9 กุมภาพันธ์ 2545 07:55 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
มีทรัพย์สินมากค่าคณานับ
จะเทียบกับปัญญาหามีไม่
มีเงินทองใช้มากอาจหมดไป
มีปัญญาใช้เท่าไรไม่หมดตัว
แม้นหากเป็นนักรบผู้เก่งกล้า
หมดปัญญาคงหมดสิ้นแม้แต่หัว
ใช้สมองตรองตรึกไม่นึกกลัว
อย่าเมามัวจงหาทางสร้างปัญญา
ยามคับขันใช้ปัญญาเป็นผู้ช่วย
พารอดม้วยมรณังสิ้นสังขา
มีปัญญาเปรียบทรัพย์สินมีราคา
ตราบชีวาวางวายคู่กายตน
9 กุมภาพันธ์ 2545 07:55 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
โคลงสี่สุภาพ
โลก...หมองมัวมืดม้วย หม่นหมอง
เรา....เพลี่ยงพล้ำพวกพ้อง พ่ายแพ้
ไม่.....กู้กอบเกียรติก้อง กล้าแกร่ง กันนา
หยุด..เพ่งพิศถ่องแท้ เที่ยงแท้ประชา
จง.....อย่าเอนอ่อนอ้อน อ่อนไหว
ก้าว...แกร่งกล้าเกินไกล กอบกู้
ต่อ.....เติมแต่งตนไต่ เติบใหญ่ แล้วแฮ
สู้.......หยัดยืนดั่งผู้ เพียงผู้เรืองสวรรค์
9 กุมภาพันธ์ 2545 07:40 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
แม้ตัวอยู่ใกล้กันแต่ใจห่าง
แสนอ้างว้างทรมานเป็นหนักหนา
ฉันรักเธอเธอรักใครในอุรา
เมื่อไหร่หนาใจจะอยู่คู่เคียงกัน
แล้ววันที่แสนปวดร้าวก็มาถึง
เป็นวันซึ่งฉันลืมตาตื่นจากฝัน
เธอกับเขาอยู่ด้วยกันทุกคืนวัน
มีเพียงฉันฝันละเมอเพ้อผู้เดียว
9 กุมภาพันธ์ 2545 07:40 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
โคลงสี่สุภาพ
เสียงเพลงเด็กร่วมร้อง ขับขาน
คอยช่วยชุบวิญญาณ ย่อมย้อม
ให้ลืมเรื่องร้าวราน ร้อนรุ่ม
เกิดรักสิ่งแวดล้อม โลกล้อมความงาม
สอนความให้ไขว่คว้า ขวนขวาย
สอนซื่อสัตย์คู่กาย ก่อนก้าว
สอนมั่นต่อตายาย ยอดเยี่ยม
สอนสั่งอย่าห้วนห้าว หื่นห้าวหักหาญ
9 กุมภาพันธ์ 2545 07:40 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
ดอกไม้จันทน์วางไว้หน้าผู้จาก
จำต้องพรากโศกสลดสะอื้นหา
แด่ผู้ที่จากไกลไปลับตา
สิ้นชีวา เสียชีวิต สูญชีวี
ฝากข้อคิดเตือนใจไว้ให้รุ่นหลัง
อย่าเผลอพลั้งอย่าประมาทอาจเป็นผี
หมั่นท่องจำย้ำขึ้นใจให้ทำดี
อีกร้อยปีทั่วปฐพีไม่มีเลือน
หน้าส่วนตัว
11828
