13 มิถุนายน 2548 16:24 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ก้าวแรกที่เข้ามา
ภาพตรงหน้าคือโรงเรียน
ให้ฉันได้เล่าเรียน
และเติบใหญ่ในต่อไป
เรื่องราวในชีวิต
มีมิตรดีเดินคู่ไป
ทุกสิ่งที่ผ่านไป
ในหัวใจคือโรงเรียน
มีครูที่สอนเก่ง
มีเด็กเด่นในโรงเรียน
ตัวฉันได้พากเพียร
ผ่านสังเวียรการสอบไป
วันแรกที่เปิดเทอม
เติมเต็มด้วยเสียงใส
ระฆังพาใจไป
ในโรงอาหารของโรงเรียน
กลิ่นแรกที่ได้ดม (หอม..ม๊ากๆ)
ช่าวสุขสมตามที่รอ
มีข้าวจนล้นหม้อ
อาหารก็อร่อยแสนถูกใจ
นั่งเรียนแล้วก็หลับ (เปิดเทอมวันแรกนะเนี่ย)
จนเพื่อนจับแขนเขย่า
บอกเพื่อนให้เบาๆ
ให้ฉันได้หลับต่อไป
เพื่อนบอกอาจารย์มอง
แล้วไม่จ้องแค่เตือนไป
ถามว่าเมื่อคืนทำอะไร
ใจบอกไปสั่นระรัว
เมื่อคืนหนูตื่นเต้น
อย่างที่เป็นทุกครั้งปี
อยู่มอหกแล้วนะนี่
นิสัยไม่ดียังจะทำ
เสียงสววรค์ดังกลับบ้าน (เย่...ได้กลับบ้านแล้ว)
บอกเพื่อนว่าวันนี้สนุกจัง
เพื่อนถามด้วยเสียงดัง
วันนี้เธอทำอะไร
ฉันได้แต่อมยิ้ม
ใจก็คิดอยู่เรื่อยไป
เรื่องไรจะบอกไป
วันวันนี้ฉันฝันดี (แฮะ.. อย่าคิดลึกนะ)
10 มิถุนายน 2548 16:27 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
เธอไม่เคยรู้เลยว่าฉันรัก
หรือรู้จักฉันเลยในมุมหนึ่ง
ได้แค่เพียงส่งสายตาที่ซึ้งๆ
ไม่อาจถึงได้ในหัวใจเธอ
ทุกครั้งที่มองส่งตาไป
ใจก็ไปด้วยในทุกครั้ง
อยากคว้ากลับมาไม่ให้รู้จัง
ได้แต่หันหลังเดินเลยเธอไป
ก็ได้แค่แอบปลื้มจนเพื่อนล้อ
หน้ามันก็แดงจนเธอสงสัย
แต่เธอก็ไม่อาจรู้ภายในใจ
ว่าฉันคิดอย่างไรกับเธอ
รักเสมอ รักไม่เปลี่ยน ของคนๆนี้ แม้เธอไม่เคยหันมา
31 พฤษภาคม 2548 21:18 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
/ .............. เก็บรองเท้าคู่เก่า
เก็บความเศร้าใส่กล่อง
เก็บความรักไว้มองจ้อง
เก็บรักแท้ในหัวใจ
.............. ทิ้งคนที่เคยทอดทิ้ง
ทิ้งคนที่ไม่เคยมองฉัน
ทิ้งคนที่ไม่เคยมองกัน
ทิ้งคนที่ทำให้ใจฉันเจ็บปวดใจ
............. อยากจะเริ่มรักใหม่
อยากจะมีกำลังใจไว้เป็นโหล
อยากจะมีด้ายแดงเป็นห่วงโซ่
อยากจะมีคนที่มาเป็นคู่ใจ
31 พฤษภาคม 2548 21:11 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
...............ค่ำคืนหนึ่งคืนนี้ฟ้านั้นหม่นหมอง
ไร้แสงส่องจากดาวประกายฟ้า
ปรารถนาจะให้ผ่านเลยล่วงครา
วิเวกฟ้าเหน็บหนาวทั้งกายใจ
น้ำตานี้ระรวยรินสู่สายสินธุ์
ที่สูญสิ้นความหวังสู่เวหา
แม้หลับตายังได้ยินเสียงนกกา
เตือนเราว่าเรานั้นสิ้นแสงใจ
ใครก็ได้คนที่จะนำพาฉัน
จับมือกันพาฉันเยือนที่อบอุ่น
ให้เห็นแสงที่เข้ามาในรุ่งอรุณ
ไม่ให้กรุ่นใจจิดติดพวัง............................
/อยากออกไปจากความหมองหม่น/
30 พฤษภาคม 2548 17:37 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
วันนี้ฝนมันช่างตกหนัก
อาจจะมีคนอกหักมากกว่าฝน
ไม่เลือกคนที่แสนจะยากจน
อาจเป็นคนที่ร่ำรวยก็ยังมี
แต่ก็มีฝนที่ตกไม่ทั่วฟ้า
เหมือนเวลาที่คนรักมากกว่าฝน
ก็จะมีสิ่งที่ดลใจคน
ต่างฟ้าฝนคนเราย่อมรักกัน
หน้าส่วนตัว
1190
Lovers
0 คน เลิฟยัยแว่นน้ำเงิน
