20 กุมภาพันธ์ 2552 20:32 น.
ยิปซี4
เงียบหาย..ใช่หนีหาย
ไม่สบาย..จึงเงียบเหงา
อาการ..ยังซึมเซา
ดูเหงาเหงา..และหงอยหงอย
กินยา..มาหลายวัน
รู้สึกมัน...ยังไม่หาย
ไปหาหมอ...ตรวจร่างกาย
และจ่ายยา..ให้อีกคราว
คนไข้..ก็ใจร้อน
วอนคุณหมอ..ฉีดยาให้
เพราะใจ..ผมร้อนรุ่ม
และดูกลุ้ม...เพราะป่วยนาน
ฉีดยา...และกินยา
รีบรักษา..ดูแลกัน
พักอีก..สองสามวัน
อาการนั้น..ก็หายดี
16 กุมภาพันธ์ 2552 20:33 น.
ยิปซี4
เพราะผม..เป็นผู้ชาย
รู้สึกอาย...ที่จะบอกรัก
ด้วยคุณ..นั้นงามนัก
จึงบอกรัก...ได้ยากเย็น
และผม....นั้นขี้อาย
แต่ผู้ชาย..ร้อยเปอร์เซนต์
จึงเป็น..อย่างที่เห็น
แม่เนื้อเย็น...โปรดเห็นใจ
วันนี้...ผมยอมเสี่ยง
ขอแค่เพียง..ได้บอกคุณ
ถ้าคุณ..นั้นการุณย์
ขอขอบคุณ..ที่ได้แฟน
16 กุมภาพันธ์ 2552 18:06 น.
ยิปซี4
เจ้าแฝดน้อง...และแฝดพี่
วันนี้..เริ่มโตแล้ว
หน้าตา..เริ่มมีแวว
อยู่หัวแถว..เพราะหน้าชัง
คนโต..ชื่อว่าไอซ์
เพราะตัวใส..เหมือนน้ำแข็ง
โตขึ้น..จะมีแรง
และเข้มแข็ง..ปกป้องน้อง
คนเล็ก..ชื่อว่าออฟ
รู้สึกชอบ...ทักทายคน
หนทาง..ยังอีกไกล
ก็คงได้...คุ้มครองพี่
วันหน้า..เมื่อเติบใหญ่
ก็จะได้..ดูแลกัน
คือฝัน...อันยิ่งใหญ่
ด้วยหัวใจ..ของครอบครัว
13 กุมภาพันธ์ 2552 13:07 น.
ยิปซี4
นั่งมอง..โรงเรียนเก่า
ที่มีเรื่องเล่า...มากมาย
บางครั้ง....เหมือนนิยาย
ที่รายล้อม....ไปด้วยผู้คน
วันนี้....อาคารหลังใหม่..
ได้เกิดขึ้นมา....อีกมากมาย
บางหลังก็ถูกทำลาย..
และสลายไปด้วย...กาลเวลา
แต่หลายสิ่งยัง....มีคุณค่า
อย่างน้อย...ให้การศึกษา
กับ...เด็กบ้านนอกคอกนา
ซึ่งยังทรงคุณค่า...ให้จดจำ
12 กุมภาพันธ์ 2552 17:12 น.
ยิปซี4
รักที่มีผ่านเลยมา...45 ปี
ฉันวันนี้..ผมสีขาวมีบนหัว
ดวงตาที่เคยหวานฉ่ำ...เริ่มมืดมัว
เป็นเพราะตัว..แก่เกินแกงแล้วหรือไร
เธอเองก็คงเหมือนกันแล้ว...ทูนหัว
ตาเริ่มมัว..กายอ่อนแรงและอ่อนล้า
แต่อย่างไร..ไม่เคยเหงาในอุรา
.เพราะรักมา....สานหัวใจเป็นหนึ่งเดียว
สองเราสอง.....นั่งเหม่อมองจันทร์ค่ำคืน
ฝันหรือตื่น.....ก็แลเห็นกันเสมอ
ทุกทุกสิ่ง...หาใช่ดังฝันละเมอ
เรา....พบเจอกันทุกวันตราบนิรันดร์