30 กันยายน 2550 04:25 น.
ยาแก้ปวด
ขี้เมามาหลั่งเหล้า รินชน
มานั่งกินเหล้าปน บ่นบ้าง
อ้างบอกว่าไม่ทน ดูก่อน
ขับขี่รถบ่จ้าง พี่อ้าง ไม่เมา
เมาหากขับท่านไซร้ อาจวาย
รถคว่ำมาก็ตาย ห่าสิ้น
ขับรถดื่มเหล้ากลาย กลุ้มอก
เหมือนนรกอยู่ปลายลิ้น ท่านนั้นควรจำ
คิดเผงเล็งกลับบ้าน ผ่านดง
เลยมุ่งเลาะป่าพง อยู่ใกล้
ชีวาห่อนยืนยง คงอยู่
เพราะเหตุดื้อด้านไซร้ แน่แท้ แลตรม
ตัดสินใจดื่มเหล้า เคล้าอุรา
ชวนนั่งดื่มเหล้ายา ที่บ้าน
ครกสากอาจพานพา เหินเหาะ
เบาะเบาะก็หัวล้าน แตกเศร้าซึมเลย
....เอิ๊ก....
หมายเหตุ - บ่จ้าง = ไม่เป็น
26 กันยายน 2550 19:55 น.
ยาแก้ปวด
บนถนนสายหนึ่งซึ่งว่างเปล่า
เหลือเพียงเราเร่งรุดสู้จุดหมาย
ขาดคนเคยร่วมฝันสู่บั้นปลาย
สิ่งสุดท้ายที่หวังยังลำเค็ญ
ทางชีวิตระหว่างเราในเงามืด
อาจเย็นชืดไปบ้างอย่างที่เห็น
ทางความรักไกลห่างอย่างซ่อนเร้น
เหลือเพียงเป็นทางผ่านอยู่นานเนา
ทางสายนี้คงเป็นเส้นขนาน
ไม่ตัดผ่านบรรจบพบกับเขา
ทางวันวานห่างไกลไม่มีเรา
เหลือเพียงเงาเลือนลางยากจดจำ
...เอิ๊ก...
14 กันยายน 2550 13:12 น.
ยาแก้ปวด
ด้วยคิดย้อน ก่อนมา คราคิดถึง
ใจรำพึง จึงตรอง ครรลองหา
สองผีเสื้อฯ อยู่ไหน ไม่เห็นมา
ใช้แววตา แลหา คราจากไป
จึงได้หวน ดูกลอน สะท้อนกลับ
ผีเสื้อฯกลาย ลายลับ จับใจหมาย
หายทั้งคน หายทั้งกลอน วอนผู้ใด
หากพบเห็น ผีเสื้อฯไซร้ ใคร่บอกมา
อยู่ที่ไหน ทำอะไร ให้ห่วงถาม
ผีเสื้อปีกงามงอนวอนตามหา
ด้วยคิดถึง บทกลอน อ้อนวาจา
เคยต่อคำ จำนรรจา ว่าเรื่องเมา
ส่วนอีกหนึ่ง จากไป ใจสรรเสริญ
ผีเสื้อสีน้ำเงิน เพลิดเพลินเขา
เม้นท์วาจา น่ารัก ทักพวกเรา
จึงมาเฝ้า ทวงถาม ตามหาไป
อยากจะฝาก ผู้ใด ใคร่พบเห็น
อย่าซ่อนเร้น กลับมา หาดีไหม
อยากมาร่วม สุขสันต์ ผ่านออกไป
จากบทกลอน สอนใจ ให้คำนึง
หรือว่าสอง ผีเสื้อฯ คงเบื่อแล้ว
สานสัมพันธ์ เจื้อยแจ้ว แว่วนึกถึง
หายทั้งคน หายทั้งกลอน อ้อนรำพึง
หากคิดถึง โปรดทบทวน หวนกลับมา
หมายเหตุ ด้วยคิดถึงเพื่อนทั้งสอง คุณผีเสื้อปีกงามงอน และคุณผีเสื้อสีน้ำเงิน จึงได้ย้อนอ่านบทกลอนแต่ก่อนเก่า เอ้า!!! หายไหน ทั้งคนทั้งกลอน จึงอยากฝากไหว้วอนผู้ใดพบเห็นสองผีเสื้อฯนี้
ช่วยบอกเค้าด้วยว่า มีเพื่อน ๆ คิดถึง และอยากให้กลับมา
กลับมาต่อวาจาและว่าบทกลอนกัน เหมือนเดิม
10 กันยายน 2550 23:28 น.
