23 มีนาคม 2553 04:50 น.
ยาแก้ปวด
กว่าจะรวมขวานทองให้เป็นหนึ่ง
แลกมาซึ่งเลือดเนื้อเพื่อชาติให้
ปกป้องผืนปฐพีนี้เพื่อไท
มิให้ใครหยามเหยียดเดียดดูแคลน
ผืนแผ่นดินนี้เราเป็นเจ้าของ
เป็นสิ่งต้องรักษาพาห่วงแหน
บรรพบุรุษแลกเลือดรักษาแดน
เพื่อผืนแผ่นดินนี้ที่เราครอง
เราลูกหลานแผ่นดินถิ่นกำเนิด
อย่าเตลิดลืมเหง้าของเผ่าผอง
ที่เคยรวมเลือดเนื้อและปรองดอง
อย่าให้ใจเหล่าผองต้องหมองกัน
บทเรียนเก่าในอดีตกรีดให้จำ
กรุงศรีแตกกระหน่ำจำให้มั่น
พม่าบุกแยกเราออกจากกัน
เพราะเรานั้นขาดสิ้นสามัคคี
เรียนรู้อดีตร่วมกันเพื่อวันหน้า
เพื่อรักษาชาติไทยในวันนี้
ก่อนจะไม่มีชาติให้ชีพพลี
ไม่มีสีใดเท่าสีเหล่าเดียว
ให้ความรักของเรารวมเป็นหนึ่ง
อย่าหวั่นพรึงใครฉุดหยุดเฉลียว
ประเทศไทยไม่ใช่ของผู้เดียว
แต่ทุกเสี้ยวเป็นของพวกเรากัน
* * * * * *
บทส่งไทย
ไทยฆ่าไทยให้ชาติอื่นมอง...
วิญญาณปู่จะร้อง..ไอ้ลูกหลานจัญไร
21 มีนาคม 2553 05:55 น.
ยาแก้ปวด
ฉันเขียนกลอนอ้อนคนที่หัวเถิก
อยากจะเบิกคำง้อขอแก้ไข
นโยบายเขียนแล้วมิเปลี่ยนไป
จะให้ทำอย่างไรให้เปลี่ยนคืน
ฉันก็มั่วกลอนกานท์ตามประสา
คนบ้าบ้าไร้สาระหามีอื่น
อาจพลาดบ้างผิดบ้างอย่างกล้ำกลืน
แต่ฉันขอนั่งยืนยันจากใจ
ไม่ได้อ่านกลอนต่อสักนิดเดียว
ไม่เฉลียวสักครั้งยังสงสัย
ถ้าไม่มีคนเปิดประเด็นไป
ฉันคงไม่รู้เลยไม่เอ่ยมา
ก็แค่แหย่คนแก่แหมอย่างอน
พุงป่องค้อนนานไปไม่มาหา
อาตตัวพ่องอนนานไม่งามตา
ผมที่หน้าผากนั้นจะหายเกลี้ยง..
....ขอโต๊ดคร้าบบบ...ผมผิดไปแล้วววว.....
20 มีนาคม 2553 05:05 น.
ยาแก้ปวด
จูบฝากไว้แล้วใยบางใครเลือน
ทำเป็นเหมือนเลือนลางอย่างไม่เห็น
ฝากรอยรักฝังไว้อย่างชาเย็น
อาจซ่อนเร้นหัวใจเหมือนไม่เคย
จูบฝากไว้ทำไมไม่คิดห่วง
ทุกทุกห้วงห่วงหามิพาเฉลย
ก็จุมพิตชิดแนบแอบอกเอย
รอจะเผยสักครั้ง...กับบางคน
ปล่อยให้ฝันละเมอเพ้อเดียวดาย
ร่อนเร่เห่ระหายคล้ายสับสัน
หรือว่าวนอยู่ในใจวกวน
รอเพียงคนหนึ่งใครใจคิดครวญ
ปล่อยให้คลื่นชีวิตปิดฉากลง
สิ่งที่หลงวนเวียนมิเปลี่ยนหวน
เฝ้ากังวลหัวใจใคร่ทบทวน
คงไม่หวนกลับมาแค่จูบเอย..
