงใย
เพราะเชื่อใจจึงรักเธอ
27 พฤษภาคม 2546 13:55 น.
ยูริ
เธอจะกลับมาอีกทำไม
เมื่อความรู้สึกได้ตายไปแล้ววันนั้น
หยุดซะทีอย่าถามหาความผูกพัน
เพราะคนอย่างฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจ
เมื่อเธอจากไปเพราะมีคนอื่น
น้ำตาฉันฝืนใจเธอได้ไหม
แล้ววันนี้น้ำตาลูกผู้ชาย
ก็ไม่อาจซื้ออะไรให้เหมือนเดิม
27 พฤษภาคม 2546 13:51 น.
ยูริ
หาดทรายนิ่มพิมพ์ใจใครคนหนึ่ง
ความผูกพันยังตราตรึงไม่เลือนหาย
ภาพความรักยังคงอยู่ไม่เสื่อมคลาย
ความผูกพันมีเท่าไหร่ยังเหมือนเดิม
27 พฤษภาคม 2546 13:46 น.
ยูริ
ไม่ได้ต้องการไปแทนที่ใคร
ขอแค่รักเธอไกล ๆก็แค่นั้น
ไม่ได้ร้องขอความผูกพัน
เพียงแค่ไม่รังเกียจกันก็พอ
สุขใจมากแล้วคนดี
อื่นใดมากกว่านี้ไม่อาจขอ
แค่เธอแคร์กันเหมือนเพื่อทั่ว ๆ ไปก็พอ
แต่เมื่อไหร่ที่ต้องการใครล่ะก้อ
ฉันขอเป็นคนดูแลเธอ
27 พฤษภาคม 2546 13:25 น.
ยูริ
ชีวิตผู้หญิงคนนึงที่พ้นผ่าน
ก็ไม่ต่างจากเมื่อวานซักเมื่อไหร่
มีบ้างบางครั้งที่ยอมเปิดใจ
ยอมรับสิ่งใหม่ ๆ ที่เข้ามา
แต่ทุกคนก็เข้ามาเพื่อผ่าน
ทิ้งไว้เพียงวันวานของวันข้างหน้า
ที้งไว้เพียงความทรงจำของวันเวลา
ให้จมอยู่กับน้ำตาและความช้ำใจ
จะมีซักคนมั๊ยที่รักกันจริง
ทำให้ชีวิตผู้หญิงคนี้ได้สดใส
เมื่อยามเหงายังมีเค้าคอยปลอบใจ
ต้องการใครที่จริงใจเพียงสักคน