21 ตุลาคม 2553 02:02 น.

..ครวญ..

ยาแก้ปวด

นั่งอยู่ริมฝั่งน้ำน้ำตาไหล
คิดถึงใครบางคนจนรินหลั่ง
ความรักโหมโถมหาประดาประดัง
ถึงความหลังครั้งก่อนตอนรักกัน

เฝ้าแต่ครวญครวญหาแต่หน้าเจ้า
พักหลบเงาร่มไม้ยังไหวหวั่น
เห็นเรือลอยคล้อยไปเหมือนไกลวัน
ที่เธอฉันบรรจบพบอีกครา

เฝ้าแต่ครวญครวญซ้ำช้ำใจนัก
วอนฝากเรือลอยรักลอยไปหา
ตะวันแสงใกล้ดับจะลับลา
รู้ไหมว่ามีใครหัวใจครวญ

สายชลเอยวอนให้เขาได้รู้
รักซ่อนอยู่เพียงขอรอเธอหวน
วอนฝากดาวฝากฟ้าอย่าเรรวน
ใคร่ทบทวนรักเก่าเราเคยมี

หากสายน้ำแห่งนี้ที่รินไหล
ฝากหัวใจของฉันนั้นทุกที่
ฝากความรักคิดถึงและภักดี
ให้เขาที..ด้วยรักจากหัวใจ..ฯ

1886

love

comment

6 ตุลาคม 2553 19:04 น.

"..ว่าไงดี?.."

ยาแก้ปวด

เพียงแค่ใกล้ได้ชิดแอบคิดฝัน
แต่กลัววันนั้นพรากเราห่างหาย
ขอวันนี้เพียงแอบแนบชิดกาย
ถึงแม้สายก็พร้อมยอมทำใจ

ไม่อยากถามความนัยกลัวไหวหวั่น
คำถามนั้นค้างคาพาสงสัย
กลัวว่าลึกลึกนั้นอาจเปลี่ยนไป
รับคำตอบไม่ไหวจนใจกลัว

ไม่ต้องถามยังดีเสียดีกว่า
เกิดคำตอบย้อนมาพาปวดหัว
เก็บคำถามเงียบสนิทไว้ชิดตัว
ให้คำตอบมืดมัวทั้งหัวใจ

ถึงอยากรู้หัวใจไม่อยากถาม
ปล่อยให้โลกนิยามตามฝันใฝ่
เพราะรู้ว่าระหว่างเราไม่มีอะไร
แล้วจะถามทำไมเมื่อไม่มี..

1878

love

comment

25 กันยายน 2553 06:53 น.

ถึง..เธอคนนั้น

ยาแก้ปวด


หยิบปากกามองจรดบนกระดาษ
อยากจะคิดเขียนวาดตามฝันใฝ่
อยากขีดเขียนบันทึกของหัวใจ
สลักไว้ว่าฉัน..นั้นรักเธอ

แค่หลับตาจินตนาในความฝัน
กี่คืนวันผ่านพบเธอเสมอ
ถึงแม้ใจไกลกันฝันละเมอ
คงแค่วันใจเผลอเจอ..บางใคร

เธออยู่ไหนหัวใจฉันร้องหา
กี่น้ำตาหลั่งรินได้ยินไหม
กี่ความหนาวอ้างว้างพรางหัวใจ
กี่ครั้งที่เท่าไหร่หัวใจทน

เพราะดวงใจดวงนี้มีแต่รัก
ถึงอ้างว้างคนภักดิ์แม้สักหน
ถึงไร้แม้นคนรักสักหนึ่งคน
ยอมตายตนเพียงแค่ได้รักเธอ..


บทส่งใจ..

" ถึงแม้ฉันจะตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน..
แต่ฉันก็ยังภูมิใจที่ฉันมีคนที่ฉันรัก
                                      ..กีรติ"