15 สิงหาคม 2549 15:06 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ไม่มีสัญญา ไม่มีหัวใจ กับความจริง
พี่ฮิโรชิ พี่จุนเป็นไงบ้าง ไม่รู้สิ รอมาทั้งคืนหมอยังไม่ออกมาเลย ไม่รู้มีไรไหม พี่ครับ พี่ไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวผมคอยให้ แล้วพรุ่งนี้พี่ไปดูแลฮิกิจังเถอะนะครับ ฮิกิจะได้ไม่สงสัยไงครับ ผมบอกเธอว่าพี่จุนไปทำรายงานบ้านเพื่อน แต่พี่ครับ ผมว่า เรื่องนี้ต้องบอกเธอนะครับ เอาไว้รออีกหน่อยล่ะกัน แล้วผมคิดว่าควรจะบอกเธอเรื่องที่เราปิดเธอไว้นะครับ ทุกอย่าง อือ รอก่อนล่ะกัน เร็วๆนี้แหละ
ไง..ฮิกิจัง อ้าวพี่ฮิโรชิ ยามาดะล่ะคะ หมอนั่นไม่ว่างน่ะ เออ เออ มีไรว่ามาสิ พี่ฮิโรชิคะ พี่จุนไปทำรายงานบ้านเพื่อนเหรอคะ อืม คงหลายวัน กว่าจะเสร็จนะ จุนฝากพี่ดูแลฮิกิจังนะ คะ ขอบคุณนะคะ พี่ฮิโรชิคะ พรุ่งนี้วันหยุด ฮิกิอยากไปซื้อของหน่อยนะคะ พี่ว่างไหมคะ อืม ว่าง ไปโรงเรียนกันเถอะ คะ ฉันขึ้นรถ ของพี่ฮิโรชิ สักพักหนึ่งก็มีโทรศัพท์เข้ามาหาพี่ฮิโรชิ ยามาดะหรอ พี่จุนอาการไม่ดีขึ้นเลย หมอบอกว่าต้องการเลือด และหัวใจ แต่ยังหาไม่ได้เลยพี่ ทำไงดีครับ พี่ฮิโรชิสีหน้าไม่ค่อยดีเมื่อพูดโทรศัพท์กับยามาดะจบ ฉันไม่รู้หรอกนะว่ายามาดะพูดอะไร แต่ฉันรู้สึกไม่สบายใจมากๆเลย ฉันเลยถามพี่ฮิโรชิ มีอะไรเหรอคะ อืม เรื่องด่วน เราคงไม่ได้กลับบ้านแล้วนะ งั้นเราจะไปไหนคะ ไปโรงพยาบาล ไปทำไมคะ ใครไม่สบายคะ พี่ฮิโรชิไม่ตอบ แต่สีหน้าดูแย่มาก วันนี้เขาดูเร่งรีบเพราะเขาขับรถเร็วมาก ใช้เวลาไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล
ฮิกิจัง อ้าวนาย มาอยู่นี่ได้ไง อ่ะ ฉันทักเขา และเขาก็ทักฉัน ตอนนี้มือของนายยามาดะกอดอกอยู่ ผมเผ้ารุงรัง เหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน นาย ใครเป็นอะไร พี่ฮิโรชิซึ่งเดินมาข้างหลังฉันจับมือฉัน ฉันจึงหันหลังไปทางพี่ฮิโรชิ คือว่า จุน จุนเค้าป่วยหนัก อาการแย่มาก เป็นๆ เป็นไปได้ไงคะ ฉันชักติดอ่าง เพราะพูดอะไรไม่ออก กับสิ่งที่ได้ยิน พี่จุนป่วยหนัก เป็นไปได้ไงคะ พี่จุนไม่น่าป่วยหนักขนาดนี้นะคะ แค่มีไข้ อ่อนเพลียเฉยๆไม่ใช่เหรอคะ เออ ที่ฮิกิเห็นไม่ใช่แค่นั้น แต่จุนเค้าเป็นโรคหัวใจ ว่า ว่าไงคะ โรคหัวใจ ทำไมฮิกิไม่รู้เรื่องเลยคะ ความจริง คือ คะ ฮิกิอยากรู้ความจริงทุกอย่างคะ พี่ช่วยบอกมาได้ไหมคะ ยิ่งไม่บอกฮิกิยิ่งจะเจ็บและเสียใจมากนะคะ พี่ฮิโรชิมองหน้ายามาดะ ยามาดะไม่ได้ปริปากพูดอะไรสักคำ พี่ฮิโรชิ บอกมาสิคะ ฮิกิเริ่มน้ำตาไหล ตอนนี้น้ำตาของฉันไหลรินจากดวงตา มันเจ็บปวดที่โดนถูกหลอก หลอกเหมือนคนโง่ที่ไม่เคยรู้อะไรเลย
คือว่า พี่ฮิโรชิเริ่มพูด ว่าไงคะ พี่จะบอกความจริงทั้งหมดให้ฮิกิรู้นะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่เห็นฮิกิ พี่รักฮิกิ นี่เป็นความจริง คะ ว่าไงคะ ยามาดะรู้ไหมคะ เขาเพิ่งรู้ ฉันมองหน้ายามาดะ เขานิ่งเงียบ ความจริงอีกข้อ พี่รู้ว่ายามาดะรักฮิกิ จริงๆ สัญญาทั้งหมดที่จุน ฮิกิแล้วก็ยามาดะ คิดจะช่วยเหลือพี่ ช่วยเหลือหัวใจ พี่โดยการให้ยามาดะเป็นแฟนฮิกิจัง พี่เพิ่งรู้ว่าพี่รักฮิกิมาก และมากขึ้นกว่าเดิม ความจริงอีกข้อ พี่จะไม่แย่งของรักของน้อง ตอนนี้ฉันได้แต่นิ่งเงียบ ฟังที่พรั่งพรูออกจากปากพี่ฮิโรชิ ความจริงอีกข้อแผนการนั้นพี่รับรู้ซึ่งพวกเราปิดบังฮิกิว่า พี่รู้แต่ว่า ดูแล้วหัวใจพี่แล้วก็หัวใจน้องชายพี่ยิ่งถลำลึกมากยิ่งขึ้น