ฝากเสียงเพลงสื่อให้......ถึงเธอกระซิบรักละเมอ.......ซ่อนไว้รู้รึเปล่าใครเผลอ.......ฝันใฝ่เธอใช่หรือไม่ไซร้......ไม่รู้ไม่สนฯเพราะความรักไม่ต้อง....ครอบครองจองจับเป็นเจ้าของ......คู่เจ้าไม่เป็นหนึ่งหรือสอง......ให้วุ่นมีรักคอยแอบเฝ้า.......โอบเจ้าก็พอฯไกลแค่ไหนก็ใกล้.......หัวใจแตกต่างกันแค่ไหน......ไม่รู้หากใจอยู่ชิดใน........สนิทแน่นรักอยู่ใกล้แค่อู้........แอ่วเอื้อนหัวใจฯวาเลนไทน์ผ่านแล้ว.....อีกปีนานเนิ่นรักเคยมี......ยืดเยื้อรักเพราะรักปรานี......บ้างเถิดอย่าปล่อยฉันจนเอื้อ.....อ่อนแล้วปรารถนาฯบ่ทส่งใจ...(ก็อบเขามาอิอิ)ฉันจะเก็บเธอไว้ในดวงตา.....เชิญมาเปิดปรารถนาฉันไปได้่เธอนั่นเก็บฉันไว้ณ.แดนใด.....ถ้าเก็บไว้ในแดนใจก็คงดี...
สี่พฤษภาอีกครั้ง. เวียนมาคนแก่แสนชรา. ซ่อนเร้นปลีกวิเวกซ่อนหา. ไกลหลบหนีเพื่อนฝูงที่เต้น. ร่ายล้อมแสวงหาฯไปฟักฟูมไข่ตั้ง. หนใดจึงมิคิดผูกใย. เชื่อมให้สหายมิตรโยงใจ. ผูกเผื่อลืมละแล้วใช่มั้ย. ปลูกสร้างลูกศิษย์ฯโคลงสี่เอยเอ่ยเเจ้ว. หาครูฉันท์ลักษณ์นิ่งนอนดู. มั่วต้มหลายปีผ่านอดสู. ชวนสลดรันทดบทโคลงล้ม. ขาดไร้สุนทรีย์ฯขาดอารมณ์กล่อมให้. ละมุนขาดอุ่นไอกองหนุน. แต่งแต้มขาดเพลงเพราะเจืิอจุน. เอื้ิอนเอ่ย. โคลงนาโปรดกลับมาโปรยแย้ม. เอ่ยแต้มสีสรรฯเคยสัจจะเก่าโพ้น. ลืมเลยโคลงสี่จะงอกเกย. ท่วมบ้านวิกฤตแตกแหวกเอย. บ้านใหม่ศิษย์หมดไร้สะท้าน. สะทกสู้ปฐพีฯจึงมาเอ่ยบ่นบ้า. ด้วยปลงสิ้นสุดแล้วอนิสงค์. ศิษย์เจ้าจึงลาจากธุดงค์. วิเวก เช่นครูลาก่อนโคลงเคยเว้า เช่นเจ้าปลายตะวันฯรำลึกถึงวันอาทิตย์ที่ ๔ พฤษ์ ๕๗
กว่าจะรวมร่วมสร้าง ปราสาทพลังหล่อรวมหลอมวาด ก่อสร้างเก็บทุกเหงื่อหยดหยาด รินหลั่งเก็บเกี่ยวทุกอ้างว้าง ผลึกก้อนหนึ่งเดียวฯพายุฝนผ่านฟ้า กี่หนาวลมพัดแรงซัดคราว ร่วงซ้ำยังเดินอยู่แข็งราว หินแกร่งจะกี่ครั้งไม่ช้ำ เพราะกล้าเผชิญฯมาวันนี้แผดซ้ำ พายุสาดใส่จนระอุ อยากแพ้เหนือใต้ใส่ประทุ จนเหนื่อยเหมือนหมดหนทางแก้ จบแล้วปัญญาฯปราสาทฉันหมดแล้ว แหลกสลายทุกสิ่งสร้างกลับกลาย แตกสิ้นวิมานสว่างกลับหาย เลือนลับเหลือแค่ฉันแดดิ้น เพราะสิ้นวิมานทรายฯบทส่งใจTo err is human:To forgive, divine..
มายินดีให้เธอณ.ที่นี่เมื่อเธอเจอคนดีที่เธอฝันคนที่เธอพร้อมรักจักผูกพันคนที่เธอใฝ่ฝันมาแสนนานขอให้รักที่เธอมีนั่นคงมั่นนิจนิรันดร์จวบจนกัลปาวสานให้เธอมีความสุขนิรันดร์กาลสืบตำนานรักฉันที่เคยมีมายินดีกับรักที่สดใสสิ่งที่ฉันมอบให้ณ.ที่นี่คือหัวใจมีแค่ปรารถนาดีมอบใจพลีให้คนที่ฉันรัก!ช่อนรอยยิ้มปลิ่มแก้มทั้งน้ำตาเพราะวันนี้รู้ว่าคงอกหักแต่ยินดีที่เราได้รู้จักอวยพรรักเธอนั้นนิรันดร
หากใช้ใจสัมผัสได้ด้วยใจอยู่แห่งไหนก็รู้อยู่ทุกหนเพียงคิดถึง..คิดถึงหัวใจจนคิดถึงคนสัมผัสถึง...หัวใจรักหนอรักใยล้อเล่นเสมอปล่อยใจเผลอลืมตนจนหวั่นไหวเพียงสบตาละเมอเพ้อในใจรักใช่ไหม?ที่รู้สึกคิดถึงกันคงไม่ต้องสัมผัสให้รู้สึกรักซ่อนลึกซ่อนไว้ในใจนั่นไม่จำเป็นต้องมี"เธอและฉัน"แค่ใจนั้นอุ่นได้ไอรักเธอรักหนอรักแม้ไม่มีเธอเคียงร่วมร้อยเรียงเพลงรักมาเสนอรักหนอรักแม้ฉันไม่มีเธอก็ปล่อยฉันละเมอด้วยความรักวลีโดนใจ"...ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก..."