3 กันยายน 2552 15:58 น.
ยูริ
....คิดถึงใครบางคนที่อยู่อีกฝั่งของปลายฟ้า
ด้วยองศาของเวลาที่ไกลเกินกว่าจะได้เห็น
เจ้าของหัวใจที่เคยสอนให้สะกด "คำว่ารัก" เป็น"
ไม่รู้เลยว่าป่านนี้เธอจะเป็นเช่นไร
....อากาศหนาวเย็นเธอสบายดีหรือเปล่า
ฝนตกตอนเช้า "เธอคิดถึงฉันบ้างไหม"
คืนที่ดาวเต็มฟ้า...คนที่เธออยากสบตาคือใคร
คิดถึงฉันบ้างไหมเจ้าของอุ่นไอที่เคยกล่อมให้ฝันดี...
....ภาพความรักของเรายังคงชัดเจนใช่หรือเปล่า
ได้ไหมช่วยส่งข่าวคราวถึงบ้าง...คนทางนี้
ทุกเช้าที่ลืมตา...หวังเพียงว่า...พบเธออีกซักที
ก็มีความสุขมากแล้วกับชีวิตคนคนนี้...ที่รอคอย
วันเปลี่ยนและหมุนไป...แต่ใจยังเป็นเมื่อวาน
3 มิถุนายน 2552 16:48 น.
ยูริ
....อาจนานแล้วที่เลิกกันไป
แต่คนพิเศษในใจ....ยังเป็นเธอเสมอ
คนข้างกายที่เค้าได้ใกล้ชิดเธอ....
แค่อยากรู้เค้าดูแลเธอยังไง
....เอาใจใส่เธอดีหรือเปล่า
เข้าใจความบ้า งี่เง่าของเธอไหม
รู้รึเปล่าว่าเธอชอบ....หรือไม่ชอบอะไร
รู้ใจเธอเท่าฉันมั๊ยคนที่จากมา
.....ก็แค่ยังคงรักและรู้สึกดี....
แม้สำหรับเธอแล้ว....ผู้หญิงคนนี้อาจไม่เคยมีค่า
ขอนะ...ขอยืนตรงนี้....แม้รู้ดีเธอไม่มีวันกลับมา
แต่เพียงเพราะหัวใจยังอ่อนล้า...และรักเธอเกินกว่าจะลบลืม
12 กรกฎาคม 2551 22:27 น.
ยูริ
...ราล้างหายห่างไปเนิ่นนาน
ยังคงคิดถึงวันวานครั้งเก่า
กลับมาตรงนี้อีกครั้งที่เดิมของเรา
หวังเพียงพบเพื่อนคนเก่าอีกซักครา
...เป็นอย่างไรกันบ้างยังอยากรู้
ที่ผ่านมาคอยเฝ้าดูอย่างห่วงหา
บางคนสุขบางคนเศร้าเคล้าน้ำตา
ที่กลับมาหวังเพียงให้กำลังใจ
...กลับมาบ้านหลังเก่านี้อีกครั้ง
สิ่งดี-ดีนั้นคงยังไม่จางหาย
ทุกบทกลอนเคยมีค่ามากเพียงใด
ณ วันนี้ยังเป็นไป...ไม่เปลี่ยนแปลง
++++หายไปเกือบ2ปีเห็นจะได้++++
คิดถึง บ้านกลอนจัง อิอิ
30 สิงหาคม 2550 15:41 น.
ยูริ
....น้ำ ต า ไ ห ล แ ท บ ห ยุ ด ห า ย ใ จ นั บ จ า ก นี้
เ ธ อ ค น ดี ปิ ด บั งเ รื่ อ ง นี้ ม า น า น แ ค่ ไ ห น
เ ค้ า ค น นั้ น คื น ก ลั บ ม า ใ น ฐ า น ะ อ ะ ไ ร
พู ด กั น ใ ห้ ชั ด เ จ น ไ ป ไ ม่ อ ยา ก ค้ า ง ค า
....ต่ อ ใ ห้ เ ป็ น เ พื่ อ น ชั้ น ก็ ค ง ไ ม่ ส นิ ท ใ จ
ก็ ค น ที่ เ ธ อ เ ลิ ก ไ ปจ ะ อ ะ ไร กั น นั ก ห น า
โ ท ร ม า ทุ ก วั น มี อ ะ ไ ร กั น ต้ อ ง พู ด จ า
ค น ปั จ จุ บัน ค น นี้ มั น อ่ อ น ล้ าโ ป ร ด เ ข้ า ใ จ
....คิ ด ร ะ แ ว ง ไ ป ต่ า ง ๆ น า น า
ทุ ก วั น ชั้ น แ ท บ เ ห มื อ น ค น บ้ า แ ล้ ว รู้ ไ ห ม
ข อ เ ถ อ ะ น ะ ช่ ว ย พ า เ ค้ า ค น นั้ น อ อ ก ไ ป
ถ้ า เ ธ อ ยั ง อ ย า ก มี ชั้ น ไ ว้....ผู้ ห ญิง ห น้ า ไห น ชั้ นไ ม่ เ อ า....
อีกครั้ง....กับความผิดหวัง
6 กุมภาพันธ์ 2550 22:53 น.
ยูริ
+++เกิดอะไรในใจระหว่างเรา
ยังรักกันแต่ทำไมมันเหงาขนาดนี้
คุยกันไม่เท่าไหร่เป็นต้องโวยวายกันทุกที
ต่างเหตุผลสิ้นดีไม่ยอมฟังอะไร
+++แท้จริงเรายังรักกันอยู่รึเปล่า
หรือทางเดินของเรามันสุดแล้วใช่ไหม
ห่างกันซักพักต่างคนต่างทบทวนหัวใจ
ว่าเราต้องการจากไปหรือต้องการมีกัน
+++กับการที่ต้องมานอนร้องไห้ทุกคืน
เลือกทนฝืนอยู่กันไปก็เท่านั้น
ถอยห่างออกมาแล้วให้เวลากันและกัน
อย่างน้อยเธอกับฉันจะได้ทบทวน"ความผูกพัน" อีกซักที
อยู่อย่างเหงาๆ...เราคงจะได้รู้