6 กุมภาพันธ์ 2545 00:57 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
ยาเสพติด พิษร้าย ทำลายชาติ
หากประมาท พลั้งพลาด อาจเป็นผี
ทั้งเสียศักดิ์ เสียสิทธิ์ เสียเสรี
สิ้นสามี สูญสตรี อยู่เดียวดาย
พิษสุรา ฝิ่นกัญชา และยาบ้า
ภาพหลอนตา มายาลวง ให้ฉิบหาย
ดั่งเชือดคอ เฉือนชีวิต ให้มลาย
ชาติวอดวาย น่าเสียดาย ความเป็นคน...
6 กุมภาพันธ์ 2545 00:57 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
ครั้งยังเยาว์พ่อพร่ำพูดเสมอว่า
การศึกษาจะพาเจ้าสู่จุดหมาย
เรียนเถิดลูกแม้ว่าพ่อลำบากกาย
ไม่อับอายไม่ตรากตรำหากร่ำเรียน
อนาคตใช่ชะตาฟ้าลิขิต
เรามีสิทธิ์พลิกผันได้หากอ่านเขียน
แม้เลือกเกิดไม่ได้หากพากเพียร
ไม่จวนเจียนจนตรอกสิ้นหนทาง
จากวันนั้นจวบวันนี้ยังจำมั่น
คำสำคัญของพ่อไม่ขัดขวาง
มีปัญญาดุจอาวุธไม่เลือนลาง
ยากเจือจางคำสอนพ่อจำฝังใจ
6 กุมภาพันธ์ 2545 00:43 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
กู่กังวานก้องไกลกลางภูผา
ดังออกมาสะท้อนกลับแล้วดับหาย
หินดิ่งน้ำเกิดเป็นวงกระเพื่อมพราย
ระลอกคลายระลอกคลื่นสงบพลัน
สัจธรรมก่อให้เกิดเหตุและผล
โลกบัดดลโศกและสุขล้วนพลิกผัน
ฤดูกาลชีวิตคนเฉกเช่นกัน
ใยวาดฝันยึดถือมั่นลวงหลอกตน
ความแปรปรวนที่คุณปรารถนา
คือสัญญาคำบอกรักหลายล้านหน
ปรากฏการณ์อย่างง่ายง่ายในใจคน
ว่ายเวียนวนก่อนวูบวับลับหายไป
6 กุมภาพันธ์ 2545 00:28 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
โคลงสี่สุภาพ
ยุติธรรมร่ำร้อง เรียกหา อยู่ฤา
ใจที่ยอมนำพา พ่ายแพ้
ยืนหยัดอย่าจากลา หลีกห่าง ชั่วเฮย
ดีย่อมปรากฏแท้ เที่ยงแท้สักวัน
โลกผกผันค่ำเช้า ชิงชัง
ใครแกร่งดำรงยัง อยู่ได้
คนเราอาจพลาดหวัง เวียนว่าย ทุกข์เอย
ใจนิ่งอดทนไว้ ว่างไว้สุขเสมอ
6 กุมภาพันธ์ 2545 00:28 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
กาพย์ยานี 11
เส้นทางที่วกวน ต่างตัวตนหลากความคิด
แหงนหน้ามองฟ้าปิด มืดสนิทอยู่ร่ำไป
ลองแง้มหน้าต่างบ้าง เปิดใจกว้างหน่อยได้ไหม
ปลดสลักกลอนหัวใจ รับมิตรใหม่ใครสักคน...
หน้าส่วนตัว
7849
