26 สิงหาคม 2552 00:00 น.
ยาแก้ปวด
ยี่สิบหกสิงหาน้าแจ๊คเกิด
พรประเสริฐสิ่งใดสมใจหวัง
ขอให้น้าคนนี้มีพลัง
เปี่ยมมนต์ขลังคารมในคมกลอน(นักสืบ ไร้อันดับ)
วันเกิดน้าแจ๊คกี้..........เวียนมา
รวมเหล่าเพื่อนผองพา...แต่งแต้ม
ส่งความสุขนานา...........มาสู่
ให้ร่ำรวยยิ้มแย้ม....มากล้นเงินทองฯ(ยาแก้ปวด)
ครอบครองสุขท่วมท้น...เกินใคร
หวังวาดคาดสิ่งใด........ไม่ร้าง
พบรักที่จริงใจ...........ได้ดั่ง พรรณนา
อยู่คู่เรียงเคียงสร้าง....ตราบนี้ตลอดกาลฯ(อาราเล่)
สุข..เกษมเลิศล้ำ.........อำไพ
สันต์..ส่งศรีพิไล...........แจ่มจ้า
วัน..เกิดแกร่งเกรียงไกร..เรื่องรุ่ง
เกิด..มิ่งมงคลทั่วหล้า...ร่วมร้อยเรียงใจฯ(เฌอมาลย์)
ศรเทพนำปักไว้......ลงใจ
จงกล่อมน้อมวางใน..จิตนั้น
หรรษาสุขทุกข์ใด......หนีห่าง
พรเลิศประเสริฐชั้น..ส่งไว้ใจเอยฯ(แก้วประภัสสร)
กล่าวถึงท่านแปะอ้วน...จินเปา
น้ำหนักมิใช่เบา...........ร่างท้วม
ส่งเทียบพรรคพวกเรา..เจี๊ยะเตาะ
เชิญท่านสุขทั่วถ้วน...หม่ำแล้วรีบหนีฯ(อัลมิตรา)
สุขสมในสิ่งต้อง..........หมายยล
เป่าเสกด้วยมนต์กล...จิตรจ้อง
เห็นทรัพย์ก็ได้ดล.....นิ้วรัด เดียวนา
เห็นคู่ก็ได้น้อง.......แนบข้างคลอเคลียฯ(กิ่งโศก)
ฟ้าประทานสิ่งให้..ใจหวัง
สู่ฝั่งแสนสุขดัง......ดั่งแก้ว
เลิศล้ำใฝ่พลัง.......หวังใช่
ทุกสิ่งจงผ่องแผ้ว..พรั่งพร้อมยอมเธอฯ(นักสืบ ไร้อันดับ)
25 สิงหาคม 2552 05:17 น.
ยาแก้ปวด
เหมือนรู้แต่ไม่รู้........หัวใจ
ยากหยั่งลึกข้างใน.....กว่าแจ้ง
ทุ่มเทหมดให้ไป........ไม่คิด
หลงผิดหลงคำแสร้ง....ยั่วเย้าหลงใหลฯ
นัยลึกเจ็บซ่านสะท้าน...แสบทรวง
คำหยอกคำหลอกลวง....ตอกย้ำ
เกิดแผลลึกผลึกดวง....ใจเจ็บ เจ็บนา
ฉันทรมานโดนซ้ำ........ย่ำซ้ำรอยแผลฯ
เพราะอ่อนแออีกแล้ว...ใจเรา
รักทุ่มเทแต่เขา...........พ่ายแพ้
มีเพียงภาพหลอนเงา..เฝ้าหลอก หลอนนา
เมื่อไหร่ถึงจะแก้.........ภาพร้ายให้หายฯ
แทบปางตายแทบบ้า..เจียนตาย
สำลักรักมลาย............รวดร้าว
สะอื้นสะอึกบ่คลาย......ความเจ็บ
ขยี้กระหน่ำสะท้านห้าว...แห่งห้วงหุบเหวฯ
เลวที่ฉันสุดท้าย.......แล้วกัน
คนชั่วช้าอย่างฉัน.....ยากแก้
ขอรับผิดรับมัน........เพียงหนึ่ง เดียวเฮย
ภพชาติขอยอมแพ้...หมดสิ้นวาสนาฯ
+ - + - + - +
21 สิงหาคม 2552 00:12 น.