รอแค่คำตอบจากหัวใจฮิกิจัง ได้โปรดสงสารหัวใจสองดวง ความรักที่มีให้สาวน้อยที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างเต็มหัวใจ พี่ฮิโรชิ ฉันเริ่มพูด พี่สงสารหัวใจฮิกิบ้างไหมคะ ทั้งเรื่องที่ปิดบัง เรื่องนี้ คำตอบ ฮิกิไม่รู้จะตอบยังไง ฮิกิฟังพี่ให้จบก่อน แล้วค่อยพูด พวกเรายินดีรับผิดทุกอย่าง ก็ได้คะ ทุกสิ่งเริ่มเป็นปมที่แก้ได้ยากมากขึ้น เมื่อจุนขอร้องให้เราดูแลฮิกิจัง แทน มันเป็นสัญญาอีกชั้นหนึ่ง ที่พวกเราเต็มใจ ที่ผูกอยู่กับสัญญาข้อแรก ความจริงข้อนี้ มันเกิดขึ้นหลังจากที่เราเริ่มแผนการแรก คือหลังจากที่ยามาดะขอร้องให้เธอเป็นแฟนเขา เพื่อช่วยพี่ คะ ฮิกิไม่เข้าใจคะ คือว่า ตั้งแต่เมื่อรู้ว่าตัวเองป่วย ป่วยมาก เขาก็วางแผนการอีกขั้น โดยการหาใครสักคนดูแลฮิกิแทนเขา จนถึงวันนี้ ความจริงที่บอกฮิกิไป คะ แล้วพี่จุนเป็นโรคอะไรคะ ฮิกิอยากพบพี่จุน ได้ไหมคะ
ฟังพี่นะ จุนเป็นโรคหัวใจ คะว่าไงคะ พี่พูดใหม่สิคะ ล้อเล่นฮิกิแน่ๆ จุนป่วยเป็นโรคหัวใจ ครั้งนี้อาการกำเริบเพราะเขาหักโหม พี่จุน ฮิกิขอโทษ ฮิกิไม่รู้อะไรเลย ฉันพรั่งพรูคำขอโทษที่มีต่อพี่ชายออกจากปาก น้ำตาและความเจ็บปวด ความรักที่มีต่อพี่ชาย คนเดียวที่รักที่สุดตั้งแต่เสียพ่อแม่ไป คนที่รักเธอ พี่ฮิโรชิคะ แล้วพี่จุนจะหายไหมคะ
ตอนนี้หมอกำลังช่วยจุนเต็มที่อยู่ ขาดแต่ แต่อะไรคะ หัวใจ หมอหาเลือดได้แล้ว ขาดแต่หัวใจดวงเดียวที่เหมาะกับจุน พี่ยามาดะ บอกหมอได้ไหมคะ ได้โปรดเอาหัวใจของฮิกิไปแทนเถอะ ฮิกิอยู่ไม่ได้ถ้าขาดพี่จุน ได้โปรดฮิกิอย่าพูดแบบนั้น ตัวฉันสั่นเทิ้ม เจ็บปวด เจ็บที่หัวใจ ฮิกิเรายังมีหวังนะ ขอเพียงจุนพยายามแล้วเราก็พยายามหาหัวใจให้เขา เมื่อฮิโรชิพูดจบ ฉันก็ทรุดลงไปที่พื้น หมดแรงที่จะยืน และแบกรับหัวใจที่เจ็บปวดและหนักอึ้ง ทรมานเหลือ กับการที่จะคิดว่าต้องเสียใครไปสักคน
ฮิโรชิ
ตอนนี้หัวใจผมเจ็บปวดมาก ผมสงสารเด็กผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเหลือเกิน ผมอยากจะกอดเธอปลอบเธอเหลือเกิน เมื่อคำสุดท้ายที่ผมพูดจบไป เธอก็เอ่ยประโยคหนึ่งออกมา..
ยามาดะ
ผมเสียใจ และอยากบอกว่าขอโทษ แต่ผมอยากบอกเธอว่า ผมไม่อยากให้เธอต้องเสียใจและเจ็บปวด ไม่ว่าเพราะใครก็ตาม แต่ผมคงทำผิดพลาด เพราะเธอเสียใจและเจ็บปวดกับพวกผมและความจริงที่ได้รู้
เวลาผ่านไปนานมาก หมอก็ออกมาจากห้อง หมอครับ เป็นไงบ้างครับ คือว่า เราพยายามแล้ว คนไข้ ดูแย่มากถ้าเราไม่ได้หัวใจ เราอาจต้องเสียเขาไป หมอว่าไงครับ ช่วยจุนด้วยนะครับ
เมื่อหมอเดินกลับเข้าห้องฉุกเฉินไป ฉันได้ยืนขึ้น ตรงไปหายามาดะ และพูดบางอย่างที่ฉันตัดสินใจและคิดทบทวนหลายครั้ง เมื่อได้ยินเรื่องราวที่พี่ฮิโรชิพูด
ยามาดะ มีไร ฉันขอยกเลิกสัญญานะ แม้ว่ามันจะเป็นความต้องการของพี่จุน ฉันเชื่อว่าพี่จุนจะต้องหาย และฉันคนนี้จะดูแลพี่จุนเอง สัญญา ไม่ได้นะ เธอจะยกเลิกไม่ได้นะ ฉันพูดจริง ในเมื่อทุกอย่างมันกระจ่าง ฉันรับรู้ ทุกคนรับรู้ ความลับไม่ใช่ความลับ มันก็ต้องจบ ใช่ไหมคะ ไม่นะ อย่าพูดแบบนั้น ผมขอร้องเธอ ฉันหันไปถามพี่ฮิโรชิ ได้ไหมคะ พี่ฮิโรชิไม่ตอบ เขานิ่ง และหลับตา มือของเขากำแน่น ได้โปรด ยามาดะพูด น้ำตาของเขาไหลออกมา ฉันจับมือเขา ฉันขอโทษ และขอบคุณมาก
ฮิคารุ
เมื่อฉันเห็นยามาดะน้ำตาไหล ฉันก็รู้ว่า ฉันต้องบอกขอโทษเขาสักพันครั้ง ก็ไม่อาจสาสมกับคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเขา ฉันหวังว่า ฉันจะเข็มแข็งขึ้น และดูแลพี่ชายของฉัน จนวันตายของฉัน
