5 มกราคม 2548 15:09 น.
ยายฟ้าใส
กี่วัน...........เเล้วไม่เจอ...........
กี่คืนเเล้ว........ไม่เห็น.....
ใจเธอ.......ช่างชาเย็น........
ช่าง.......ไม่เห็นใจคนคอย........
ก็เเค่คิดถึง........เธอนะ.
อยากบอกให้รู้ไว้...........
ถึงเเม้.....ฉันไม่ได้เป็นหนึ่งในใจ
เเค่........เศษความห่วงใยก็พอ
คนที่รักกัน...............
เขาไม่ทำกันยังงี้......
เเวะมาเจอะเจอ.....สักนิดก็ยังดี.....
จะให้เชื่อไหมนี่.........ว่าคิดถึงกัน......
นั่งฟังเพลง......ที่เธอชอบ
หาคำตอบ.......กับตัวเองเรื่อยไป....
เธอไม่คิดถึง....ฉัน...ไม่เป็นไร
ก็ เเค่ คนไกล........ที่เธอลืม.........
คิดเเล้ว ชาไปทั้งใจ.......เจ็บ
ความหนาวเหน็บ....เข้าเเทนที่
เวลาเหลียวเเล......เธอไม่มี
ก็ เเค่คนที่.....เธอ เอาคั่นเวลา........
-------------------------------------------------------------------------------------------
ก็........เเค่คนผ่านมา.................เเล้วผ่านไป ที่เธอไม่เคยจะใส่ใจ........
3 มกราคม 2548 23:08 น.
ยายฟ้าใส
ดวงจันทร์.....สวย เเต่อยู่ สุดปลายฟ้า........
คนไกลตา............อยู่ที่ไหน...
สุขสบายดีไหม....หรืออย่างไร...
ถามด้วย ความห่วงใย..เสมอมา...
ดวงดาว...มากมายเต็มฟ้า
คนไกลตา....คิดถึง...กันบ้างไหม
หน้าหนาวเเล้วนะ...คนไกล
ดูเเล....ตัวเองให้ดี.........
ไม่มีอะไร....มากมาย
เเค่...อยากระบายเท่านั้น...
ก็....เเค่คนไม่สำคัญ
เเต่.......คิดถึงเธอ.......
Paranee..
1 มกราคม 2548 22:31 น.
ยายฟ้าใส
ได้เเต่นั่งคิด........เรื่องของเธอ........เเละเรา..
กับวันเหงาๆ............ใบไม้ไหว........
ทบทวน.........เรื่องราว.....ที่ผ่านไป
พร้อมกับ..คิดถึง..ใครบางคน
นั่งมองทะเล.........ช่างอ้างว้าง เเสนไกล
หัวใจ...ฉันวูบไหว...
เหมือนคลื่นที่ซัดใจ.....
เอาหัวใจไป............แล้วไม่คืนมา
นั่งมอง.........ใบไม้...ร่วงหล่น
ต่อไปฉันคง ... เป็นเเบบนั้น
เเละ ......คงจะมีสักวัน...
ที่เธอ...ทิ้งใจฉัน.......ไป ไม่ใยดี...