11 กรกฎาคม 2550 20:57 น.
ยาแก้ปวด
สุด....แสนเสียดายใจนัก
ที่......ภักดีใจให้เขา
รัก....มากเกินกว่าตัวเรา
อยู่....เฝ้ารอวันกลับมา
ไหน..บอกว่าจะมาหา
นะ.....จ๊ะแก้วตาอยู่ไหน
คน....ที่ฉันคอยห่วงใย
ดี.......ใจเมื่อได้พบเจอ
ฉัน....แอบเผลอใจให้เธอ
คิด....เผลอคิดหลงวันเหงา
ถึง.....เธอไม่คิดถึงเรา
เธอ...เฝ้าคิดถึงใครกัน
เลย...ผ่านมาก็นานวัน
เมา...วันเดือนปีที่หมุน
อยู่....ยากเพราะใจร้อนรุม
นี่......กลุ้มเพราะหลงรักเธอ
..เอิ๊ก...
7 กรกฎาคม 2550 20:51 น.
ยาแก้ปวด
พิมญดาเธอจ๋าช่วยร่ายสอน ขับเพลงกลอนปลอบขวัญวันเหงาเหงา
โคลอนกล่อมเพลงรักเป็นนัยนัย ร้องเพลงให้พี่ผีเสื้อสีน้ำเงิน
ปลายตะวันเห่รุมลุงก่องกิก อย่าเป็นกิ๊กกับศรรกราเขาขัดเขิน
นายธนาแอบแว๊บมาแบบเพลินเพลิน แพรวพราวเขินคนบนเกาะไม่เหาะมา
ปราณรวีบ่นเก้อเพราะมัวเขิน เฌอมาลย์เมินแมงกุ๊ดจี่หนีไปไหน
ผู้หญิงมือ..สองน้องครองกับใคร ถ้าไม่ใช่เจน_จัดให้เขาส่งมา
ว่าแล้วก็น้องพาราชักจะมึน เมาถึงกึ๋นกับว่าที่กวีจ๋า
มณีจัทร์แอบจิบเหล้าที่เอามา แล้วถามว่า..พวกเรา..เมารึยัง..
.....เอิ๊ก....
5 กรกฎาคม 2550 23:00 น.
ยาแก้ปวด
โอ้น้องน้อยพี่วอนอย่าร้องไห้ ให้กับใครคนที่ไม่มีค่า
เขาไม่เหมาะที่จะเสียน้ำตา อันมีค่าของน้องให้หมองใจ
ตัดใจเถอะเขาไม่ใช่ภาพฝัน เขาไม่หันมองน้องว่าอยู่ไหน
เขาไม่เห็นตัวตนน้องว่าเป็นใคร จะเสียใจให้เขาเพื่ออะไร
พี่อยากบอกว่าน้องนั้นมีค่า มากเกินกว่าน้ำตาที่รินไหล
น้องอยู่ได้ไม่มีเขาไม่เป็นไร เพียงเปิดใจให้ผ่องมองโลกงาม
(....วันนี้..ไม่เมาซักสันนึง..ให้น้อง..)
4 กรกฎาคม 2550 22:48 น.
ยาแก้ปวด
เหม่อมองฟ้าคืนนี้ไม่มีดาว มีลมหนาวพัดโบกกระโชกหา
คนที่รักอยู่ไกลสุดสายตา เอื้อมมือคว้าไม่ถึงสุดดึงมา
เธออยู่สูงเสียจนหมดแรงสอย ใจน้อยน้อยยอมแพ้แม้ปรารถนา
เลิกเพ้อฝันหันหลังให้น้ำตา รินย้อนมาถมใจให้อดทน
สั่งหัวใจแกร่งไว้อย่าโหยหา รินเบียร์มาย้อมใจยามสับสน
เมาเช้าสายหัวใจไม่วกวน เหมือนน้ำมนต์รินมอบปลอบหัวใจ
....เอิ๊ก....
2 กรกฎาคม 2550 16:25 น.
ยาแก้ปวด
เมื่อมึนเมามีมิตรมาหมายมอง
แม่มัวหมองเมื่อเมาเหมือนหมูหมา
มิตรไม่หมดไม่เมาแม่ไม่มา
ไม่เหมือนหมามอดม้วยแม่ไม่มอง...
.....เอิ๊ก...