ยามาดะ
ฮิกิจัง เธอเดินมาที่ผม พูดบางสิ่งที่ทำร้ายหัวใจผมเหลือเกิน เธอมาขอยกเลิก สัญญา ที่เป็นดั่งละครฉากหนึ่ง ผมเสียใจ และผมก็ร้องไห้ออกมา แล้วเธอก็พูดขอโทษ ใช่ผมไม่อยากให้เธอขอโทษผม เธอไม่ผิดและผมก็รู้ว่ามันยาก ที่ทำให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กรู้รสความรักนอกจากความรักที่มีให้พี่ชาย หวังว่าสักวัน เธอจะหัวเราะตรงหน้าผมอีกครั้ง และเห็นใจผมสักครั้ง
15 สิงหาคม 2549 15:02 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ตอนที่ 8 สัญญาเหล็ก กับ ความจริง ที่1
พี่จุนไปโรงเรียนกัน ฮิกิลงไปรอพี่ข้างล่างนะ พี่แต่งตัวแป๊ปเดียว คะ พี่จุน ทำไมสีหน้าไม่ค่อยดีเลยคะ ยังไม่หายอีกเหรอ ดีขึ้นมากแล้ว พี่ไปหาหมอมายัง ไปมาแล้ว ขอบใจที่เป็นห่วงพี่นะ พี่จุนก็ ฮิกิห่วงพี่เสมอนะ พี่จุนส่งฉันหน้าโรงเรียน มีสาวๆในโรงเรียนมองพี่จุนเป็นตาเดียว อิอิ ส่วนหนุ่มๆก็มองฉันสิ ฮิกิจัง ตั้งใจเรียนนะ คะพี่จุน เจอกันตอนเย็นนะคะ แล้วพี่จุนก็ขับรถออกไป
ที่โรงเรียนพี่จุน ไงจุน เป็นไงบ้าง พักผ่อนเยอะๆนะ เดี๋ยวอาการกำเริบ เบาๆสิ ฮิโรชิ เดี๋ยวคนอื่นรู้หมด ว่าแต่ วันนี้มีซ้อมบาส เพื่อนในกลุ่มรอนายอยู่นะ อืม ซ้อมก็ได้ แต่จุน นายอย่าหักโหมนะ รู้แล้ว จุนก็เสยผมของตัวเอง
หวัดดีคร๊าปพี่จุน อ้าว ยามาดะเองเหรอ ฮิโรชิทักน้องชาย ผมมีเรื่องจะคุยกับพี่จุน มีไรว่ามาสิ ผมไม่อ้อมค้อมนะครับ เรายกเลิกแผนที่จะให้พี่ฮิโรชิเป็นแฟนกับฮิกิจังเถอะครับ ทำไม นายมีเหตุผลอะไร ผมยังคงสัญญาว่าจะปิดบังความจริงเรื่องที่พี่จุนบอกให้ปิดกับฮิกิจัง แต่คนดูแลน้องพี่จุน ขอเปลี่ยนจากพี่ฮิโรชิเป็นผม ยามาดะ นะครับ ทำไมล่ะ ฮิโรชิถาม ผมรักฮิกิจังครับ ฮิโรชินิ่งไปชั่งครู่ จุนมองหน้ายามาดะ นายพูดจริงนะ จุนถาม จริงครับ แล้วนายล่ะฮิโรชิ ว่าไง คือว่า เราก็ชอบฮิกิจังนะ พี่ฮิโรชิ ผมผม แต่ในเมื่อ ยามาดะชอบฉันก็ไม่แย่งเธอจากน้องชายตัวเองหรอก ขอบคุณครับพี่ แต่ถ้านายทิ้งฮิกิจัง ฉันจะดูแลเธอเอง ไม่มีทางครับ ผมสัญญาจะดูแลฮิกิจัง ไม่มีวันทำเธอเสียใจ ร้องไห้ครับ ตั้งแต่นี้ไปผมจะจีบฮิกิจัง จริงๆนะครับ แล้วสัญญาที่ผม พี่จุน กับฮิกิจังสัญญากันเรื่องนั้น ผมจะไม่บอกเธอนะครับ ว่าเรายกเลิก ตามใจนายเถอะ ฮิโรชิพูด จุนนายว่าไง ก็เรื่องของพวกนาย ตามใจ จุนก็เดินขึ้นอาคารเรียนไป
ความรูสึก ฮิโรชิ
วันนี้น้องชายผมมันมาบอกว่ารักน้องฮิกิจัง แล้วผมจะทำไงได้ คงต้องให้น้องทำตามหัวใจมันไป ในเมื่อหัวใจผมบอบช้ำมามากพอแล้ว ผมก็ขอยอมแพ้กับความรักดีกว่า แต่หากวันใดที่ฮิกิเศร้าเสียใจ ผมก็อยากที่จะดูแล และอยู่เคียงข้างเธอ ผมแค่อยากบอกไว้ เมื่อถึงวันนั้นจริงๆ คุณจะได้ไม่มาว่าผม ว่าผมแย่งของน้อง
ที่สนามบาส จุนกำลังเล่นบาสกับกลุ่มเพื่อน ฮิโรชิมองไปที่จุน ซึ่งกำลังเล่นบาสอย่างสนุกสนาน เกมเริ่มรุนแรงมากขึ้น เมื่อเขาต้องการเอาชนะ จุน นายเลิกเล่นเถอะ ฮิโรชิตะโกนเรียกจุนให้เลิกเล่น แต่จุนกลับเล่นต่อไป เมื่อใกล้หมดเวลา เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อยู่ๆจุนก็ล้มลงกลางสนามบาส เพื่อนๆจึงเข้าไปช่วยเหลือ ฮิโรชิรีบวิ่งเข้ามา เขาจับชีพจรของจุน ชีพจรเริ่มช้าลงๆ สีหน้าของจุนเริ่มไม่มีสีเลือด หน้าเริ่มซีด พวกนายออกไป ฉันจะพาจุนไปโรงพยาบาล ด่วน บอกครูให้ด้วย พวกนายไปตามน้องฉันมา แล้วบอกเขาว่าอย่าเพิ่งบอกฮิคารุนะ ครับ
