30 ตุลาคม 2545 21:25 น.
ยังแคร์
ทิ้งดวงตาไว้ที่ปลายดาว
ความเหงาบอกกล่าวว่าหัวใจยังรู้สึกได้
สายลมพัดมา..หนาวความเหว่ว้าจนถึงข้างใน
นานแล้วนะหัวใจ..ที่ไม่ได้หนาวจนหวั่นไหวอย่างที่เป็น
ความคิดถึงเป็นเรื่องอ่อนโยน
แต่คนที่อยู่ไกลโพ้น..ไม่เคยมองเห็น
ถ้านับเวลา..ก็คงไม่รู้ว่าความชาเย็น
เข้ามาอยู่ เข้ามาเป็น..นานเท่าไร
ทิ้งน้ำตาไว้ที่ดาว
ร่วงหล่น..ปวดร้าว..ดวงดาวดูหม่นไหม้
สายลมเหน็บหนาว..หาความอบอุ่นจากดาวจะได้อะไร
กลับมาเถอะคนไกล..แค่ลมหายใจอุ่นไม่พอ
27 ตุลาคม 2545 22:29 น.
ยังแคร์
อยากนั่งมองสายฝนกับเธอ
แววตาลอยเหม่อคงอุ่นไหว
มือจับกุมมือ ใจเกาะกุมอีกหนึ่งใจ
แล้วระบายยิ้มสดใสไปด้วยกัน
ซบไหล่กว้าง อากาศหนาวแต่ใจอุ่น
หลับตาลงบนความละมุนแห่งความฝัน
ปล่อยเม็ดฝนโปรยปราย บนเรื่องราวของความผูกพัน
สะดุ้งตื่นบนความเงียบงัน..
พบตัวเองอยู่กับความฝัน..ร้องไห้คนเดียว
23 ตุลาคม 2545 20:28 น.
ยังแคร์
ตัวอักษรบนกระดาษแผ่นหนึ่ง
ข้อความก็ไม่ค่อยซึ้ง..แค่จริงใจก็พอแล้ว
แสตมป์ที่มุมกระดาษ..แม้จะมีรอยขาดเป็นแนว
แต่สรุปแล้วก็..โอเค
ตัวหนังสือบอกเล่าเรื่องราวของคนอีกฝั่ง
รอยปากกาพูดไม่ดัง..แถมตัวโย้เย้
จบท้ายตัวอักษรพร้อมคำอวยพรขอให้ได้เกรดเอ
ง่ายๆไม่ค่อยเท่..แต่ยิ้มชอบใจ
เพราะความรู้สึกมันรับรู้
กระดาษที่ถืออยู่มีค่าแค่ไหน
อยากขอบคุณบุรุษไปรษณีย์สุดหัวใจ
รอนะเจ้าเพื่อนคนไกล..กระดาษอีกแผ่นก็จะเดินทางกลับไปห่วงใยเธอ
14 ตุลาคม 2545 21:45 น.
ยังแคร์
เนินนานผ่านไป
คนดี..เธอรู้ไหมบนฟ้านั่น
จากที่เคยอ่อนหวานเพราะตำนานเจ้าชายพระจันทร์
ก็มีเพียงความไหวหวั่นบนท้องฟ้า
ท้องทะเลก็ไร้คลื่น
สงบนิ่งอย่างขมขื่น..โหยหา
เจ้าหญิงเม็ดทรายนองน้ำตา
คิดถึงวันเวลาแห่งความรัก
เรื่องราวที่เต็มไปด้วยความต่าง
ช่องว่างที่ตีขวางเป็นอุปสรรค
ความผูกพันเหมือนจบง่ายแต่ยากนัก
ยังมีแรงความรักและศรัทธา
เจ้าชายจึงทอดตัวลงผืนน้ำ
ปราถนาความทรงจำกลับสู่ฟ้า
ดำดิ่งสู่ทะเล..ออกตามหา
เจ้าหญิง..กลับมาสู่ฟ้าใส
ไม่มีอะไรไกลเกินรัก
ไม่มีอุปสรรคยากเกินไป
ไม่มีสิ่งกั้นขวางความอ่อนไหว
ถ้าเพียงหัวใจนั้นเชื่อกัน
ทุกวันนี้หากเธอมองไปบนฟ้า
เธอจะเห็นจันทราอยู่ที่นั่น
และมีดาวดวงหนึ่งข้างดวงจันทร์
นั่น...คือเจ้าหญิงช่างฝันชื่อเม็ดทราย
จบตำนานความรักของคนช่างเพ้อ
หลับตานะเธอ..เพื่อพบเจอฝันสดใส
ค่ำคืนงียบงันแต่เธอนั้นจะอุ่นใจ
เพราะเจ้าหญิงเจ้าชายจะอยู่ใกล้ๆตลอดคืน
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=22972
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=24349
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=2439
13 ตุลาคม 2545 15:57 น.
ยังแคร์
ถึงเจ้าหญิงเม็ดทรายที่ฉันรัก
ค่ำคืนอาจเงียบงันนักบนผืนฟ้า
แต่เมื่อเธอจากไปจนลับตา
ค่ำคืนยิ่งเหว่ว้าอีกหลายเท่า
ขอโทษ...ที่ไม่อุ่นดังตะวัน
ขอโทษ...ที่มีเพียงฝันเก่าๆ
ขอโทษ...ที่มีเพียงความเหงา
ขอโทษ...ที่ว่างเปล่าบนผืนฟ้า
ฉันมีเพียง..ความรัก
ให้โอบล้อม..พิงพัก..ปรารถนา
เป็นเพียงเจ้าชายในมายา
แท้จริงธรรมดา..ไม่เลิศเลอ
กลับมานะ..คนดี
ฉันรอคอยอยู่ที่นี่เสมอ
รอการกลับมาของเธอ
มาพบเจอ..มาผูกพัน
เจ้าหญิงเม็ดทรายผู้งดงาม
ฉันจะติดตามเธอไปทุกคืนฝัน
เผื่อวันหนึ่งฉันจะเป็นเช่นตะวัน
เผื่อวันหนึ่งแสงของฉัน..จะอุ่นพอ
รัก..และจะยิ่งรัก
เจ้าชายพระจันทร์
หน้าส่วนตัว
1094
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
