2 พฤศจิกายน 2545 00:15 น.

ใบ้ไม้กรอบแห้ง..แล้วต้องร่วง

หัวใจไม่ใช่ท้องฟ้า
กว้าง..แต่คงไม่พอจะซับน้ำตา คนทั้งโลกได้
วันนี้ที่เธอกลับมา จึงบอกได้แค่ว่า ช้าเกินไป
ช้า..เกินกว่าจะเข้าใจในความหวั่นไหวที่เธอเป็น

ใบไม้กรอบแล้วก็ร่วง
เพราะฉะนั้น เธออย่ามาถามทวงถึงความเจ็บปวดที่เงียบเร้น
ความรักแหลกสลายเหมือนใบไม้แห้งตายที่ไม่อาจฟื้นเป็น
เพียงลมพัดปลิวกระเด็น ทุกเศษเสี้ยวที่เธอเห็น.. คือน้ำตา