7 กุมภาพันธ์ 2546 22:42 น.
ยิ้มเพื่อเธอ
กว่าสามปีที่ได้รู้จักเธอ
กว่าสามปีที่ได้เพ้อละเมอหา
กว่าสามปีที่ได้ให้สัญญา
กว่าสามปีที่บอกว่าจะรักเธอ
วันเวลาผ่านไปเหมือนโกหก
วันเวลาผันผกอยู่เสมอ
วันเวลาพาเรามาเจอเธอ
วันเวลาก็พาเธอไปจากเรา
อยากเหลือเกินหยุดเวลาตอนนี้ไว้
อยากเหลือเกินหยุดดอกไม้ไม่ให้เฉา
อยากเหลือเกินให้เธออยู่กับเรา
อยากเหลือเกินเหมือนขุนเขาไม่เปลี่ยนแปลง
เพราะทุกสิ่งคงเป็นไปไม่ได้
เพราะเวลาคงไม่หยุดดังหวังไว้
เพราะยังไงยังไงก็คงจากไกล
สัญญาได้มั้ยว่าเรานั้นอย่าลืมกัน
11 มกราคม 2546 12:13 น.
ยิ้มเพื่อเธอ
ขอบอกว่าเย็นวันนี้ผมทำผิด
โทษ..ชีวิตว่าทำเธอผิดหวัง
นะ.เพราะว่าวันนี้ผมไร้พลัง
ตาลต้องนั่งหน้าบึ้งและเสียใจ
ยกโทษ.ให้แอ็บส์ได้ไหมตาลคนดี
ให้..คนนี้ได้แก้ตัวหน่อยได้ไหม
แอ็บส์.อยากบอกว่าขอโทษจากหัวใจ
ด้วยน้ำใจของตาลคงเมตตา
แอ็บส์อยากบอกว่าแอ็บส์รักตาลนะ
ผิด.ไหมจ๊ะส่งกลอนไปเพราะห่วงหา
ไปให้ตาลได้ผ่านหูผ่านตา
แล้ว.บอกว่ารักแอ็บส์หน่อยนะคนดี
ขอโทษนะตาลยกโทษให้แอ็บส์ด้วยแอ็บส์ผิดไปแล้ว
21 ธันวาคม 2545 11:43 น.
ยิ้มเพื่อเธอ
เก็บเอาไว้ได้ไหมใจของฉัน
เก็บเอามันไว้ในใจเธอได้ไหม
หากไม่เก็บใจฉันคงสลายไป
กระจายหายไปกับหวังอันเลือนราง
รู้บ้างไหมว่ารักเธอมานาน
นอนฝันหวานทั้งคืนด้วยความหวัง
เก็บความสุขทุกนาทีไว้ในคลัง
รักฉันมั่งนะเธอถ้าเผลอใจ
ที่ฉันทำกับเธอในวันนี้
ดูดีดีแล้วเธอจะรู้ได้
รู้ว่าฉันคิดกับเธออย่างไร
แล้วทำไมเธอจึงไม่มองมา
20 ธันวาคม 2545 17:47 น.
ยิ้มเพื่อเธอ
หวนนึกถึง คืนวัน ที่ผันผ่าน
ถึงวันวาน ที่ผ่านไป คล้ายความฝัน
คิดถึงคืน วันเก่าเก่า เรามีกัน
มีเพียงฉัน และเพียงเธอ เพียงสองคน
มันเป็นช่วง เวลา แห่งความสุข
ไม่มีทุกข์ มารุกล้ำ ให้สับสน
ในใจเกิด คำว่ารัก มาเวียนวน
ทุกแห่งหน สวยงามนัก รักพาไป
แต่ก็ใกล้ ถึงเวลา ที่ต้องจาก
ต้องพลัดพราก จากนางฟ้า น้ำตาไหล
อาจเป็นเพราะ มารักกัน เมื่อสายไป
ทั้งที่ใจ ของเรา เฝ้ารอมา
เพราะว่าใกล้ ถึงวัน จบ ม.6
คงต้องยก ระดับ การศึกษา
เธอคงต้อง จากเรา ไปไกลตา
คงเกือบบ้า เพราะคิดถ่วง ห่วงหากัน
คำว่ารัก รักรัก แล้วก็รัก
เพิ่งประจักษ์ เข้าไป ในใจฉัน
ว่าความรัก มีทั้งสุข ทุกข์ปนกัน
จะมีใครเป็น เหมือนฉัน บ้างไหมเอย
7 ธันวาคม 2545 16:09 น.
ยิ้มเพื่อเธอ
ได้แต่มอง มองเธอ อยู่ห่างห่าง
ได้แต่นั่ง ครวลคิด คนึงหา
ได้แต่นั่ง พูดกับเธอ ด้วยแววตา
ได้แต่บ้า คิดถึงเธอ อยู่ฝ่ายเดียว
ก็เพราะเธอ นั้นคง ไม่สนกัน
ก็เพราะฉัน เธอจึง ไม่แลเหลียว
ก็เพราะฉัน มันโง่ อยู่คนเดียว
ก็เพราะงั้น คงต้องเลี้ยว หนีเธอมา
รักเธอนะ แต่ทว่า ต้องยอมแพ้
รักเธอแน่ รักเธอนะ รักหนักหนา
เพราะรักเธอ คงต้องบอก มันออกมา
ถึงแม้ว่า จะเหมือนหมา เห่าเครื่องบิน