สู้อุตส่าห์ถนอมรักมาตั้งนาน ใยแหลกลาญย่อยยับดับสลาย โธ่พี่จ๋าน้องรักดังพี่ชาย ใยใจร้ายหมางเมินเหินห่างกัน พี่ไม่ง้อ..น้องงอน..เลิกอ้อนหา ปล่อยให้วันเวลาพาเปลี่ยนผัน น้ำที่เซาะลงหินบิ่นทุกวัน สายสัมพันธ์ขาดรอนตอนร้าวราน ไม่นึกถึงวันหวานแต่วานก่อน เคยออดอ้อนบอกรักสมัครสมาน แต่วันนี้ลางเลือนเหมือนเมื่อวาน ลืมสงสารลืมใจได้อย่างไร มาวันนี้พี่ชายเหมือนตายจาก ใยถึงฝากแผลไว้ไม่สงสัย ไม่อาทรตัดสวาทขาดเยื่อใย น้องจะอยู่อย่างไรไร้พี่ชาย..(คริ คริ)