เธอเป็นผู้หญิงของฉันมาเมื่อก่อน เคยตัดรอนแรมร้างและห่างหาย มาบัดนี้เธอนั้นได้ปรากฎกาย เป็นผู้ชายเหมือนฉันไปอีกคน
รักเธอแค่ไหนบอกไม่ได้ เพียงหนึ่งใจที่มีก็คือเธอ รักและห่วงใยมีให้เสมอ ยามเผลอยังเพ้อละเมอหา มาเจอกันไม่บ่อยอย่างใจคิด เพราะชีวิตมีหน้าที่หลากหลายอย่าง แต่บางครั้งก็ยังมีให้เห็นบ้าง ยามอ้างว้างแอบหนีงานมาหาเธอ