ร่างขอจุนถูกนำขึ้นเตียง พยาบาลพาเขาส่งห้องฉุกเฉิน ฮิโรชิรอจุนหน้าห้องฉุกเฉิน เขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
แล้วคิดในใจว่า จุน นายอย่าเป็นอะไรนะ นายอยู่กับฮิกิต่อไปนะ เรายังไม่อยากดูแลเธอ เราอยากให้นายดูแลเธออยู่นะจุน จุนพูดออกมาจากใจ น้ำตาเริ่มเต็มอกเขา
นี่ยามาดะ นายรีบพาฉันกลับบ้านไปหาพี่จุนหน่อยสิ ฉันขอร้องเขา ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลย ยามาดะมองหน้าฮิกิ แววตาของเขาดูเศร้า อืม คงไม่ได้หรอกนะ ทำไมล่ะ ฉันถามเขา ก็พี่จุนไม่ว่างน่ะสิ มีทำรายงานที่บ้านเพื่อน ว่างไงนะ ปกติพี่จุนไม่เคยมีทำรายงานนี่ น่า เธออยู่กับฉันนะคืนนี้ นา นาย.. ว่าไงนะ ฉันแค่อยากให้เธอนั่งเป็นเพื่อนฉัน ได้ไหม เราไปดูดาวกันที่เขาหลังโรงเรียนนะ อืม ก็ได้ แต่ฉันชักหิวแล้วนะ แล้วนายนั่นก็พาฉันมากินข้าวก่อนไปดูดาวบนเขา โห ดาวสวยจัง ไม่น่าเชื่อมีที่สวยๆแบบนี้ด้วย ดาวดวงนั้นฉันให้เธอนะ บ้าสิ ดาวอยู่ของเขาดีๆ มาให้ฉันทำไม ดาวดวงนั้นแทนหัวใจฉัน ฉันมองหน้าเขา ผมอยากเห็นเธอมีความสุขนะ ไม่อยากให้เธอมีน้ำตา ยังไงก็ขอบคุณนะ อากาศเริ่มหนาว ฉันใช้มือลูบแขน เขาจึงถอดเสื้อคลุมให้ฉัน ขอบคุณนะคะ นี่นายยามาดะ ฉันว่าช่วงนี้พี่จุนดูแปลกไปนะ เขามองหน้าฉันขณะฉันถามเขา พี่จุนดูไม่สบายบ่อยๆ แถมคุยกับฉันแล้วดูเหนื่อยๆ ไม่เหมือนเดิม หรือว่าพี่จุนเบื่อฮิกิแล้วคะ เปล่าหรอก แล้วทำไมล่ะ ฮิกิจังไม่ต้องห่วงหรือสงสัยในตัวพี่จุนหรอกนะ ยังไงเขาก็รักฮิกิเสมอ เหมือนกับผมที่รักฮิกิจังไม่เปลี่ยน ตลอดไปด้วย นายบอกรักฉันบ่อยจังนะ ไม่เขินบ้างเหรอ แล้วฮิกิจังล่ะรู้สึก ยังไง ก็ ก็ ฉันอ้ำอึ้งทุกทีที่เขาถามคำถามนี้กับฉัน ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ฉันมีต่อเขามันเป็นความรักหรือไม่ ฉันยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ฉันตอบเขา สักวัน ผมจะรอ คะ ฉันรับปาก
7 พฤษภาคม 2549 23:34 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ช่วงเวลาของเมื่อวานได้สิ้นสุดลง เมื่อนายยามาดะขับรถกลับ พาฉันมาส่งหน้าบ้าน ฉันรีบวิ่งเข้าบ้านมา ไม่ได้หันมามองนายยามาดะ สงสารเหมือนกันแฮะ ฉันไปโรงเรียนตามปกติ ฉันไม่ได้พบหน้านายยามาะจนถึงตอนเย็น กลับบ้าน พี่ฮิโรชิมารับฉันกลับบ้านแต่ฉันจะปฎิเสธ ทำไมเราต้องปฎิเสธเพื่อตานั่นด้วยนะ คือว่า ฮิกิจังจะไปทำธุระกับมิเรโกะก่อนคะ พี่ฮิโรชิไม่ต้องห่วงนะคะ พี่ฮิโรชิบอกว่าจะไปส่งฉันกับมิเรโกะ ฉันเลยไม่รู้จะว่ายังไง เพราะมันไม่ใช่ความจริง ฉันไม่ได้ไปกับมิเรโกะ แต่ความจริง รอนายยามาดะ ไม่นะ เราจะกลับเองต่างหาก เราไปเองได้คะ
เด่ยวจะเสียเวลาพี่ฮิโรชิด้วยนะคะ ต้องคอยมิเรโกะอีกคะ อืม พี่คอยได้นะ ไม่เป็นไรคะ งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะครับ คะ
หลังจากพี่ฮิโรชิขับรถจนลับสายตาไป ฉันก็เดินออกจากโรงเรียน เดินไปเรื่อยๆ ไม่ได้เอะใจเลยว่า มีรถขับตามมาด้านหลัง
ความคิด ผมขับตามเธอมา หลังจากเธอแยกกับพี่ชายผม ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงไม่กลับกับพี่ชายผม หรือเธอจะเกลียดทั้งผมแล้วพี่ฮิโรชิ ไม่แน่ว่าเธออาจจะยกเลิกสัญญาก็ได้ ผมจอดรถข้างทางแล้ววิ่งไปจับแขนเธอ แขนของเธอดูเล็กเมื่อผมได้สัมผัส แล้วได้ดูเธอเต็มตา เธอช่างน่ารัก อ่อนหวาน ดูเป็นเด็ก น่าถนุถนอม ไม่เหมือนสาวๆที่ผมเคยคบด้วย ถึงว่าพี่ฮิโรชิถึงหลงชอบเธอแล้ว นี่อาจเป็นสงครามศึกชิงนางระหว่างพี่น้องก็เป็นได้