ยาแก้ปวด
โอ้น้องนิด จิตรำพัน นั้นแสนเศร้า
ด้วยว่าเหงา พี่สาวทิ้ง อิงสุขสม
สามสาวเที่ยว มีเอี่ยวกัน พลันอกตรม
เพราะอดชม ธรรมชาติ พลาดไปงาน
วันที่เก้า เดือนเก้า สามสาวพบ
มาบรรจบ ลพบุรี ที่ขับขาน
ครั้นมาหา ยาแก้ปวด ดวดจัดงาน
นัดเพื่อนพาน ทานเหล้า เมากันไป
มณีจันทร์ สุขสันต์ วันมาเที่ยว
แล้วเก็บเกี่ยว ภาพงาม ตามวิสัย
อาราเล่ เฮทุกงาน บานตะไท
ซึ้งน้ำใจ ยาแก้ปวด ใคร่อวดชม
ผืนน้ำพราว วาววับ อ่างซับเหล็ก
ดูไม่เล็ก กว่าใคร ให้เหมาะสม
มาทานข้าว เฮฮา น่าชื่นชม
ด้วยผสมเหล้าเบียร์ คลอเคลียใจ
จากนั้นไป ชมงานสร้าง ปรางค์สามยอด
แทบสวมกอด กับลิง อิงหลงใหล
ผลไม้ หลายหลาก มากถูกใจ
ลิงน้อยใหญ่ มาสุม รุมกินกัน
พอเย็นย่ำ ค่ำลง เริ่มก๊งเหล้า
ยึดน้ำเมา เหมาบุฟเฟ่ เฮสุขสันต์
หมูกระทะ อย่างดี อิ่มพลีกัน
แล้วเมามัน หรรษา บ้าน้ำลาย
มาดึกหน่อย ค่อยต่อ ขอเที่ยวเธค
ร้านไม่เล็ก ชื่อตาวาว พราวสุกใส
นักดนตรี ที่สุดหล่อ ป้อขาดใจ
นั่งโต๊ะใหญ่ แถวหน้า ซ่าส์เหลือเกิน
พอสายหนอ เพื่อนก็พา มาทานข้าว
ลิ้มปลาเผา ตัวใหญ่ ไม่ขวยเขิน
แล้วแยกย้าย จากลา พาเพลิดเพลิน
ลพบุรี ดีเหลือเกิน ขอเชิญชวน
.....เอิ๊ก.....
หมายเหตุ - จากประสบการณ์ที่สัมผัส สามสาว นัดกันมาจริง ๆ
3 กันยายน 2550 22:43 น.
ยาแก้ปวด
ทุกถ้อยคำ ย้ำจิต ให้คิดถึง
คำซึ้ง ซึ้ง เพื่อนฝากมา คราใจหาย
ทุกคำคืนคะนึงอยู่ไม่รู้คลาย
เพื่อนทั้งหลาย เราตื้นตัน ปันน้ำใจ
เพราะน้อยใจ ในบางคำ ย้ำเตือนจิต
จึงได้คิด พาใจ ให้หวั่นไหว
เพราะว่าเรา สื่อสาร กันพลาดไป
ทำให้ใจ เราต่างเจ็บ เหน็บหนาวกัน
ด้วยตีความ ตามไป เข้าใจผิด
จึงมาคิด หวนไห้ คล้ายโศกศัลย์
เพื่อนที่รักมาบอกอย่าลืมกัน
อย่าลืมวันเราสนุกสุขด้วยกัน
ว่าแล้วจึงยกขวดมาดวดเหล้า
กับวงเก่าเจ้าเดิมเติมสุขสรร
ว่าบ้านนี้มีรักให้ทุกวัน
ห้ามทิ้งกันไปไกลหัวใจรอ
หมายเหตุ - เพราะการสื่อสารที่ผิดพลาด เพราะพี่ๆที่แสนดีทั้งหลาย คอยเวียนอธิบาย จึงทำให้รู้ว่าเราเข้าใจผิดไป ขอขอบคุณพี่ๆน้องๆทุกคนที่คอยเตือนสติ ไม่ให้เราทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ หากเคยพาดพิงถึงผู้ใดก็ขออภัยมานะที่นี้ อย่างที่โบราณท่านว่าไว้อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา ขอบคุณจากใจจริง