6 มกราคม 2552 03:10 น.
ยาแก้ปวด
ค่ำคืนหนาวดวงดาวยังเจิดจ้า
ประกายฟ้าอร่ามครามสดใส
สุดขอบฟ้าเวิ้งว้างเส้นทางไกล
ทุกคืนใยมืดมิดสนิทนาน
คราบรอยยิ้มกรุ้มกริ่มปริ่มใบหน้า
กลิ่นกัญชาหอมกรุ่นอุ่นวาบหวาน
จูงใจสุขทุกข์ท้อทรมาน
ราวดั่งกาลยืนยาวกับดาวเดือน
ความบอบช้ำจดไว้ในความจำ
เก็บกลืนกล้ำเรี่ยวแรงแสดงเหมือน
อ่อนอิดโรยราร้างทางลางเลือน
ใจฟั่นเฟือนสติริแหลกลง
ฮาฮาฮ่าเริงร่าพาเมามัว
กล่อมเกลาทั่วอณูผู้ลุ่มหลง
โอ้นี่หรือความสุขที่ยืนยง
วนในดงวกวนจนลืมตัว
ปรารถนาสรรค์สร้างอย่างเลื่อนลอย
กายท้อถอยหลอนหลอกซอกสลัว
มึนมอมเมาเงาหลอนตอนเมามัว
จนชีพตัวตายใต้ต้นกัญชา
27 ธันวาคม 2551 00:01 น.
ยาแก้ปวด
คล้ายวันเกิดเพื่อนซี้ เวียนมา
ยี่สิบเจ็ดธันวาค์ อีกครั้ง
อาราเล่เพื่อนยา จงพบ สุขนา
หวังสิ่งใดใจตั้ง พรั่งพร้อมสมหวังฯ(ยาแก้ปวด)
คล้ายวันเกิดเวียนพบสบอีกครั้ง
พี่อาราเล่ สมหวัง ดังประสงค์
ยี่สิบเจ็ดธันวารักยื่นยง
คุณพระส่งเมตตาคุ้มครองใจ(จิตรำพัน)
ขอบุญส่งหนุนนำสิ่งล้ำเลิศ
พรประเสริฐสิ่งสรรพวันสดใส
รักยืนยงคงมั่นทุกวันไป
เงินทองไหลเนื่องนองกองท่วมตัว (มณีจันทร์)
ให้มั่งมีเงินทองกองเต็มบ้าน
ให้ชีวิตสุขสราญปานเจ้าสัว
ให้ไร้ทุกข์สุขใสไม่หมองมัว
ให้ครอบครัวสุขสันต์ทุกวันไป (victoriasecret)
สุขเกษมเปรมปรีดิ์ในชีวิต
สันต์ประสิทธิ์ประสาทพิลาสใส
วันสดชื่นคืนเบิกบานสราญใจ
เกิดเกรียงไกรรุ่งเรืองเฟื่องกำจร(เฌอมาลย์)
แฮปปี้ แฮปปี้ เบิร์ดเดย์
แด่เธออาราเล่โฉมสมร
ให้สุขี สุขสันต์นิรันดร
ขออวยพรให้สมหวังดังจำนง(เพียงพลิ้ว)
คำสารภาพจากห้วง ลึกนัย
งานยุ่งเยอะจนใคร แทบบ้า
ชงเหล้าปั่นหมุนไป จนสลบ
เช้าตื่นหิ้วตระกร้า แบกซื้อข้าวของฯ
ไม่ได้ลืมสักน้อย นิดเลย
วันเกิดเล่เพื่อนเอย นึกรู้
แต่ไม่ว่างเหมือนเคย ครั้งก่อน
เพื่อนอย่างอนแอบอู้ ว่าเค้าไม่รักฯ
แถมออกหัดแบบบ้า เพิ่มทวี
ไม่เลือกเวลามี ออกได้
ต้องหลบซ่อนแอบหนี มุมแอบ
กลัวประชาติดให้ เดือดร้อนผู้คนฯ
ขอชดเชยเพื่อนด้วย ไอติม
สเว่นเซ่นชอบชิม เพื่อนรู้
จะสรรส่งร้อยริม รสชาติ
รอรับเมลกระทู้ เบิกได้คูปองฯ
21 ธันวาคม 2551 05:09 น.