เอ๊ะ ใครน่ะ เธอหันกลับมา เธอเงยหน้ามองผม แล้วหลบสายตาไป นาย ยามาดะ ฉันเน้นเสียงคำว่านาย ถ้าจะเรียกพี่ก็คงไม่คุ้นปาก ก็ดูเขาสิไม่น่ารักเอาเสียเลย ไม่เหมือนพี่จุนของเราเลยนะ มีไร ฉันถามเขา ก็ก็ กลับบ้านกับผมนะ นาย เลิกเรียกผมไม่ได้เหรอ ฉันไม่คุ้นน่ะ ฮิกิจังกลับบ้านกับพี่นะ ไม่ ฉันตอบเขา ทำไมฉันต้องกลับกับนายด้วยล่ะ ฉันสะบัดมือเขา แล้ววิ่งหนีออกจากเขาไป ตอนนี้น้ำตาฉันเริ่มไหล ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน หรือที่เขาทำกับฉันถึง2 ครั้งก็ได้ น้ำตานองตาฉัน เลยทำให้มองไม่เห็นทาง ฉันวิ่งไปชนพวกนักเลงเข้า พวกนั้นจับแขนฉัน นี่คุณปล่อยฉันนะ น่ารักเสียด้วยลูกพี่ ไปเที่ยวกับเราไหม ไม่ ไม่คะ พูดเพราะจัง ฉันรีบกลับคะ ไม่ต้องรีบหรอก พวกนั้นล๊อกตัวฉันไว้ นายยามาดะมองเห็นเข้ารีบวิ่งมาช่วย ไม่ช่วยให้เร็วกว่านี้หน่อยนะ นายนี่ คิดในใจนะ ปล่อยเธอซะ ไม่ปล่อยแล้วจะทำไม ก็อย่างงี้ไง นายยามาดะต่อยที่หน้านักเลงล้มไปหนึ่งคน คนที่เหลือก็เข้าตะลุมบอลนายามาดะ เขาถูกต่อยที่ใบหน้าหลายครั้ง แต่ก็ไม่ยอมแพ้ ในที่สุดเจ้าพวกนักเลงก็ยอมแพ้แล้ววิ่งหนีไป เขาเดินมาที่ฉัน แล้วถามว่า เป็นไรมากไหม ฉันมองหน้าเขาเห็นบาดแผลที่มุมปาก นาย เจ็บไหม ฉันใช้มือแตะที่ริมฝีปากเขา ฉันขอโทษ แล้วน้ำตาก็ไหลรินออกจากตาของฉัน ฉันเสียใจที่ทำให้นายเจ็บตัว ฮิกิไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษนะ ฮือๆ นายนั่นก็กอดฉัน แล้วพูดว่า ก็บอกแล้วไง ฉันจะปกป้องเธอ แล้วเขาก็พาฉันกลับบ้าน กว่าจะถึงบ้านก็มืดแล้ว ฉันขอบคุณนายยามาดะที่ช่วยฉัน แล้วยังบาดเจ็บแล้วเชิญนายยามาดะเข้าบ้าน ฉันทำแผลให้เขา จริงๆแล้วฉันก็ทำแผลไม่เป็นหรอก มันค่อนข้างทุลักทุเล แผลน่าจะเจ็บ แต่หมอนั่นไม่ร้องสักคะ เขามองฉันโดยตลอด ตาบ้า ฉันก็เขินเป็นเหมือนกันนะ จนทำให้ฉันหน้าแดง ฮิกิจัง เขาเรียกชื่อฉัน อะไร นายเพี้ยนไปแล้วเหรอ เออ แต่ไม่ทันพูดขึ้น พี่จุนก็ลงมา อ้าว ยามาดะ เป็นไงมาไงล่ะ หวัดดีครับพี่จุน พี่หายดียังครับ อืม..ก็ดีขึ้นมากแล้วนะ พรุ่งนี้คงไปเรียนได้ งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับพี่ พี่จุนครับ พรุ่งนี้ผมมีเรื่องสำคัญจะพูดด้วยนะครับ อืม เจอกันพรุ่งนี้ ไปนะฮิกิจัง อื้อ ฉันตอบ
แล้วนายนั่นก็กลับบ้านไป พี่จุนคะ พี่เป็นไงมากไหม ฮิกิขอโทษที่กลับบ้านช้านะ ไม่เป็นไร น้องทานข้าวมายัง ยังเลยคะ พี่จุนพักผ่อนนะคะ เดี๋ยวฮิกิทำอาหารให้ทานนะ พี่จุน ยังยืนเฉย ไปสิคะ ฉันผลักหลังฉันพี่จุน พี่จุนหันหลังกลับมาแล้วยิ้มให้ฉัน แล้วพูดว่า พี่รักน้องนะ ฮิกิจัง โหพี่จุน ฮิกิก็รักพี่นะคะ ฉันยิ้มอย่างมีความสุข
30 เมษายน 2549 22:01 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
พี่จุนตื่นสิคะ ตื่นสิ ทำไมวันนี้พี่จุนตื่นสายจัง ปกติตื่นก่อนเราอีก พี่จุนต้องมาปลุกเรานี่นา พี่จุน ก๊อกๆฉันเคาะประตูห้องพี่จุน พี่จุนเดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ อืม พี่ตื่นแล้ว พี่จุนเปิดประตูห้องนอน พี่ รู้สึกเหมือนไม่ค่อยสบาย วันนี้พี่ไม่ไปโรงเรียนนะ เป็นอะไรมากไหมคะ ให้ฮิกิดูแลพี่นะ หยุดเรียนวันนึงไม่เป็นไรหรอก อิอิ หาเรื่องไม่ไปโรงเรียนด้วยแหละ เปล่านะ เค้าจะดูแลพี่ชายเค้าต่างหาก * ไม่เป็นไร ฮิกิ ไปโรงเรียนเถอะ พี่โทรไปบอกยามาดะให้มารับฮิกิแล้วนะ โห พี่จุน งั้นพักซะนะคะ ฮิกิจะรีบกลับมานะคะ อืม เย็นนี้ฮิกิทำอาหารให้พี่นะ แล้วพี่จุนอย่าออกไปไหนนะคะ