+ ~ + ~ + ~ +
1 มีนาคม 2553 21:00 น.
ยาแก้ปวด
ถีงเวลาร่วมพร้อง...........สหายมา
แฮ็บไข่สุขใจพา.............สนุกล้วน
ฝนอ้อยเพื่อนพรรณา.....สารพัด
ฉางบ่นทำหน้าม้วน.....ไม่ได้สักฟองฯ(ยาแก้ปวด)
ย่องย่องแอบส่องไซร้.....ตามมุม
เฌอซุ่มฉกโดนรุม.........แย่งยื้อ
เห็นรวมเหล่ารัดกุม......เล็งไข่
ใครพลาดถุงต้องซื้อ......ใส่แห้วกลับหอฯ(เฌอมาลย์)
เดินสำรวจทั่วบ้าน........กลอนไทย
เห็นไข่แต่ละใบ.............ตื่นเต้น
เลขศูนย์กล่องดวงใจ.....หวงห่วง ยิ่งนา
จึงซุกซ่อนหลบเร้น......ไข่ข้าผู้เดียวฯ
วางแผนลงเรื่องสั้น.........เชิญชวน
หวังเพื่อนเสียกระบวน.....บุกบ้าน
รอพลพรรคป่วนชนวน.....เตรียมชิ่ง เลยนา
แอบย่องดักหลังร้าน....เพื่อนพ้องร้องครวญฯ(โคลอน)
เหวยเหวยใครงาบได้..... เตรียมตัว
วางไข่ซ๊ะหากกลัว............ เดือดร้อน
เตือนไว้ก่อนตรูชัวร์.........จอดแน่
ใครซ่าส์อาจโดนต้อน........กลับบ้านเก่าเอยฯ(เทียนหยด)
แหกตามองพี่น้อง...............ผองลิง
ตรูวิ่งแอบลองชิง.................ไข่บ้าง
เหลียวมองไข่ใคร(เปิด)ซิง...เสร็จแน่
ชะช่าใครนะ(เป็น)ก้าง....ไล่คว้าไข่ตรูฯ(ฉางน้อย)
เสียงใครครวญคร่ำร้อง.......แงแง
ดังกึกก้องดวงแด...............ไม่รู้
มองเห็นเพื่อนยวนแย........ยิ้มร่า
จึ่งเบิ่งตาจ้องสู้.....................ไม่รู้เป็นไผฯ
ขอแจมอีกหน่อยน้อง..........คนงาม
ขออีกหนึ่งอย่าปราม.......... เถอะน้อง
อยากเล่นอย่ามาหาม.........ข้อยนะ น้องยา
เอาส่งมาเพื่อนพ้อง....จอกเหล้าให้เราฯ (แก้วประภัสสร)
ตะเลงเตรงเตร่งเตร้ง..........คลอตาม
ตัวเอกเอื้อนเรียงนาม.........เสนาะร้อง
ตัวโกงข่มคืนหยาม..............ฤทธิ์แหย่
โดนตัดคอควั่นปล้อง.....กุดเหี้ยนเหลือขอฯ (กิ่งโศก)
การละเล่นแก่นแก้ว.........เมืองลิง
ช่างเก่งรำลือจริง.............ชื่อก้อง
เผลอละก็แอบชิง............แอ๊บไข่ เพื่อนเรา
ช่างน่ารักน่าป้อง......ส่งให้เทศกิจ สบายแฮ(วิทย์ ศิริ)
วิ่งตามหวังแฮ็บได้............ไข่กลม
ลูกไข่ใยชื่นชม..................มากล้น
คนสวยเก็บไข่อม..............คับปาก
มัวแต่หาไข่ค้น......แฮ็บไว้หมดงามฯ (นักสืบ ไร้อันดับ)