21 กรกฎาคม 2547 12:01 น.
ยัยซน
นั่งเหม่อมองท้องฟ้าพาใจเหงา
เศร้าแสนเศร้าเขาอยู่หนใดหนา
นานแล้วนะที่เธอไม่กลับมา
คุยจ้ะจ๋ากับฉันเหมือนเช่นเคย
บอกได้ไหมทำไมเป็นเช่นนี้
วอนคนดีโปรดแจ้งคำเฉลย
อย่าให้ฉันต้องเศร้าเหงาอยู่เลย
โอ้ใจเอ๋ยใจเราเศร้าจริงจริง
1 กรกฎาคม 2547 11:09 น.
ยัยซน
Its time to say Goodbye
ใจหล่นหายคราอ่านข้อความนี้
อยากถามเธอหน่อยนะพ่อคนดี
คำคำนี้แน่ใจหรือที่เอ่ยมา
ไม่เสียดายหรือเวลาที่รู้จัก
แม้สั้นนักแต่ยังถวิลหา
ฉันและเธอเคยเป็นเพื่อนกันมา
ทุกข์สุขพาเราสองปรองดองกัน
หากทุกสิ่งที่ผ่านมันไร้ค่า
Thank for everything ช่างน่าขัน
คำขอบคุณเก็บไว้ก็แล้วกัน
คงสักวันที่ฉันจะลืมเธอ