23 กรกฎาคม 2551 16:18 น.
ยิปซี4
เขาบอกผมเป็น...คนกะล่อน
ปลิ้นปล้อนหลอกลวง..สาวสาว
โกหกเป็นเรื่อง..เป็นราว
จนอื้อฉาว...ข่าวคาวโลกีย์
นั่นคือสิ่งที่เขา...ว่าผมเป็น
คุณเคยเห็น..สักครั้งหรือเปล่า
หรือว่าคุณนั้น..มักคาดเดา
และเชื่อเขา....มากกว่าคนของคุณ
คนรักกันเขาไม่...ฟังข้างเดียว
ต้องเฉลียวต้องถาม...ยามข้องจิต
ทำอะไรก็คง...ต้องคิด
ว่าผมนั้นผิด...จริงหรือไม่
ผมขอร้องตอนนี้...ผมแสนเหนื่อย
และก็เมื่อยต่อภาระ...ที่มากหลาย
ขอเพียงคุณอย่าทำให้...ผมต้องตาย
ด้วยเรื่องที่ผู้ชาย...เขาแกล้งกัน
22 กรกฎาคม 2551 22:27 น.
ยิปซี4
เทียนหนึ่ง....ถูกจุดที่นี่...
เทียนนี้........ถูกจุดลุกไสว
เทียนนี้........ถูกจุดที่ใจ
เปลวไฟ.......ถูกจุดขึ้นมา
เปลวไฟ.......แห่งการลุกไหม้
เปลวไฟ......แห่งการศึกษา
เปลวไฟ......ต่อสู้มายา
เปลวไฟ......กล้าท้าผองภัย
บางครั้ง.......เทียนกระพริบริบหรี่
เมื่อมีลม......กระโชกโบกใกล้
บางครั้ง.......เทียนแทบดับไป
แทบไม่อาจต้าน..ลมแรง
ศักดิ์ศรี...ที่เทียนส่องอยู่
เชิดชู........ศรัทธากล้าแกร่ง
แม้เป็น...เทียนน้อยด้อยแสง
แต่แสง...ศรัทธาเนืองนอง
เทียนนี้...ถึงกาลมอดดับ
ลาลับ.......ไปจากเพื่อนผอง
แต่ ณ ที่นี่...เรืองรอง
ขอเพียงน้อง...ส่องทดแทน
21 กรกฎาคม 2551 01:12 น.
ยิปซี4
คุณรู้...ว่า...ผมเป็นคนขี้เหงา
กลัวว่า...ผมจะทนเหงาไม่ไหว
กลัวว่า...ผมจะมีใครอีกคนเข้ามาคลายเหงา
และ..เป็นเพราะผมอายุน้อยกว่าคุณ
ที่รัก...
คุณ..ดูถูกความรักของผมหรือเปล่า.
ผมรักคุณ..ที่คุณเป็นคุณเอง...
มั่นใจ..ในคนที่รักคุณคนนี้เถิด
เรื่องอายุ..ผมไม่แคร์..ไม่ใช่ปัญหา..
ผมพอเพียงและเพียงพอแล้วที่รัก
แม้ว่าเราจะไกล..และผมจะเหงา
แต่เรา..ยังมีรักของเรา
ช่วยประคับประคอง
.ให้ความไกล..เหมือนอยู่ใกล้
ให้ความเหงา..เป็นเหมือนไออุ่น..แทนกายเรา
จงมั่นใจ..ในคนที่รักคุณ
และมั่นใจในคนที่คุณรัก
และมั่นใจ..ในรักของเรา
19 กรกฎาคม 2551 20:00 น.
ยิปซี4
ทุกที่ที่คุณไป
ขอจะได้ไหม
ถ้าไม่ช่วย
ก็อย่าสร้าง
ขยะที่คุณทิ้งขว้าง
อยากให้เห็นใจกันบ้าง
เมื่อคุณรู้จักเที่ยวได้
ก็น่าจะรู้จักการเก็บเป็น
"ขยะในมือและในใจท่าน โปรดเก็บและทิ้งลงถังเถอะครับ"
19 กรกฎาคม 2551 19:30 น.
ยิปซี4
กลับมาแล้วครับ
เพราะผม..ยังเป็นคนเดิม
ที่มี..รัก โลภ โกรธ หลง
ยังมั่นคง..ในตนเอง
ยังหวั่นเกรง...ในบางคราว
ยังนึกถีงสาวสาว..ในบางครั้ง
ยังมีความหวัง...กับบางคน
ยังอดทน...บางเวลา
มีน้ำตา..เป็นครั้งคราว
และปวดร้าว..เป็นบางหน
แม้ว่า..จะทุกข์ทน
ก็เป็นคน...เดินตามฝ้น