อาจจะเหมือนละเลยและชาเฉย จนคนคุ้นเคยสังเกตเห็น เมื่อก่อนโทรทั้งเช้าจนถึงเย็น ตอนนี้เย็นโทรหาแค่ครั้งเดียว เดี๋ยวนี้หัวใจเริ่มอ่อนล้า ด้วยหน้าที่มีมาก็หลากหลาย บางทีต้องวุ่นวายกับหลานชาย ด้วยตายายนั้นเริ่มไม่ไหว แต่อย่างไรหัวใจใครคนนี้ ยังคงมีให้เธอไม่เปลี่ยนผัน และยังคงเฝ้ารอนับคืนและนับวัน ปิดเทอมนั้นได้เจอกันคนของใจ