16 มิถุนายน 2548 17:17 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
...........ไกลไปเลยไกลเลยที่แสนไกล
ช่างยากไร้ไกลจากที่ห่างหาย
จากวันนี้ไกลลับแล้วลับกาย
ภาพเลือนหายกายใจอย่างลับเลือน
.............ภาพนิมิตตรึงติดลับร้างลา
กาลเวลาพรากชีวิตที่สดใส
เหลือความเศร้าความโศกโอบหัวใจ
ให้เป็นได้ทิ้งไว้ช่วยเตือนจำ.............
16 มิถุนายน 2548 16:48 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ไร้เสียงเศร้า เหงาลึก อยู่ในจิต
ใช่ความคิด เปล่าเปลี่ยว คำนึงหา
เพียงวันหนึ่ง หยาดน้ำ หยดลงมา
ตรงฟากฟ้า กลางใจใน ตัวเรา
เหมือนวิทยุ ไร้เสียง ที่คนพูด
ขาดการดึงดูด ใช่คลื่น ในความฝัน
ต่างจากภาพ นิมิต ที่สร้างกัน
ต่างไหวหวั่น แนบชิด สะกิดใจ
15 มิถุนายน 2548 13:43 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
วอนขอแค่มีสักครั้ง
ขอดวงจันร์ได้เห็นใจ
ไม่ต้องมาสงสัยกัน
หรือเหนี่ยวรั้งร่างกาย
รู้ดีว่าหัวใจบินไป
บินไปเป็นเพื่อนสายลม
ดูสิคนที่ช่างเขลาเหลือเกิน
ที่ปล่อยให้เขาเมินเราเรื่อยไป
รู้ว่ารักนี้มันงดงาม
แต่ถ้าสามก็ช้ำกว่าสอง
ขอจันทร์จงได้นึกตรอง
ขออ้อนวอนให้เห็นความสำคัญ............
13 มิถุนายน 2548 16:24 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ก้าวแรกที่เข้ามา
ภาพตรงหน้าคือโรงเรียน
ให้ฉันได้เล่าเรียน
และเติบใหญ่ในต่อไป
เรื่องราวในชีวิต
มีมิตรดีเดินคู่ไป
ทุกสิ่งที่ผ่านไป
ในหัวใจคือโรงเรียน
มีครูที่สอนเก่ง
มีเด็กเด่นในโรงเรียน
ตัวฉันได้พากเพียร
ผ่านสังเวียรการสอบไป
วันแรกที่เปิดเทอม
เติมเต็มด้วยเสียงใส
ระฆังพาใจไป
ในโรงอาหารของโรงเรียน
กลิ่นแรกที่ได้ดม (หอม..ม๊ากๆ)
ช่าวสุขสมตามที่รอ
มีข้าวจนล้นหม้อ
อาหารก็อร่อยแสนถูกใจ
นั่งเรียนแล้วก็หลับ (เปิดเทอมวันแรกนะเนี่ย)
จนเพื่อนจับแขนเขย่า
บอกเพื่อนให้เบาๆ
ให้ฉันได้หลับต่อไป
เพื่อนบอกอาจารย์มอง
แล้วไม่จ้องแค่เตือนไป
ถามว่าเมื่อคืนทำอะไร
ใจบอกไปสั่นระรัว
เมื่อคืนหนูตื่นเต้น
อย่างที่เป็นทุกครั้งปี
อยู่มอหกแล้วนะนี่
นิสัยไม่ดียังจะทำ
เสียงสววรค์ดังกลับบ้าน (เย่...ได้กลับบ้านแล้ว)
บอกเพื่อนว่าวันนี้สนุกจัง
เพื่อนถามด้วยเสียงดัง
วันนี้เธอทำอะไร
ฉันได้แต่อมยิ้ม
ใจก็คิดอยู่เรื่อยไป
เรื่องไรจะบอกไป
วันวันนี้ฉันฝันดี (แฮะ.. อย่าคิดลึกนะ)
10 มิถุนายน 2548 16:27 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
เธอไม่เคยรู้เลยว่าฉันรัก
หรือรู้จักฉันเลยในมุมหนึ่ง
ได้แค่เพียงส่งสายตาที่ซึ้งๆ
ไม่อาจถึงได้ในหัวใจเธอ
ทุกครั้งที่มองส่งตาไป
ใจก็ไปด้วยในทุกครั้ง
อยากคว้ากลับมาไม่ให้รู้จัง
ได้แต่หันหลังเดินเลยเธอไป
ก็ได้แค่แอบปลื้มจนเพื่อนล้อ
หน้ามันก็แดงจนเธอสงสัย
แต่เธอก็ไม่อาจรู้ภายในใจ
ว่าฉันคิดอย่างไรกับเธอ
รักเสมอ รักไม่เปลี่ยน ของคนๆนี้ แม้เธอไม่เคยหันมา
หน้าส่วนตัว
1333
Lovers
0 คน เลิฟยัยแว่นน้ำเงิน