ยาแก้ปวด
หากความจริงแบ่งกั้น เราสอง
พบเพื่อพรากเกินปอง ไขว่คว้า
เอื้อมไกลสุดตามอง ย่ำแย่
เลิกริชะตาท้า แข่งสู้วาสนาฯ
พรหมลิขิตขีดเส้น ห่างไกล
เขียนวาดพรากหัวใจ เจ็บช้ำ
โยงเส้นขาดสิ้นใย เยื่อรัก
หมดไม่เหลือรอยย้ำ ตอกซ้ำใจสลายฯ
ผิดที่ลืมบอกแท้ ความจริง
แม้นอยากจะแอบอิง ชิดใกล้
ทั้งที่อยากกอดพิง ปกปิด
ฝืนซ่อนรู้สึกไว้ ที่แท้ปรารถนาฯ
อยากบอกเธอสักครั้ง ก่อนลา
แม้นไม่กลับคืนมา รักได้
ถึงสายกว่าเยียวยา คืนกลับ
คำสุดท้ายบอกไว้ มั่นแท้รักเธอ..คนเดียวฯ
18 ธันวาคม 2551 15:45 น.
ยาแก้ปวด
ฟังดนตรีบรรเลงบทเพลงเคล้า
กลิ่นกรุ่นเกลาอารมณ์ผสมผสาน
ปล่อยหัวใจลอยล่องท่องวิมาน
อุทยานแดนรักเพียงสักครา
เขียนอักษรร้อยเรียงสำเนียงฝัน
ใจรำพันเขียนวาดปรารถนา
ทุกรู้สึกกลั่นฝากจากอุรา
รินไหลมาท่วมท้นล้นห้องใจ
อาจไม่ใช่เพลงรักสลักซึ้ง
มอบให้หนึ่งคนนั้นอย่าหวั่นไหว
ทุกถ้อยคำเพียรย้ำคำข้างใน
กลั่นเอาไว้ตั้งใจเพื่อให้เธอ
แค่อยากรู้ว่าเธอเคยบ้างไหม
ฟังเพลงใดรู้สึกระลึกเสมอ
ไม่ว่าเธอจะเหงาเศร้าละเมอ
อยากให้เธอผ่อนคลายหายกังวล
เขียนบทเพลงจากใจเพื่อให้เธอ
รักพร่ำเพ้อห่วงใยให้ทุกหน
เขียนความรักสลักไว้ให้หนึ่งคน
รักเปปนกับเพลงบรรเลงใจ
1 ธันวาคม 2551 15:46 น.
ยาแก้ปวด
ร้อยคำลำนำสดับถ้อย
ผูกสร้อยสายสุขไข่มุกใส
ประดับประทับระยับใจ
สานใส่ให้แทนคุณแทนไท
คล้ายวันเกิดถึงหนึ่งธันวาค์
ทวยเทพเทวาคุ้มครองให้
ไร้โศกเศร้าคลายมลายไกล
ปรารถนาสิ่งใดให้พบพาน
พรมพลิ้วสายลมห่มด้วยรัก
สายใยทอถักสลักสาส์น
ปราณีตเปลวทองผ่องตระการ
วาดจินตนาการผ่านกานท์กลอน
มิตร..มากอารีไมตรีมอบ
แทน..ชอบสิ่งใดในกาลก่อน
หนุ่ม..พบทุกภพประสบวอน
ทุกห้วงสยุมพรนิจนิรันดร์
บทส่งใจ
"รักแท้นั้นหายาก...
สุดจะคว้ามาเชยชม..
แต่มิตรแท้ที่นิยม...
ยิ่งยากหากว่ารักแท้.."
.....พนมเทียน..