ยาแก้ปวด
ชะตาฟ้ากลั่นแกล้ง......เราสอง
เขียนขีดมิให้ครอง.......คู่เคล้า
พบพาพรากเหมือนของ..ไร้ค่า
ทนหม่นหมองไหม้เฝ้า...โทษฟ้าโทษดินฯ
น้ำตารินหลั่งล้น.....อุรา
ฤาสุดสิ้นปรารถนา..ไขว่คว้า
ไร้แม้แต่วาสนา....เคียงคู่
กำหนดชะตาฟ้า....ลิขิตกั้นเสน่หาฯ
ทำไมฟ้าแบ่งห้าม.......รักกัน
หรือเพราะคนอย่างฉัน..ต่ำต้อย
เหมาะสมฤรอวัน.......ฟ้าสะ ใจนา
ถึงมิยอมเกี่ยวก้อย...ผูกสร้อยปรารถนาฯ
หากแม้นว่าภพหน้า..มีจริง
ขออยู่คู่แอบอิง.........อกเจ้า
รักคงมั่นใจหญิง....ไม่เปลี่ยน แปรเฮย
แต่ชาตินี้คงเศร้า....ต่อฟ้าจำนนฯ
~ + ~ + ~
20 สิงหาคม 2552 00:52 น.
ยาแก้ปวด
นานแสนนานไม่ได้..เขียนถึง
เคยพร่ำเพ้อรำพึง....ออดอ้อน
ในห้วงแห่งคะนึง.....นานก่อน
ราวอุระกลัดก้อน......อกกลุ้มไม่หายฯ
ระบายสีแต่งแต้ม........นานมา
ทั้งสุขทุกข์พรรณา.........ร่ำร้อง
คลายเหงาเปลี่ยวเอกา..ยามอ่อน ใจนา
เป็นเพื่อนอยู่ในห้อง....แห่งห้วงคิดถึงฯ
หวานซึ้งปนโศกเศร้า....อบอวล
รส กลิ่น ยิน ทบทวน.....จริตก้อง
ยิ้ม หัวเราะ เมา ครวญ...ชวนเสนาะ
พจน์อิ่มยามจับต้อง......ไขว่คว้าในฝันฯ
จำนรรจ์มิเก่งกล้า...ใดใด
แต่สุขล้นหัวใจ........นี่แท้
ขอกระซิบความนัย..เพียงหนึ่ง เดียวเฮย
แสนสุขไร้ข้อแม้......ดุ่มด้นคำโคลงฯ
+ ~ + ~ +
16 สิงหาคม 2552 14:43 น.
ยาแก้ปวด
เฝ้าผูกพันรอเธอชะเง้อหา
ทุกเพลานับวันเธอนั้นกลับ
เธอจากไกลไม่มาเหมือนลาลับ
ปล่อยฉันซับน้ำตาอย่างเดียวดาย
จากวันเดือนเลื่อนคลายกลายเกือบปี
ไร้ซึ่งวี่แววข่าวราวห่างหาย
สายสัมพันธ์ก่อสร้างในร่างกาย
คือเครื่องหมายผูกพันฉันและเธอ
พายุโหมกระหน่ำในค่ำคืน
เชือกผูกกลืนกรีดร้องก้องเรือนเผยอ
หมอตำแยจับขม่อมกล่อมผองเกลอ
ช่วยขะเย้อปลุกปล้ำทำคลอดครรภ์
เดือนผ่านไปจันทร์สว่างกลางพระโขนง
ร่างตายโหงท้องกลมระทมกลั้น
เสียงวิญญาณโหยหวนครวญรำพัน
หมาหอนลั่นเคล้าคลอรอเธอคืน
โอ้ละเห่เสียงกล่อมลูกจอมขวัญ
เยือกเย็นสั่นกังวานสะท้านสะอื้น
โยกไกวเปลตะเคียนคู่สู้กล้ำกลืน
อุ้มลูกยืนรอเธอพร่ำเพ้อครวญ
รักรักเธอไม่มีวันเปลี่ยนคลาย
แม้ความตายไม่พรากจากไกลหวน
รักเดียวมั่นทรงพลังดังโซ่ตรวน
มิเรรวนคงมั่นเช่นสัญญา..