20 กันยายน 2552 21:42 น.
ยายแม่มด
อยู่-อยู่ก็..มีคนชม..ว่าน่ารัก
เข้ามาทัก..จนเราเขิน...เดินแทบเป๋
มันหวิว-หวิว..เหมือนลอยลม..บนทะเล
ขึ้นรถเมล์..ยังขึ้นผิด...ติดละเมอ
นาน-นานที..จะมีคน..ชมว่าสวย
หล่อเสียด้วย..คนที่ชม..อารมณ์เผลอ
พาไปเที่ยว..เดินช้อปปิ้ง..สุขจริงเออ
ตอนกลับเธอ..ขอเบอร์เพื่อน...ยิ้มเจื่อนเลย
17 กันยายน 2552 14:17 น.
ยายแม่มด
พอดีกันก็เห็นฉันเป็นคนอื่น
น่าขมขื่นเป็นนักหนาเจ้าค่าเอ๋ย
ไม่น่าเข้าไปยุ่งกับเขาเลย
คนคุ้นเคยมาเงียบเฉยหายหน้าไป
พอโกรธกันมานั่งเศร้าให้เราปลอบ
บอกไม่ชอบอย่างนี้ลี้ห่างหาย
ถึงเวลาตัดไม่ได้ใจแทบวาย
กำลังใจที่ให้มาขอลาที
หมาถูกทิ้งหมาหัวเน่าเศร้าจริงหนอ
มานั่งรอเขาไม่มาหันหน้าหนี
เป็นทุกทีน่าสงสารผ่านวันปี
เหม็นไหมนี่หัวเน่า-เน่า..คนเขาลืม
15 กันยายน 2552 16:05 น.
ยายแม่มด
น่าอิจฉาคนเกิดมาหน้าแอ๊บแบ๊ว
เราทำแล้วแสนอุบาศก์อาจคลื่นเหียน
ตาโต-โต..แก้มป่อง-ป่อง..แบบเนียน-เนียน
แทบอาเจียนคนเห็นหน้าน่าละอาย
อยากแบ๊วบ้างรีบไปซื้อโออิชิ
อมจนปริไม่เห็นแป๊วแบ๊วตรงไหน
คางก็ย้อย..หน้าก็บาน..ขำในใจ
ต้องรีบไป..ทำงานต่อ..ขอพอที
14 กันยายน 2552 22:31 น.
ยายแม่มด
น่าซึ้งใจคนซึ่งยังซึ้งรัก
สงสารนักคนซึ่งความซึ้งหมอง
น่าซึ้งใจคนซึ่งซึ้งตามอง
ซาบซึ้งสองคนซึ่งซึ้งใจกัน
ป.ล. คิดไม่ออกแล้วค่ะ ช่วยต่อด้วยนะคะ มึนแล้วค่า อิอิอิ
14 กันยายน 2552 22:26 น.
ยายแม่มด
ฟ้าสวย..ดาวใส..จันทร์กะพริบ
ลมกระซิบ...เบา-เบา..ใบไม้ไหว
ดอกไม้บาน..ยิ้มหวาน..แสนสุขใจ
ความหวานไหน..หรือจะเทียบ..เปรียบรักเรา
ขอมีสุข..กับทุกวัน..ฉัน-เธอ-โลก
เปลี่ยนความโศก..เป็นความรัก..ผลักความเขลา
สิ่งรอบตัว..มองมุมใหม่..ไร้มุมเงา
เปลียนความเศร้า..เป็นความสุข...อบอุ่นจริง
ยิ้มกับโลก..ยิ้มกับฟ้า..ยิ้มรอบข้าง
ปลดปล่อยวาง..สิ่งหมองมัว..ลืมทุกข์สิ้น
มองมุมใหม่..มุมดี-ดี..มีอยู่จริง
ขอทุกสิ่ง..ที่ดี-ดี..มีตอบแทน
หน้าส่วนตัว
945
