4 เมษายน 2554 01:52 น.
ยาแก้ปวด
คืนนี้จันทร์ส่องสว่างกลางใจฉัน
เพลงแสงจันทร์ชวนใจให้คิดถึง
อีกฝั่งฟ้าแสนไกลใจรำพึง
อยากจะส่งคำซึ้งถึงบางใคร
ได้ข่าวแว่วบางใครไม่สบาย
หวั่นใจหายคนป่วยอยู่ห่วงรู้ไหม
ใครดูแลป้อนยาข้างข้างใจ
ใครห่มผ้าผ่อนให้คลายหนาวพลัน
อยากจะมีพรวิเศษสักหนึ่งพร
สวดก่อนนอนกอดเธอข้างข้างฉัน
ให้ไออุ่นโอบใจไว้ด้วยกัน
ให้พรนั้นเสกเธอหายคลายทุกอย่าง
เป็นห่วงนะแม้นไม่มีเวลา
ใจส่งมาทุกวันไม่เว้นว่าง
ฝากหัวใจแนบสนิทชิดตรงกลาง
เป็นกำลัง..ใจข้างหัวใจแทน
15 มีนาคม 2554 03:53 น.
ยาแก้ปวด
นี่คงเป็นเรื่องจริงใช่หรือเปล่า
ที่ว่าเราเลิกกันจริงใช่ไหม?
นั่งทบทวนระหว่างเราไม่มีอะไร
จริงใช่ไหมหมดแล้วระหว่างเรา!
ฉันสมควรตัดใจใช่ไหมเธอ
ไม่ควรคิดถึงเธอแม้ตอนเหงา
บอกตัวเองอย่าสนิทชิดเพียงเงา
มันว่างเปล่าแค่จิตคิดถึงเธอ
บ้านมันว่างร้างคนมาเคียงคู่
รักทั้งรู้หมดสิทธิ์คิดเสนอ
บ้านของเราไม่มีฉันและเธอ
หมดแรงเพ้อแรงหวังกำลังใจ
จะให้ทำอย่างไรไม่รู้เลย
ภาพคนเคยรักกันนั้นไปไหน
จุดเริ่มต้นหรือจบเป็นยังไง
แล้วคำตอบคืออะไรไม่รู้เลย
บทส่งใจ
สำหรับบางคนที่อาจจะกล้าหาญผ่าซากเสียทุกเรื่อง
แต่กลับขลาดเขลาในความรักเสมอ
มันคงเป็นความเขลาในรัก
ที่เขาภักดิ์เพียงหนึ่งคนหนึ่งเดียว
จนปล่อยเขาจมในกาลเวลา..ตลอดกาล
..โง่บัดซบจริงจริง....
3 มีนาคม 2554 01:57 น.
ยาแก้ปวด
เห็นเขาเดี่ยวไมโครโฟนตะโกนลั่น
ประกาศกันอาตตัวแม่เป็นไฉน
ฉันขี้เมาไม่รู้เป็นอย่างไร
ช่วยแถลงขานไขใครสักคน
เห็นพี่โน๊ตบอกว่าอย่าหาเหตุ
ให้สังเกตูหน้าไว้ไร้เหตุผล
ยิ้มดีดีแยกเขี้ยวเสียวเสียจน
อย่าพึ่งรนอย่าถามเดี๋ยวความมา
เพราะวันนี้เธออาจจะกลัวอ้วน
ขืนบ้าชวนหม่ำห่อหมกนรกถามหา
เราหวังดีเห็นอยากกินเลยจัดมา
แม่แยกเคี้ยวร้องด่าอย่ามาชวน
ครั้นเอาใจไม่ชวนไปกินข้าว
แม่ร้องอ้าว!ช่ายซี่..ไม่มีหยวน
อิ่มแล้วสิ!กินกับใคร?ใยเรรวน
เราหน้ามวนอารมณ์ไหนใคร่บอกที
กลับมานั่งดูทีวีที่ห้องนอน
เธอยังค้อนเปลี่ยนเป็นช่องเจ็ดสี
ช่องสามเราเปิดเพลงอยู่ดีดี
แต่ต้องพลีรีโมทให้แม่ไม่คืน
เช้าเช้าตื่นออดอ้อนเราอยากเอาใจ
ข้าวขนมต้มให้ไม่ขัดขืน
บ่ายขึ้นมาอารมณ์ล้มทั้งยืน
น้ำเปล่ากลืนหนึ่งอึกยังนึกโวย
ขอได้ไหมบอกก่อนจะได้ไหม
เขียนป้ายใส่"อาตนะ"ก่อนจะโหย
บอกให้รู้สักนิดก่อนคิดโวย
กลิ่นอาตโชยน้อมคำนับเตรียมรับมือ
2 มีนาคม 2554 02:36 น.
ยาแก้ปวด
ได้ยินเสียงหัวใจข้างในฉัน
เรียกร้องลั่นลึกลึกนึกถึงเขา
หรือแค่เพียงเสียงใจเต้นเบาเบา
หลอกว่าเรายังมีกันและกัน
แต่ทำไมน้ำตาเอ่อหน้านอง
รักเราสองแสนไกลสุดใฝ่ฝัน
สะอื้นอกหัวใจมันตีบตัน
รักของเธอไม่มีฉันสักวันนึง
ได้ยินเสียงหัวใจของฉันเอง
มันบรรเลงเพลงรักในครั้งหนึ่ง
เป็นเพลงรักบางใครเขาไม่ซึ้ง
ไม่คิดถึงไม่รักแม้สักวัน
ทุกก้าวย่างที่ฉันก้าวเดินไป
หมดหัวใจไร้แรงจะแข่งขัน
แทบขาดใจสิ้นแรงจะแบ่งปัน
ขาดเธอนั้นฉันแทบจะขาดใจ
ได้ยินเสียงหัวใจร้องประสาน
ว่าทรมานน้ำตามันรินไหล
เมื่อรับรู้ว่าเธอจะจากไป
เป็นของใครแสนไกลไม่ใช่ฉัน
"หากเวลาย้อนมาได้
ฉันคงทำให้ดีกว่าวันนั้น
ถ้า.....มีวันนั้น"