บทกลอนซ่อนรัก

ยิ้มเพื่อเธอ

ในวันหนึ่ง  วันที่เหงา  เศร้าสุดสุด
น้ำตาหลุด  ไหลรินมา  จากตาใส
ชีวิตเรา  เศร้าเหลือเกิน  ไม่มีใคร
มีแต่ใจ  ที่ไร้คู่  ดูเดียวดาย

นั่งมองตัว  หัวร่อ  น้ำตาหยด
ทำตัวหด  คิดถึงเจ้า  เช้าบ่ายสาย
เจ้าทิ้งไป  ใจของพี่  แทบมลาย
แสนเสียดาย  หายใจเห็น  เป็นหน้าเธอ

กว่าหนึ่งปี  มีอาการ  ดังข้างต้น
ไม่เคยพ้น  พลาดไป  ให้ใจเผลอ
แสนจะอยาก  บากหน้า  ไปหาเธอ
เพียงแค่เจอ  อย่าให้เหม่อ  เพียงลำพัง

จนมาถึง  วันนี้  ที่จุฬา
คนอย่างข้า  พาหัวใจ  ใส่ความหวัง
ด้วยความพร้อม  หอมหัวใจ  ใส่พลัง
โยนความหลัง  ใส่ลิ้นชัก  หักใจเดิม

แล้วก็สบ  พบเจอ  เธอคนใหม่
พัดพาใจ  ใครอย่างอ้าย  ให้ฮึกเหิม
เป็นเสมือน  สิ่งสิ่งหนึ่ง  มาเต็มเติม
มาช่วยเพิ่ม  เติมสิ่ง  ที่ขาดไป

เพราะเธองาม  ตามดอกไม้  ฉายแสงส่อง
เธอขาวผ่อง  ยองใย  ดูสดใส
อนิจจา  ความน่ารัก  ปักดวงใจ
แทบหลงใหล  ประเคนใจ  ไปให้เธอ

เราจึงเริ่ม  เพิ่มความใกล้  สนิทสนม
หยอดคำคม  ส่งน้ำคำ  นำเสนอ
สบตาหวาน  สานใจคู่  ดูตาเธอ
พอให้เบลอ  เพ้อพก  อกแทบวาย

เจ้าสวยเด่น  เป็นสง่า  ในกลุ่มเพื่อน
ดังดวงเดือน  กลางหมู่ดาว  พราวเฉิดฉาย
อยากคู่เคียง  เอียงแอบ  แนบใจกาย
อยากเป็นชาย  ผู้โชคดี  มีใจเธอ

แต่รักนี้  ไม่พ้นมี  อุปสรรค
ต้องพลาดรัก  หักใจ  ใครผิดเหรอ
ความจริงหวัง  เคียงคู่ดั่ง  ชอกระเชอ
แต่แค่เพ้อ  เพราะรักเธอ  แสนยากเย็น

เศร้าเสียใจ  ใครจะรู้  อยู่ในอก
น้ำตาตก  หมกไว้  ใครจะเห็น
เฝ้าคำนึง  คิดถึงเธอ  ทุกเช้าเย็น
ไม่ว่างเว้น  ทุกวัน  ทุกเวลา

เคยคิดไว้  ว่าวันหนึ่ง  ใจคงท้อ
คงจะพอ  กับรักหลุด  สุดภูผา
แต่ใจเรา  เขลาเหลือเกิน  เมินด้านชา
เป็นพวกบ้า  ที่มีรัก  หนักมั่นคง

จะมีใคร  ไหนเลย  ไม่เคยรัก
ยากจะหัก  ห้ามใจ  ให้ไหลหลง
ยากจะบอก  หลอกไป  ให้ใจงง
เฝ้าพะวง  หลงรัก  เธอข้างเดียว

อยากเผยใจ  ไปให้หมด  ให้เขินขัด
อยากจะซัด  ความในใจ  ให้เธอเสียว
อยากผสม  เหล้ารัก สักสองเพียว
ให้เธอเลี้ยว  เมารักเรา  เข้าสักวัน

แต่ทุกครั้ง  เหมือนฉัน  พลังหมด
กล้าบอกเธอ  ไปทั้งหมด  ในความฝัน
แต่ในโลก  ความเป็นจริง  กลับต่างกัน
มีเพียงฉัน  ที่เงียบขลัง  ซังกะตาย

ทุกทุกครั้ง  มาเรียน  เพียรเห็นหน้า
เพิ่มชีวา  แต่บางครา  ก็ใจหาย
จนบางครั้ง  ปานว่าอก  ตกมลาย
ใจสลาย  เมื่อเห็นชาย  ไปกับเธอ

เธอจะรู้  หรือเปล่า  ว่าเรารัก
ยากจะหัก  ก็เพราะรัก  เธอเสมอ
หากจะพูด  มากไป  กลัวใจเบลอ
กลัวจะเผลอ  พลั้งปากไป  ให้ได้ยิน

กลัวว่าเธอ  จะรู้  ทุกทุกอย่าง
กลัวความห่าง  จางไป  ใจโผผิน
กลัวบอกไป  แล้วร้องไห้  น้ำตาริน
กลัวต้องกิน  แห้วลูกใหญ่  ใจมลาย

อยากจะอยู่  เป็นคู่  ไปกับเธอ
แต่ก็รู้  คงแค่เพ้อ  เพราะมันสาย
เพราะวันนั้น  เห็นภาพบาด  ขาดใจตาย
เธอมีชาย  คู่เคียง  เพียงแนบใจ

หรือเพราะเรา  ไม่หล่อ  และไม่รวย
เค้ารูปสวย  ช่วยให้เธอ  เผลอหลงใหล
ไม่มองเหรอ  เรารักเธอ  หมดหัวใจ
หรือเพราะใคร  คนนั้น  มันเหมือนเรา

ยิ่งพูดไป ยิ่งทำ  ใจไม่ได้ 
มันยิ่งคล้าย  โทษกาย  ไม่หล่อเหลา
ไม่โทษใจ  ไม่โทษใคร  นอกจากเรา
คงจะเศร้า  เหงาใจ  แต่ต้องทน

มาวันนี้  มีคำพูด  จะมาบอก
เป็นคำพูด  ในซอกใจ  ใครจะสน
เป็นคำพูด  บริสุทธิ์ใจ  ไร้เจือปน
เป็นคำพูด  ที่เหลือล้น  คำบรรยาย

เรารักเธอ  มาเนิ่น  นานเหลือจิต
จนไม่คิด  จะรักใคร  ให้หลากหลาย
อยากจะปิด  โอกาสตัว  จนวันตาย
อยากจะขาย  ใจดวงนี้  ให้กับเธอ

นี่คือความ  รู้สึก  ลึกในใจ
ที่เขียนไป  ในคำกลอน  สอนเสนอ
เพราะไม่อยาก  บอกตรงตรง  ต่อหน้าเธอ
กลัวเสมอ  ว่าเธอ  ลำบากใจ

ขอวิงวอน  ต่อฟ้า  พากลอนนี้
ขอความดี  ที่ทำมา  แห่งหนไหน
พาบทกลอน  ที่เขียนมา  จากหัวใจ 
พัดพาไป  ให้ผ่านตา  ผ่านหน้าเธอ

จะขอจบ  บทกลอน  ซ่อนรักไว้
หวังว่าใจ  เราจะรัก  เธอเสมอ
หวังว่าเธอ  จะได้รู้  ใจเซอร์เซอร์
ใจเซ่อเซ่อ  ดวงนี้  จะมีเธอ....ตลอดกาล