30 มิถุนายน 2553 16:00 น.
ยิปซี4
รอยยิ้ม..แววตา..ที่มองมา
ฉันเห็น..ฉันรู้..ว่าเธอดีใจที่ฉันมาหาเธอ
แม้อยู่ห่างไกล..จนบางครั้งคล้ายละเมอ
พร่ำเพ้อ..มองหา..คนของใจที่ผูกพัน
หลายวัน....ที่ได้มาอยู่ข้างเคียงกาย
ไม่มีห่างหาย....ข้างกายต้องได้เห็น
แม้ตอนนี้....ร่างกายยังนั่งอยู่บนรถเข็น
แต่วันนี้.....เช้าเย็นฉันเข็นเธอไปด้วยกัน
เธอฉัน...หัวเราะเริงร่า..
กำลังใจเธอมา...ฉันรู้
สักวันเถิดหนา...ยอดพธู
คงได้ยืนอยู่และเดินคู่กันกับฉัน
สัญญาก่อนลา...ว่าจะกลับมาหา
ไม่มีร้างลา..ทิ้งร้างห่างไปไหน
สัญญา...เกี่ยวก้อยร้อยที่ดวงใจ
มั่นคงตลอดไปเพียงเธอคนเดียว
ขอบคุณเพื่อนๆที่ดูแลเธอได้อย่างดี
ขอบคุณครอบครัวเธอที่ไม่ทอดทิ้งหรือห่างหาย
ขอบคุณเธอ..ที่ทำให้ผมได้เจอความรักที่งดงามครับ
เกี่ยวก้อยสัญญากันไว้ว่าผมกลับไปอีกครั้งเธอจะเดินเองได้แน่นอน
29 มิถุนายน 2553 21:28 น.
ยิปซี4
ยังอยู่เคียงข้างไม่ห่างหายไปไหน
บอกแล้วทุกสิ่งเธอยังเป็นคนของใจ
ตั้งแต่วันนั้นและไม่ว่าจะเมิ่อไหร่
หนึ่งเดียวในหัวใจก็คือเธอ..ยอดกัลยา
12 มิถุนายน 2553 15:48 น.
ยิปซี4
ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกล...เหตุใดจึงให้หยุด
ทำไมจึงไม่รีบรุด..จะสะดุดอยู่ทำไม
ไม่ใช่ว่าจะแพ้.....หรือว่าล้าแล้วหวั่นไหว
แต่ทุกสิ่งที่เป็นไป...เพราะหัวใจเธอไม่กล้าที่จะก้าวเดิน
7 มิถุนายน 2553 18:23 น.
ยิปซี4
ภาพที่ถูกส่งมาทุกขณะ
คือภาระที่ต้องรับผิดชอบ
ทุกทุกสิ่งคือคำตอบ
รับผิดชอบชีวิตเธอ
เธอวันนี้ยังแพ้พ่าย
ไม่เป็นไรลุกขึ้นใหม่
วันเวลามีอีกยาวไกล
สู้ด้วยใจ...สู้ด้วยกัน
ฉันเธอแม้อยู่ไกล
แต่หัวใจยังไหวอยู่
หัวใจนั้นยังอยู่คู่
ยังรับรู้...เราคู่กัน
1 มิถุนายน 2553 20:31 น.
ยิปซี4
ยังคงเหมือนเดิม..อย่างที่เคยเป็น
แม้ไม่ได้เห็น..แต่ใจยังชิดใกล้
ไม่ว่าจะไปอยู่...แห่งหนใด
ยังคงบอกจากหัวใจ..ดวงใจของฉันก็คือเธอ