19 กรกฎาคม 2551 20:00 น.
ยิปซี4
ทุกที่ที่คุณไป
ขอจะได้ไหม
ถ้าไม่ช่วย
ก็อย่าสร้าง
ขยะที่คุณทิ้งขว้าง
อยากให้เห็นใจกันบ้าง
เมื่อคุณรู้จักเที่ยวได้
ก็น่าจะรู้จักการเก็บเป็น
"ขยะในมือและในใจท่าน โปรดเก็บและทิ้งลงถังเถอะครับ"
19 กรกฎาคม 2551 19:30 น.
ยิปซี4
กลับมาแล้วครับ
เพราะผม..ยังเป็นคนเดิม
ที่มี..รัก โลภ โกรธ หลง
ยังมั่นคง..ในตนเอง
ยังหวั่นเกรง...ในบางคราว
ยังนึกถีงสาวสาว..ในบางครั้ง
ยังมีความหวัง...กับบางคน
ยังอดทน...บางเวลา
มีน้ำตา..เป็นครั้งคราว
และปวดร้าว..เป็นบางหน
แม้ว่า..จะทุกข์ทน
ก็เป็นคน...เดินตามฝ้น
16 กรกฎาคม 2551 23:54 น.
ยิปซี4
ผมดีใจที่เกิดและเติบโตบนแผ่นดินนี้
ผมดีใจที่ผมเป็นพุทธศาสนิกชน
ผมดีใจที่ผมได้ปฏิบัติธรรม
ผมดีใจที่ได้ทำบุญตักบาตร
ผมดีใจที่มี 15 ค่ำเดือน 8 นี้ป็นวันอาสาฬหบูชา
ผมดีใจที่เราได้ปฏิบัติตามหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
ผมดีใจที่เราได้เดินตามรอยพระพุทธองค์
ผมดีใจที่เรารู้หลักความจริงของชีวิต
ผมดีใจที่เรารู้จักอริยสัจ4 ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
ผมดีใจครับ...ที่บ้านกลอนไทยแห่งนี้...พูดถึงวันสำคัญทางศาสนา
และผมคงจะดีใจมากขึ้นเรื่อยๆ...
ถ้าวัยรุ่นไทยรู้จักวันสำคัญทางศาสนาและร่วมปฏิบัติธรรมด้วยกันครับ
16 กรกฎาคม 2551 23:25 น.
ยิปซี4
นานมากแล้วนะครับ...ที่ผมไม่ได้มาที่นี่
พ่อครับ...ผมกลับมาแล้วครับพ่อ
โกรธผมมากไหมครับ...ที่ผมมันไม่เอาไหน
ที่ผมเห็นแก่ตัว..เอาแต่ใจ
ผมผิดครับพ่อ
พ่อครับ...ผมขอโทษครับพ่อ
ผมสัญญาครับ...ผมจะเป็นหลักที่ดีของครอบครัว
ผมจะดูแลทุกคน...เหมือนที่พ่อเคยทำ
ผมจะนำพาครอบครัวของเรา...ก้าวต่อไป
เหมือน...ที่พ่อเคยทำได้ดี
ผมจะทำทุกสิ่ง...ที่พ่อเคยฝากให้ผมทำ
นับจากนี้..ลูกคนโตคนนี้
จะดูแลแม่ น้องและทุกคน เท่าชีวิตครับ
พ่อคอยมองดูนะครับ
ผมสัญญา
12 กรกฎาคม 2551 22:24 น.
ยิปซี4
เพียงแวะมาเพื่อทักทาย
ไม่มีความหมายใดใด
เพียงบอกความในใจ
ว่าห่วงใยคุณมากมาย
ผมเป็นแค่เพียงคนพเนจร
ที่เร่ร่อนไปเรื่อยเรื่อย
พออ่านออกและเขียนได้
แต่คงไม่เป็นบทกลอน
ในวันนี้ที่ผมพร้อม
ผมคงต้องออกเดินทาง
ทำให้คุณลำบากมาเสียนาน
คงถึงกาลต้องจากไกล
อยากบอกว่าห่วงใย
แม้ห่างไกลไม่พบเจอ
ยังหวังไว้เสมอ
คงได้เจอในสักวัน