พี่จุนลูบหัวฉัน ฉันยิ้มให้พี่จุน นอนนะคะ แล้วพี่จุนก็เดินเข้าไปนอนที่เตียง ฉันเลยปิดประตูห้องพี่จุนให้สนิท
ใช้เวลาไม่นาน นายยามาดะก็ขับรถสปอตร์สีแดงโฉบเฉี่ยวมาจอดรออยู่ที่หน้าประตูบ้านฉัน นี่นาย เหาะมาหรือไง เปล่าหรอก ขึ้นรถสิ อืม ฉันเข้ามานั่งรถของนายยามาดะ นี่นาย พี่ฮิโรชิ ฮิกิจัง เธอเป็นแฟนฉันนะ ถามถึงพี่ชายฉัน มันน่าเกียจนะ น่าเกียจตรงไหนล่ะ ฉันย้อน ก็ตรงนี้ไง แล้วนายยามาดะก็ใช้นิ้วชี้ไปที่หัวใจ แหวะ ฉะนแค่ถามว่าพี่ฮิโรชิไม่ไปโรงเรียนหรอ ไปสิ เขาไปถึงโรงเรียนแล้ว เพราะตอนเช้ามีประชุมที่โรงเรียน พี่ฮิโรชิต้องเข้าประชุมแทนพี่จุน เหรอ แล้วนายล่ะ ว่างมากเหรอมารับฉันเนี่ย ว่างเสมอแหละ สำหรับฮิกิ แฟนฉัน แฟนหลอกๆต่างหากล่ะ
นี่นาย เมื่อไหร่ แผนนี้จะสำเร็จซะที ล่ะ นายเห็นพี่ฮิโรชิหึงนายบ้างยัง แล้วเขาลืมแฟนเก่าได้ยังอ่ะ นี่เธอ หยุดพูดซะที ไม่อยากเป็นคนรักของฉันมากขนาดนี้เลยเหรอ รังเกียจเหรอ เออ เปล่านะ ก็ก็ ฉันอ้ำอึ้ง.. ไปสิ เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ แล้วนายนั่นก็ออกรถไปจากหน้าบ้านฉัน
ถึงโรงเรียน ฉันรีบลงจากรถของนายยามาดะ เพราะว่าฉันเริ่มจะอาเจียนกับการขับรถเร็วของหมอนั่น นี่นาย จะฆ่าฉันทางอ้อมหรือไง ก็เธอกลัวมาโรงเรียนสายไม่ใช่เหรอ งั้นชั้นไปนะ นายยามาดะพูด เดี๋ยวจะไปสายเหมือนกัน เชอะ --นายยามาดะ ก็ขับรถออกไปด้วยความเร็ว หมอนี่กวนฉันได้ทุกทีสิน่า ฉันคิดในใจ ไม่เห็นเหมือนพี่ฮิโรชิเลย พี่น้องกันจริงๆหรือเปล่าเนี่ย อืมๆ ก็หน้าตาเขาเหมือนกันซะขนาดนี่ แต่นิสัย ม่ายไหวๆ
แล้วฉันก็วิ่งไปหาเพื่อที่รักของฉัน มิเรโกะ มิเรโกะ ฉันตะโกนรัยกมิเรโกะ ที่กำลังเดินขึ้นชั้นเรียน มิเรโกะ หันหลังกลับมาแล้วยิ้มให้ฉัน รออยู่ตรงนั้นนะ หวัดดีมิเรโกะ ในที่สุดฉันก็วิ่งไปถึงมิเรโกะ ไปห้องเรียนกัน เดี๋ยวสาย จ้า ระหว่างทางฉันก็คุยเรื่องที่ไปเที่ยวกับพี่จุนให้มิเรโกะฟัง นี่มิเรโกะ ไรฮิคารุ ว่ามาสิ เธอว่าฉันเป็นแฟนกับนายยามาดะดีไหม ว่าไงนะ นี่เธอมีแฟนแล้วไปไม่บอกฉันได้ไง เบาๆซี่ ไหนเล่ามาสิ เป็นไงมาไงเนี่ย ก็ไม่มีไรหรอก ฉันไม่กล้าบอกความจริงที่เป็นความลับระหว่างฉัน พี่จุน และนายยามาดะ
(ฮิคารุ หารู้ไม่ว่า ความลับนี้ เป็นความลับของพี่จุน พี่ยามาดะ กับนายยามาดะ)
ในที่สุด เสียงสวรรค์ก็ดังเสียที มิเรโกะ จ๋า วันนี้ฮิกิมาแปลกแฮะ มีไรล่ะ กลับบ้านกับฮิกิหน่อยนะ วันนี้พี่จุนมารับไม่ได้ ฮิกิจะต้องรีบกลับไปดูแลพี่จุน นะนะ ว้า วันนี้มิเรโกะต้องไปทำงานพิเศษนะ มิเรโกะทำงานพิเศษด้วยหรอ ไมฮิกิไม่เคยรู้เลยล่ะ ก็เธออยู่ให้ฉันบอกเหรอจ๊ะ งั้นฮิกิไม่กวนแล้ว กลับเองก็ได้ ว่าแต่ มิเรโกะทำงานที่ไหนอ่ะ โรงพยาบาลนะ ไปช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆ ไม่มีเงินเดือนหรอกนะ โห มิเรโกะใจดีจัง สมแล้วที่เป็นเพื่อนฮิกิ งั้นไปนะ เจอกันพรุ่งนี้นะ จ้า บาย
ฉันเดินไปที่หน้าโรงเรียนเตรียมตัวจะ เรียกรถแท๊กซี่ อยู่ๆก็มีรถสปอตร์สีดำ ขับมาจอดหน้าฉัน พี่ยามาดะนี่ เออ สวัสดีคะพี่ฮิโรชิ มีธุระกับฮิกิเหรอคะ พี่ฮิโรชิยิ้มให้ฉัน แล้วยังบอกว่าขึ้นมาสิเดี๋ยวจะไปส่ง ขึ้นมาสิ ฮิกิจัง พอดีพี่ผ่านมา งั้นเรากลับพร้อมกันนะ ฉันไม่ปฎิเสธพี่ฮิโรชิ เพราะถึงไม่กลับกับพี่ยามาดะฉันอาจต้องขึ้นรถแท๊กซี่กลับบ้าน ถ้างั้นคงเสียเวลาไปกับการเรียกรถอีก คะ ขอบคุณนะคะ พี่ฮิโรชิขับรถไม่เร็วมาก ไม่เหมือนนายยามาดะ เลย พี่ฮิโรชิ ขับรถไปเรื่อยๆ อากาศกำลังสบายฉันรู้สึกมีความสุขมาก เอ๊ะ ทำไมเรารู้สึกแบบนี้นะ ความรู้สึกเหมือนอยู่กับพี่จุนเลย ไม่นะ มันน่าจะเป็นแบบอื่นมากกว่า (แต่งเองชักสับสนแล้วสิ)
