16 สิงหาคม 2546 11:07 น.
ยาหม่อง
จะให้ฉันยอมรับอย่างนั้นหรือ
หากเธออยากจะจับปลาสองมืออย่างวันนี้
ตัดฉันไม่ได้เพียงเพราะฉันเป็นคนดี
ส่วนเขาที่เธอมีคือคนที่รักหมดใจ
เธอบอกเลือกใครไม่ได้ทั้งนั้น
ทั้งที่การให้ความสำคัญมันไม่ใช่
เพราะฉันเป็นแค้คนดีที่เธอไม่อาจทำร้ายใจ
ไม่ได้มีความหมายมากกว่าใครพอให้มารักกัน
เขาต่างหากที่ดีพอ
คนที่เธอรักและเฝ้ารออยู่ในฝัน
คุณค่าและความหมายมันย่อมต่างกัน
ได้โปรดอย่าเอาฉันไปเทียบชั้นกับเขาเลย
ปล่อยมือที่เธอจับฉันไว้
ให้มันจบก่อนที่ความในใจเธอจะเผย
อย่าพูดว่าเธอไม่อาจเลือกใครได้อีกเลย
เพราะทุกอย่างที่เธอเอ่ยมันไม่เคยมีอยู่จริง
13 สิงหาคม 2546 17:21 น.
ยาหม่อง
นานเกินไปหรือเปล่า
ที่หัวใจมีแต่เรื่องราวของเธอเท่านั้น
เธอคงลืมไปแล้วที่เราเคยผูกพัน
และภาพของคนรักกันมีแต่ฉันเท่านั้นที่ฝังใจ
นานเกินไปที่โง่งม
จมอยู่กับอดีตที่ขื่นขมหวั่นไหว
เธอก็คงไม่มาเห็นไม่มาเข้าใจ
ลืมไปแล้วว่าฉันชื่ออะไรในความทรงจำ
คงต้องหยุดเลิกแล้วพอ
หากยังรักเธอต่อก็มีแต่เจ็บช้ำ
ไม่ได้เข้มแข็งแต่เป็นสิ่งที่ควรทำ
ความปวดร้าวมันทิ่มตำจนไม่เหลือความหวังใด
จบการมีชีวิตอยู่เพื่อเฝ้ารอ
ยอมรับว่าหัวใจมันทดท้อเกินทนไหว
ลมหายใจที่เหลือนับจากนี้เป็นต้นไป
จะไม่รักใครให้มากไปกว่าตัวเอง
หน้าส่วนตัว
1213
