22 ธันวาคม 2553 03:44 น.
ยาแก้ปวด
ฉันรักเธอรักนั้น..........ให้เสมอ
รักหมดใจให้เธอ..........เท่านั้น
คนเดียวที่ใจเผลอ........ฝันใฝ่
ขอหยุดหัวใจกลั้น..........บอกไว้รักจริงฯ
อย่ามาถามรักนั้น..........แค่ไหน
ยอมทุ่มหมดหัวใจ.........มอบให้
ไม่เคยคิดมีใคร...........ข้องเกี่ยว
สิ้นหมดหัวใจไซร้........มอบไว้แค่เธอฯ
ขออย่างเดียวอย่าย้ำ....ถามใคร
ว่าอดีตเป็นเช่นไร......อย่ารู้
สำคัญแค่หัวใจ............เราคู่
อดีตช่างมันอย่ารู้.........อย่าย้ำถามถึงฯ
โปรดจงลองเชื่อเสี้ยว....ลึกใน
ว่าต่อแต่นี้ไป...............เริ่มต้น
คนเดียวรักจริงใจ.......เธอนั่น
โปรดเชื่อฉันรักล้น.....หนึ่งนั้นเพียงเธอฯ
20 ธันวาคม 2553 04:05 น.
ยาแก้ปวด
มิถุนาคราก่อนตอนเราพบ
ยังไม่ลบเลือนหายในปรารถนา
ฟังเพลงนี้คิดถึงวันเวลา
ทำไมปล่อยวาสนาฟ้าเลือนไกล
แต่งอักษรบทเพลงบรรเลงเล่า
เพลงเก่าเก่าให้คนึงคิดถึงไฉน
ว่าป่านนี้เจ้าอยู่เป็นอย่างไร
จะสุขไหมหัวใจเฝ้ากังวล
ก่อนนั้นเคยร้อยสร้อยถ้อยคำรัก
สลวยสลักถักทอก่อก้อนผล
บรรจงวาดขีดคำลำนำดล
เหมือนดังมนต์เสน่หาพาหัวใจ
ฝากเพลงเก่าเพลงนี้หอมแก้มแทน
ไม่อาจแม้นอยู่ชิดสนิทใกล้
ฝากเพลงรักเช้าค่ำจากคนไกล
ว่าห่วงใยยังรักไม่เปลี่ยนแปร...
16 ธันวาคม 2553 01:45 น.
ยาแก้ปวด
Last Christmas ฉันให้หัวใจเธอ
ให้ด้วยรักละเมอเผลอฝันใฝ่
แต่ไม่รู้คืนนั้นเกิดอะไร
แค่หัวใจเท่านั้นฉันให้เธอ
Last Christmas ผ่านไปอีกครั้งหนึ่ง
เธอไม่ซึ้งทรวงนัยหัวใจเสนอ
ปล่อยปีผ่านลืมใจใครละเมอ
ลืมน้ำตาที่เอ่อเผลอลืมเรา
Last Christmas จำฉันได้หรือไม่
คนที่มอบหัวใจให้แค่เขา
คนที่กระซิบบอกรักเธอเบาเบา
คนที่เฝ้าห่วงหาอาลัยกัน
Last Christmas เวียนมาอีกปีเล่า
ปีนี้ปล่อยอับเฉาเมาตามฝัน
เธออาจลืมรักเราลืมคืนวัน
ก็ช่างมัน...แค่วันChristmasเอง
"....Happy Christmas..."
๐๐ I'll give it to someone special! ๐๐
10 ธันวาคม 2553 01:56 น.
ยาแก้ปวด
ถึงวันเดินห่างร้าง............เธอไกล
เธอเหนื่อยจวนขาดใจ.....พึ่งรู้
ทุกเช้าตื่นมองไป.............ว่างเปล่า
คืนค่ำสอนให้สู้................เมื่อไร้เงาเธอฯ
ชีวิตดำเนินต่อก้าว.........เดินไป
แต่จะเดินเพื่อใคร.........ไม่รู้
คว้าดาวเด่นสูงไกล.........คว้าไขว่
หยิบเก็บดาวไม่รู้............เพื่อให้ใครชมฯ
คิดถึงเธอก่อนนั้น.........เคยมี
ทุกสิ่งเติมแตมสี...........ร่วมสร้าง
บัดนี้ขาดคนดี..............เดินต่อ
ทิ้งปล่อยห้องให้ร้าง......ปล่อยคว้างลำพังฯ
กอดอบอุ่นพึ่งรู้..................ยามไกล
หนาวเหน็บเป็นเช่นไร.....แจ่มแจ้ง
เตียงกว้างใหญ่เกินใคร....นอนเดี่ยว
ห้องใหญ่เกินกว่าแสร้ง.......เมื่อไร้เธอเคียงฯ
บอกเธอทั้งที่รู้..................มันสาย
คืนปลุกหัวใจตาย............ก่อนนั้น
ยินแล้วอย่าพึ่งหาย..........ไกลห่าง
อยากบอกเธอสั้นสั้น........ที่แท้รักเธอฯ
4 ธันวาคม 2553 04:27 น.
ยาแก้ปวด
เสียงอื้ออึงถึงเจ้าว่าวตามสาย
ยามนี้หายห่างหน้าว่าไปไหน
ไปหลงแสงส่องศรีศิวิไลซ์
หลงคนใหม่เมืองกรุงเจ้าปรุงเปรอ
เดือนดวงเด่นดอกฟ้าราตรีเศร้า
คงไม่เท่าหัวใจใฝ่รักเสมอ
ทั้งที่รู้เอื้อมเดือนเหมือนละเมอ
ปล่อยให้เพ้อลอยคว้างกลางแสงดาว
คืนนี้เหงาเวิ้งว้างบนทางฟ้า
มืดมิดทางเสน่หาในห้วงหาว
สายัณห์คล้อยทอแสงระยับพราว
ให้คืนหนาวบอกเจ้าใครเฝ้ารอ
คืนกลับมาอีกครั้งข้ายังถวิล
อยากได้ยินเสียงเจ้าเฝ้าร้องขอ
กลับคืนรังเถิดหนาข้ายังรอ
ข้าเพียงขอให้เจ้ากลับคืนเรือน