20 กรกฎาคม 2553 01:27 น.
ยาแก้ปวด
รักคนมีคู่อยู่รู้แก่ใจ
รู้เขาไม่มีใจให้เราสอง
แต่ยังคิดยังหวังใฝ่ฝันปอง
รู้แค่คิดเคียงครองต้องช้ำใจ
รักทั้งรู้หัวใจต้องเจ็บช้ำ
ยังกลืนกล้ำฝืนรักเกินหักไหว
รักทั้งรู้ไม่อาจจะเป็นไป
เจ็บเท่าไหร่ใจเอ๋ยไม่เคยจำ
อย่าคิดเลยหมายคว้าดอกฟ้านั่น
ฟ้าเยาะหยันหัวใจเอาไปขำ
ฟ้าไม่แลเหลียวรักหรือชักนำ
ฟ้าแค่ซ้ำหัวใจให้แหลกราญ
เป็นได้แค่กระต่ายหมายจันทรา
รักทั้งรู้ทรมาเหมือนมาประหาร
รักทั้งรู้หัวใจต้องทรมาน
หลงแค่เงาวิมานแห่งแสงจันทร์
17 กรกฎาคม 2553 03:00 น.
ยาแก้ปวด
อย่ามาทำใกล้ชิดสนิทให้
ทำหวั่นไหวเหมือนใจเธอไม่รู้
มาหยอดนิดแหย่หน่อยเหมือนคอยดู
ฉันไม่มีแรงสู้เธอรู้ไหม
อย่ามาทำให้ฝันรำพันรัก
ฉันแค่คนอกหักรักพังไฉน
อย่ามายื้อเย้าแหย่ความจริงใจ
ถ้าเธอไม่รู้สึกอย่านึกลอง
แต่ขอร้องอย่าทำให้คิดไกล
เมื่อเธอไม่คิดอะไรในใจสอง
อย่ามาทำเหมือนรักหมายจักปอง
เพราะใจของฉันนั้นหวั่นไหวตาม
เพราะฉันรู้เธอรักใครอยู่แล้ว
หัวใจแผ่วคำตอบไม่อยากถาม
ฉันคงปล่อยเลิกฝันตามนิยาม
ฝันที่ห้ามต้องห้ามจำขึ้นใจ
14 กรกฎาคม 2553 01:07 น.
ยาแก้ปวด
ย้อนรอยวันเวลาเมื่อคราก่อน
เห็นภาพซ้อนย้อนตามถึงความหลัง
เคยร้องไห้หัวเราะเสียงดังดัง
เคยพลาดพลั้งล้มลุกสุขทุกข์ปน
ผ่านไปแล้วหนอกาลวันวานเก่า
วันที่เฝ้ารวมเราเมาทุกหน
บางคนล้มบางคลานบางหวานจน
พวกเราทนแอบเลี่ยนแทบเอียนใจ
อัดเก้าคนในรถวันฝนตก
เซแทบหกหน้าแบ้งค์ใช่แกล้งไฉน
ต่อข้าวต้มเต่าทองโห่ร้องไกล
พระบิณฑบาตมาใกล้ไม่รู้ตัว
ไปที่ไหนฮาที่นั่นเสียงลั่นก้อง
หิ้วปีกกองกอดกันเมามันส์ทั่ว
ตื่นตอนบ่ายรายงานความเมามัว
มานั่งหัวเราะกันวันเมื่อคืน
ตอนนี้เราเติบโตต่างแยกย้าย
แต่รู้สึกมิเคยตายหายจากผืน
รอพร้อมหน้าพบกันวันร่วมยืน
เมาระรื่นอีกครั้งเช่นดังเดิม..
12 กรกฎาคม 2553 05:45 น.
ยาแก้ปวด
แค่อยากรู้หัวใจให้กระจ่าง
ใครอำพรางอะไรใคร่เฉลย
งุบเงียบงำทำเล่นเหมือนเช่นเคย
มีอะไรก็เผยเปรยออกมา
อยากรักฉันก็บอกว่ารักฉัน
ฉันสาวมั่นหวั่นไหวในปรารถนา
ไม่มั่นใจในรักก็หักลา
สุดแล้วแต่วาสนานั้นมาดล
เพราะความจริงฉันนั้นไม่มีสิทธิ์
ไม่มีแม้แต่จะคิดผิดทุกหน
ผิดตั้งแต่รักเธอเผลอใจตน
เมาสับสนจนแค่แพ้ใจตัว
ใช่เธอไหมที่ใจฉันเฝ้ารอ
หรือแค่ขอผ่านไปให้ปวดหัว
หลอกเย้าแหย่จริงเล่นจนฉันกลัว
ปล่อยฉันมัวมึนหนักกับรักเธอ
4 กรกฎาคม 2553 04:46 น.
ยาแก้ปวด
กอดคอกันตกรอบนะเพื่อนเอ๋ย
คนคุ้นเคยคู่เคียงเรียงหน้าสลอน
ทั้งแซมบ้าฟ้าขาวต้องร้าวรอน
กลับบ้านนอนน้ำตาหลั่งหน้าริน
เจ็บครั้งนี้อีกนานปานใจแตก
หัวใจแหลกสลายมลายสิ้น
ทั้งบราซิลแพ้พ่ายหายกลับดิน
อาเจนนั้นแพ้วิ่นแทบสิ้นใจ
แสนทำใจลำบากยากเกินทำ
ถูกเขายำเละป่นหมดสงสัย
ปลาหมึกพอลแม่นนักอยากปิ้งไฟ
จิ้มน้ำพริกใส่ราดฟาดทั้งตัว
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟยาแก้ปวด
หน้าส่วนตัว
1745
