3 มกราคม 2545 22:19 น.
ยังแคร์
ไม่มีอีกแล้วคืนวัน
ที่เราเคยผูกพันกันเหมือนก่อน
คำหนึ่งคำ เธอพูดมาอย่างตัดรอน
ยังคงแอบซ่อน ในน้ำตา
หนึ่งคำจบ หนึ่งคนเจ็บ ยังไหวหวั่น
หนึ่งคำรัก...หนึ่งคนผูกพันกลับไร้ค่า
หนึ่งคนร้อง หนึ่งคนไหน เช็ดน้ำตา
หนึ่งคนอ่อนล้า หนึ่งความปวดปร่า...กร่อนใจ
ค่ำคืนหนึ่ง คนหนึ่งฝัน ถึงวันเก่า
ค่ำคืนเหงา ลมหนาว ทำร้องไห้
คืนที่ขาด คนหนึ่ง แสนยาวไกล
คงไม่มีคืนไหน ที่เธอจะมาอยู่ใกล้กันเหมือนเดิม
3 มกราคม 2545 14:09 น.
ยังแคร์
ลมหนาวพัดผ่านมาอีกแล้ว
มาทักทายแผ่วๆอยู่ข้างหู
แต่คนไร้ค่าที่ใครไม่ปรารถนาจะเหลียวดู
ก็ยิ่งเจ็บปวดเมื่อรับรู้ที่หัวใจ
ลมหนาว หนาวใจ หนาวนัก
แต่ไม่เท่าความรักที่ถูกผลักไส
หนาวเกินกว่าสายลมที่พัดไป
นั่นคือหนาวที่กรีดใจ..เมื่อเธอลา..
2 มกราคม 2545 15:50 น.
ยังแคร์
หัวใจล่องลอยอ่อนไหวอยู่กลางฟ้า
น้ำตาร่วงหล่นลงมากลบฟ้านั่น
ดวงดาวที่ทอแสงพราวข้างเงาจันทร์
จึงเลือนลางเพราะความฝันเปื้อนน้ำตา
พิงเก้าอี้ ลูบหัวตุ๊กตาตัวโปรด
มันคงไร้ประโยชน์ที่จะลืมความปวดปร่า
เมื่อเป็นได้แค่ใครที่ไร้ความหมายในแววตา
สุดท้าย วันหนึ่งสักวันแม้แต่ท้องฟ้า ก็คงไม่แคร์
2 มกราคม 2545 11:45 น.
ยังแคร์
มีกี่คนที่กลัว...ความรัก
มีกี่คนที่รู้จักว่ามันโหดร้าย
มีกี่คนที่เสียน้ำตาเปล่าดาย
มีกี่คนที่เหมือนตายเพราะรักกัน
อยากให้เค้าทุกคนคิดดูใหม่
ความรักเป็นสิ่งสดใสแห่งความฝัน
ควรหรือ เสียน้ำตา เพื่อกัน
แล้วอ้างว่าความรักนั้นทำร้ายเรา
เห็นไหม คนรอบข้าง รักเธอ
เห็นไหมว่าจะไม่เจอ ความเหงา
เห็นไหม ความรักไม่ทำร้ายเรา
เห็นไหมที่เศร้า เพราะเราทำร้ายใจตัวเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
638
