12 ตุลาคม 2545 19:32 น.

เพราะหัวใจมีคุณจึงอุ่นใจ

ยังแคร์

ฉันเดินทางมากับสายลม
พร่างพรม..อ่อนไหว..ช่างฝัน
ใช้หัวใจรับรู้เรื่องราวของดวงจันทร์ 
ใช้ความฝันรับรู้เรื่องราวของความรัก

ฉันเคียงข้างกันมากับความอบอุ่น
เป็นความเคยคุ้นที่คุณเคยรู้จัก
เป็นความอ่อนโยนที่พร้อมให้คุณพิงพัก
เป็นผู้หญิงที่อ่อนไหวนักในดวงตา

ฉันผูกพันกับดวงดาว
เป็นเพื่อนกับเมฆขาวบนผืนฟ้า
รู้จักกับดอกไม้ระหว่างทางที่ผ่านมา
คุ้นเคยกับนิทานดอกหญ้า..ก่อนหลับตานอน

ฉันรักการมีอยู่ของทะเล
รักการร่อนเร่ในความไหวอ่อน
รักตัวอักษรที่เรียงร้อยเป็นบทกลอน
และรักความอาทรในหัวใจของคุณ

ฉันชอบบทเพลงของสายน้ำ
หลงรักถ้อยคำความอบอุ่น
คุณรู้ไหมว่าทุกอย่าง..เกิดขึ้นบนโลกกว้างที่มีคุณ
และทุกสิ่งที่ฉันรักที่ฉันคุ้น..มันเกิดขึ้นเพราะคำว่ารักคุณ คำเดียว
				
12 ตุลาคม 2545 16:32 น.

จดหมายถึงเจ้าชายพระจันทร์

ยังแคร์

ถึงเจ้าชายพระจันทร์ที่ฉันรัก
เนิ่นนานนักที่เราอยู่บนผืนฟ้า
อยู่กับค่ำคืนที่เงียบชา
อยู่กับดวงดาราที่เงียบงัน

ฉันคิดถึงเกลียวคลื่น
คิดถึงเพื่อนบนพื้นที่ช่างฝัน
คิดถึงความอบอุ่นของตะวัน
คิดถึงความผูกพันของน้ำทะเล

ฉันไม่ใช่ดวงดาว
เป็นเพียงเม็ดทรายช่างเหงาและว้าเหว่
ไม่อาจสุขได้เมื่อห่างไกลท้องทะเล
ไม่อาจร่อนเร่บนฝืนฟ้า

ฉันคือเม็ดทราย
ฉันจึงขอกลับไป..สู่พื้นหล้า
ไปอยู่ในที่เดิมที่เคยมา
ไปอยู่อย่างเหว่ว้าแต่อุ่นใจ

ลาก่อนนะคะ..เจ้าชายผู้ไหวเพ้อ
เธองดงามเสมอ..สำหรับฉันผู้อ่อนไหว
จะคิดถึงเรื่องราวของเราตลอดไป
จะคิดถึงด้วยหัวใจ..ที่ยังรักเธอ

                                   ด้วยรัก
                            เจ้าหญิงเม็ดทราย				
10 ตุลาคม 2545 00:18 น.

เหตุผลที่อุ่นใจ

ยังแคร์

ท่ า ม ก ล า ง พ า ยุ ล ม ห น า ว
บ า ง ค รั้ ง . . .แ ค่ ม อ ง ด า ว ก็ อ บ อุ่ น
ไ ม่ ใ ช่ เ พ ร า ะ มี ด ว ง ไ ฟ ม า เ พิ่ ม พู น
แ ค่ เ ห็ น ด า ว เ ป็ น ภ า พ คุ ณ  เ ท่ า นั้ น เ อ ง
				
8 ตุลาคม 2545 19:56 น.

รักเธอไม่ได้แม้หัวใจจะรัก

ยังแคร์

ความรัก อาจจะเริ่มใหม่ได้หลายครั้ง
ไม่ว่าผิดหวังหรือสมหวัง..ก็คือการเรียนรู้
  มันไม่ช่วยอะไร การลองซ้อนหัวใจ เพื่อคบดู
เมื่อเธอมีเค้าอยู่..ฉันก็ไม่ต้องการแทรกคู่ให้ร้าวราน

 เพราะความจริง คงเป็นไปไม่ได้
เมื่อเธอยังมีอีกหนึ่งหัวใจ..และไม่ใช่ของฉัน
คงไม่เหมาะสมหากจะใช้เพียงอารมณ์เพื่อคบกัน
ทดแทนความผิดที่ทำกับเขาคนนั้นปล่อยให้น้ำตาอยู่กับฉัน..คนเดียว				
7 ตุลาคม 2545 20:45 น.

ดอกไม้บานได้เพราะกล้าท้าทายสายฝน

ยังแคร์

จะหวั่นกลัวอะไรมากมาย

เมื่อดอกไม้เบ่งบานได้เพราะกล้าท้าทายสายฝน

แค่เพียงอย่าอ่อนแอ อย่ายื่นคำว่าแพ้ให้ความอดทน

แล้วสักวันดอกไม้ที่ชื่อว่าคนก็จะบาน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังแคร์
Lovings  ยังแคร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังแคร์
Lovings  ยังแคร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังแคร์
Lovings  ยังแคร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงยังแคร์