11 พฤษภาคม 2548 16:47 น.
ยูริ
ฉันเหนื่อยกับการรักเธอ
เหนื่อยกับสิ่งที่ต้องเจอได้ยินไหม
เหนื่อยจนแทบอยากหยุดหายใจ
เหนื่อยกับอะไรๆที่เข้ามา
เมื่อในวันนี้เธอยังไม่หยุด
ภายในใจลึกสุดยังฝันหา
เปิดใจให้ใครต่อใครเข้ามา
จนไม่รู้แล้วว่าฉันอยู่ที่ใด
อย่างนั้นความเป็นเรา
หยุดไว้ชั่วคราวจะดีไหม
เหนื่อยมามากพอวันนี้อยากขอพักใจ
ไว้มีแรงเมื่อไหร่ฉันจะกลับไปเป็นอย่างเดิม
9 พฤษภาคม 2548 23:24 น.
ยูริ
รักฉันที่เป็นฉัน
อย่าคาดหวังกันจะได้ไหม
อึดอัดนะกับการเป็นอย่างใคร
ก็มันไม่ใช่ตัวตนของเรา
ถ้าต้องเปลี่ยนแปลงในการคบกัน
ฉันคิดว่าซักวันมันคงเศร้า
ขอร้องเถอะช่วยรักกันที่เป็นเรา
รักที่เป็นฉันคนเก่าโปรดเข้าใจ
9 พฤษภาคม 2548 23:17 น.
ยูริ
ฝนตกอีกแล้วคืนนี้
จะหลับฝันดีต้องฝันถึงคนไหน
คนที่อยากฝันถึงเค้าก็อยู่แสนไกล
แล้วเค้าจะคิดถึงเรามั๊ยอยากรู้จัง
เป็นยังไงบ้างนะคนดี....
ส่งเสียงมาทักทายคนทางนี้บ้าง
อย่างน้อยความคิดถึงจะได้เบา-บาง
เฮ้อ...อากาศดีจังคิดถึงเธอ.....
อิอิ...ฝนมานตกอ่า....เลยม่ายรุจาแต่งอารายยย
9 พฤษภาคม 2548 23:12 น.
ยูริ
ฉันคนนี้เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่เธอไม่อยากลึกซึ้งไม่อยากอยู่ใกล้
ฉันคนนี้ไม่ได้ดีเหมือนใครๆ
แต่ฉันคนนี้มีหัวใจไว้ให้เธอ
เธอที่ไม่เคยมองเห็นความสำคัญ
เธอที่นอกใจกันมาเสมอ
แต่ที่ยังทนเพราะเหตุผลฉันรักเธอ
ไม่เห็นใจบ้างเลยเหรอฉันรักเธอ...โปรดกลับมา
8 พฤษภาคม 2548 23:05 น.
ยูริ
ความรักเหมือนกาแฟ...ขมแต่อร่อย
ความรักเหมือนกุหลาบ...สวยงามแต่ทำร้าย
ควารักเหมือนสายลม...พัดมาแล้วพัดไป
ความรักเหมือนเปลวเทียน...ร้อนแรง..สว่างไสว...แต่สุดท้ายก็ดับลง
จิงมั๊ยค๊ะ...กิว่าจริงน้า อิอิ........