นี่ฮิกิจัง จุนไม่สบายมากไหม เออ คงไม่มากมั้งคะ ฮิกิคิดว่าพักผ่อนก็หายนะคะ อืมๆ ตอนนี้ผมที่ยาวประบ่าของพี่ฮิโรชิ ปลิวไปกับสายลม อืมดูดีจัง แล้วพี่เขายังหันมามองฉันอีก เขินแล้วนะ ถึงฮิกิจังจะยังรักใครคนอื่นนอกจากพี่จุนไม่เป็น แต่ความรู้สึกหวั่นๆมันก็เกิดขึ้นได้นะ
ขอบคุณมากนะคะ พี่ฮิโรชิ พี่ฮิโรชิใช้มือลูบหัวฉัน จนฉันนิ่งไปสักพักหนึ่ง พี่เขาก็พูดขึ้นว่า พี่อยากจดูแลฮิกิจังนะ อะ อะไรนะคะ พี่ฮิโรชิว่าไงนะคะ พี่ฮิโรชิยิ้มให้ฉันจนฉันหน้าแดง พี่ไปนะ ไว้ถ้าพี่ว่างจะไปรับนะ พี่อะไรโทรบอกพี่ได้นะ นี่เบอร์พี่ พี่อิโรชิยื่นกระดาษมีเบอร์โทรให้ฉัน 01-*******
นี่ยายเซ่อ เอ้ย ฮิกิจัง เธอไปไหนมา ฉันไปรับเธอที่โรงเรียนแล้วนะ อ่าวไหงมถึงก่อนหว่า นายว่าไรนะ ทำไมนายต้องมารับชั้นล่ะ แล้วพี่จุนล่ะ พี่จุนนอนอยู่ เธออย่าลืมสิ เธอเป็นแฟนฉันนะ นายามาดะ นายหยุดพูดไปเลยนะ เรื่องนี้ ฉันจะกลับ กับใครก็เรื่องของฉันสิ แล้วก็ไม่แปลกที่ฉันจะกลับกับพี่อิโรชิ ตามแผนไง เธอว่าไงนะ ก็ฉันบอกว่าพี่อิโรชิมาส่งฉันน่ะสิ ทำไมนายนี่ต้องหน้าแดงด้วยเนี่ย แล้วนายยามาดะก็ผลักฉันเข้าบ้านไป นาย เบาๆหน่อยซี่ ทำไม นายยามาดะพูด ทำไมนายต้องถามว่าทำไมด้วย แล้วนายมาอยู่นี่นานยังล่ะ ฮิกิจัง เธอคิดยังไงกับฉัน ฉันอยากรู้ ทำไมนายถามอย่างงี้ล่ะ ก็ฉันบอกว่าทำตามแผนที่นายบอกไว้ไง นายลืมแล้วเหรอ เธอไม่ได้ตอบคำถามฉัน เลยนะ (ไม่รู้จะเอาอะไรกับเด็กอายุ 14 นะเนี่ย เฮ้อ) ก็นายถามว่าทำไมนี่ นายเป็นไรไป โกรธเหรอ เปล่า แต่เธอน่าจะคอยฉันนะ ทำไมล่ะ ก็เหตุผลง่ายๆ เธอ เป็น แฟน ฉัน ไง นาย ฉันเริ่มเบื่อคำนี้แล้วนะ ฉันย้อนนายยามาดะไป เธอ ออกไปข้างนอกกับฉันหน่อย ไม่ ฉันพูด ฉันจะดูแลพี่จุน พี่จุนนอนอยู่ ไม่ต้องให้เธอมาดูแล พี่จุนสั่งว่า ห้ามใครมารบกวนด้วย ยังไงฉันก็ไม่ไป ฉันแลบลิ้นใส่นายยามาดะ คนอะไร โตซะเปล่าชอบบังคับเด็กอยู่เรื่อย
นายยามาดะจูงฉันออกจากบ้านไป จะเรียกว่าจูงก็ไม่ถูกนายนั่นลากฉันไปมากกว่า นายจะพาฉันไปไหนนะ ไปบ้านฉัน ไปทำไมล่ะ พี่ฮิโรชิอยู่ไหม นี่อยู่กับฉันอย่าพูดถึงพี่ชายฉันนะ ฉันไม่เข้าใจนายเลย ทำไมนายต้องบังคับฉันไม้ให้พูดถึงพี่ชายนาย ในเมื่อนี่มันเป็นสัญญาที่นายกับพี่จุนให้ฉันทำ ก็ก็ ฉันชอบเธอนี่ นายนั่นตะโกนใส่ฉัน ได้ยินไหม ฉันชอบเธอ นายว่าไงนะ นายยามาดะหยุดรถกะทันหัน นายหยุดรถทำไม น่ะ ฉันถาม เขาจ้องมาที่หน้าฉัน ฮิกิ เธอรู้ไหม ตอนนี้ฉันชอบเธอเข้าแล้วนะ จะเรียกว่าชอบก็ไม่ถูกสิ เรียกว่ารักดีไหมล่ะ นายบอกว่านายรักฉันเหรอ นายนั่นสบตามาที่ฉัน นายพูดเล่นแน่ๆเลย งั้นแผนการก็ พี่ฮิโรชิล่ะ นายไม่ห่วงเขาหรอ แล้วเธอล่ะ เคยห่วงฉันบ้างไหม เออ ฉันอ้ำอึง ฉันยอมรับ ฉันไม่เคยห่วงนายเลย แล้วเธอเคยคิดถึงฉัน จำฉันบ้างไหม เออ ฉันยอมรับว่าบางครั้ง น้อยมากที่ฉันคิดถึงนาย เขาจ้องเขม็งมาที่ฉัน จะหยุดพูดหรือพูดต่อดีเนี่ย แล้วเธอคิดยังไงกับพี่ชายฉัน เออ ฉันไม่ขอตอบนะ ก็คนมันขี้เกียจหาเรื่องใส่ตัวแล้วนี่ เรื่องไรเล่า นายยามาดะคนบ้า ฉันคิดในใจนะ ในใจฉันนะ รักแต่พี่จุนคนเดียว บอกนายยามาดะดีไหมเนี่ย เธอ นายนั่นใช้มือเสยผมให้ยุ่งเหยิงยิ่งขึ้น เขานั่งเงียบ อยากรู้จังว่าเขาคิดอะไร นายไม่ไปแล้วเหรอ นายนั่นมองมาทีฉันแล้ว โน้มตัวมาหา