4 กันยายน 2551 15:21 น.
ยิปซี4
ผมไม่ได้...........ห่างหายจากคุณไปไหน
หัวใจผม............ก็ยังคงมีคุณในส่วนลึกของใจเสมอ
แต่บางครั้ง.........ผมก็อาจจะพลั้งและเผลอเรอ
ละเมอเพ้อฝัน.....ไปกับหลายสิ่งใกล้ใกล้ตัว
เวลาที่มีอยู่.....ก็เหมือนจะน้อยและไม่เคยพอ
ทำให้ท้อที่ความรัก......มักจะไม่ค่อยได้สานต่อ
ก็คงได้แต่ขอให้คุณนั้น....ต้องทนและเป็นฝ่ายรอ
คงอีกไม่นานเกินรอ...ความรักที่ก่อจะมั่นคงและถาวร
27 สิงหาคม 2551 11:46 น.
ยิปซี4
เราต่างกัน..เกินไปในทุกเรื่อง
จึงมี..ช่องว่างเกิดขึ้นมากมาย
ความเข้าใจที่มี......เริ่มห่างหาย
บางครั้งต้องเดียวดาย.....อยู่คนเดียว
เหมือนว่าเราจะรู้จัก.....แต่คล้ายไม่รู้จัก
เหมือนว่าเราจะเข้าใจ...แต่เราก็ไม่เข้าใจ
แม้ว่าเราจะมีรักให้กันนั้น....มากมาย
แต่มันจะมี.......ความหมายอะไร
ถ้า.....ช่องว่างอันมากมาย.....ที่มี
เรา....ก้าวข้ามผ่านมันไม่ได้สักที..ที่รัก
26 สิงหาคม 2551 21:24 น.
ยิปซี4
แม้ผมจะต่ำต้อย
ผมก็มีศักดิ์ศรีความเป็นคน
ผมจะไม่ดิ้นรน
และฝืนทนในรัก
เมื่อคบไม่ได้ก็ไม่คบ
ให้มันจบลงตรงนี้
จากนี้จะไม่ใยดี
พอกันทีคนอย่างเธอ
26 สิงหาคม 2551 11:26 น.
ยิปซี4
พี่ครับ..ผมหิวข้าว
ขอเศษอาหาร...ที่กินทิ้งกินขว้างให้ผมบ้างเถอะครับ
พี่ครับ...ผมหิวน้ำ
ขอเศษเงินที่ซื้อเหล้าซื้อเบียร์ให้ผมซื้อน้ำกินแทนน้ำคลองเถอะครับ
พี่ครับ...ผมไม่มีเสื้อผ้า
ขอเศษเงิน...ที่พี่ทิปให้หนุ่มสาวให้ผมซื้อเสื้อใส่บ้างสักตัวเถอะครับ
พี่ครับ...ผมอยากอ่านหนังสือ
ขอเศษหนังสือ..ที่พี่ไม่เคยเปิดอ่านตอนเรียนให้ผมแทนนะครับ
พี่ครับ...ขอบคุณครับที่พี่ให้ทานผมนะครับ
พี่ครับ...ผมไม่ขออะไรแล้วครับ...แล้วผมจะสู้ด้วยตัวเองต่อครับ
.
...ฉันหิวเธออิ่มอยู่สบาย..
...ขอเศษของขายให้เป็นทาน...
....ฉันหนาวตัวเปียกนานแสนนาน....
....ขอเศษผ้าทานห่มกายา....
25 สิงหาคม 2551 12:42 น.
ยิปซี4
ในคืนวันและเวลา......ที่ผ่านมา...
ผมรู้ว่ามีความรัก.........ให้คุณมากมาย
ไม่เคยรู้สึก.....เดียวดาย....แม้อยู่ไกล
ไม่เคยห่างใจ......แม้กายจะไกลห่าง
เหมือนมีคุณ........มาเดินอยู่เคียงข้าง
ความอ้างว้าง...... ไม่เคยได้เข้ามาใกล้
หัวใจที่มี....เต้นอย่างสม่ำเสมอ..และมั่นคง
รักที่ยืนยง...ยังคงอยู่...คู่เราสอง
จะไม่ทำให้เจ็บช้ำ....และ.....น้ำตานอง
แม้ไม่มีพิธีรีตรอง..แต่คุณคือคู่ครอง....ที่แท้จริง