ฉัน ฮิกิจัง ฉันรักเธอจริงๆนะ นายนั่นใช้มือจับแขนของฉันแล้วโน้มหน้ามาใกล้ๆ เขาใช้ริมฝีปากจูบที่ริมฝีปากของฉัน ฉันพยายามขัดขืน แต่ไม่เป็นผล (แรงผู้ชายกับแรงเด็กผู้หญิงนี่นะ) เขาเริ่มพรมจูบไปทั่วใบหน้า นาย นายยามาดะ หยุดนะ ฉันตะโกน ข้างทางไม่มีบ้านคน อากาศรอบกายก็เริ่มเย็นลง ความมืดเริ่มมาเยือน ฉันสั่นไปทั้งตัว นายนั่นก็ยังไม่หยุด ฮือ ๆแนร้องไห้ นายหยุดเถอะ ฮือ พี่ยามาดะหยุดเถอะ ฉันหลุดปากพูดคำว่าพี่ออกไป จนนายยามาดะชะงัก เขามองที่ใบหน้าฉัน แล้วยิ้มให้ฉัน แล้วพูดว่า ขอโทษที่ทำแบบนี้ อย่าโกรธกันนะ ฉันรักเธอนะ ฉันแค่อยากดูแลเธอแล้วอยากให้เธอให้เกียรติฉันเหมือนกับที่เธอให้เกียรติพี่ฉัน รับปากฉันสิ สักวันเธอจะรักฉัน ฉันไม่ตอบ แล้วหลบสายตานายยามาดะ เขาใช้นิ้วบาดน้ำตาที่ใบหน้าของฉัน ฉันเมินหลบ ผมสัญญาหากคราวหน้าคุณไม่ยินยอม ผมจะไม่ทำ (ตาบ้าแล้วใครจะยอมนายกันเล่า) เอ๊ะ นายพูดคำว่าผม แล้วก็คุณด้วย แปลกๆจัง
28 เมษายน 2549 10:42 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ตอนที่ 5 ความรู้สึก
พี่จุน วันนี้อิกิไปบ้านนายยามาดะมาคะ อืม ดีแล้ว แล้วพี่จุนทานข้าวมายังคะ อืม ทานแล้ว ทำไมพี่จุนดูเย็นชาจัง เป็นไรไปนะ หรือว่าอกหัก ไม่เดาและ งั้นฮิกิไปนอนนะคะ พรุ่งนี้ไปโรงเรียน พรุ่งนี้ปลุกฮิกิด้วยนะ แล้วพี่จุนก็นั่งลงบนโซฟา เปิดทีวีดูเหมือนจะไม่ฟังฉัน แต่ฉันรู้ว่าพี่จุนใส่ใจฉันอยู่เสมอ แม้ว่าพี่จุนจะมีเรื่องไม่สบายใจที่ไม่บอกฉันก็เถอะ
นี่ยามาดะ อ้าวพี่ฮิโรชินี่เอง มาหาผมถึงห้อง มีอะไรเหรอครับ ตกลงนายเป็นแฟนน้องนายจุนแน่เหรอ ครับ ถามทำไมครับ ก็เปล่า แค่เป็นห่วงฮิกิ นายก็ออกจะเจ้าชู้ พี่ คนนี้ผมรักจริงนะ แผนเผินผมไม่สนแล้ว แต่พี่จะบอกว่าพี่เริ่มชอบเธอแล้ว นายจะว่าไง พี่ฮิโรชิ พี่ลืมเธอคนนั้นแล้วเหรอ อืม ฮิกิจังทำให้พี่รู้สึกถึงความรักอันยิ่งใหญ่ระหว่างพี่น้อง จนพี่อยากที่จะดูแลเธอเอง พี่อิโรชิ ผมก็จะดูแลเธอเหมือนกันนะครับ เอาเป็นว่าเราค่อย คุยกันวันหลังนะ
ตอนนี้ผมรู้ความรู้สึกของพี่ชายผมแล้ว จริงๆมันก็เป็นไปตามแผนนะครับ แต่ใจผมนี่สิ อย่างที่บอก หลงรักเธอเข้าแล้ว ทำไงได้ กะจะให้เธอตกหลุมรักผมซักหน่อย ผมนี่แย่จริงๆ แต่ผมให้สัญญาผมจะดูแลเธอแทนพี่จุน พี่ชายที่เธอรักเอง นั่นเพราะไม่ใช่เหตุผลอื่น นอกจากหัวใจผมสิครับ มันบอกว่ารักเธอ รักเธอ ฮิกิจังของผม ว้าบ้าใหญ่แล้ว ยามาดะ
ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกแล้วครับ ผมฮิโรชิ ผมก็เพิ่งเปิดเผยความรู้สึกนี่แหละครับ ให้นายยามาะเรียกคะแนนสงสารอยู่คนเดียว ถึงจุนไม่ขอร้องผมก็เต็มใจอยู่แล้วครับ เธอช่วยเยียวยาหัวใจผม ทั้งๆทีดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ทำอะไรเลย แถมยอมตกลงกับนายามาะดะว่าจะเป็นแฟน แผนการนี้ผมรู้อยู่แล้วครับ นายจุนขอร้องนี่ครับ เขาขอร้องทั้งที่ใจผมน่ะ รักเธอน้องสาวนายจุนแต่แรกแล้วครับ เธอช่วยผม ไม่ให้ผมนอนจมกองเลือด ผมได้เข้าไปนอนในห้องของเธอ เป็นห้องของเด็กผู้หญิงที่อบอุ่นมากเลยครับ วันนั้นเอง จุนก็ขอร้องผมเรื่องบางอย่างแต่ผมยังบอกไม่ได้นะครับ ไว้ช่วยให้เธอรู้ใจผมสักที แล้วผมจะหอมแก้มคุณนะครับ ผมแสดงออกไม่ค่อยเก่งไม่เหมือนน้องผม ผมได้แต่ส่งยิ้มให้เธอ แล้วก็แสดงท่าทางให้เธอสงสาร เพื่อให้เธอหวั่นไหวครับ ทั้งๆที่ใจผมน่ะสิ หวั่นไหวยิ่งกว่าเธออีกนะครับ ฮิโรชิ
หน้าส่วนตัว
1220
Lovers
0 คน เลิฟยัยแว่นน้ำเงิน
