28 ธันวาคม 2544 22:33 น.
ยังแคร์
ได้เวลาสอบอีกแล้วเหน็ดเหนื่อยนัก
เป็นสัญญาญว่าวันพักจะเหือดหาย
ถึงเวลาอ่านหนังสือหูตาลาย
แต่เพื่อเกรดไม่โหดร้าย เราต้องทำ
หนังสือสอบร้อยกว่าหน้า...อยากร้องไห้
แต่เอาเถอะคงจำได้ถ้าอ่านซ้ำ
อย่างละสองสามรอบคงจะจำ
แล้วคงทำข้อสอบได้ด้วยตัวเรา
แต่พออ่าน...โอ๊ยทำไมเยอะอย่างนี้
ทีตอนอ่านแฮรี่ ไม่เห็นเศร้า
ประวัติศาสตร์ ใช่ว่าจะเบาๆ
เอ๋...วงแหวน ดาวเสาร์ พบโดยใคร
วิชาเลข อะไรเนี่ย...งงคูณสอง
โจทย์ข้อนี้ต้องลองหารใช่ไหม
สรุปว่าที่อ่านมาแทบขาดใจ
เอาเข้าจริงก็ออกไปสามเปอร์เซ็น
ที่อ่านมา ไม่ออก อาจารย์ผ่าน
ที่ออกมา ไม่ได้อ่าน มองไม่เห็น
แต่อะไรมันจะเป็น ก็ต้องเป็น
กาไปเถอะ ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ดี
ถึงตอนนี้สอบเสร็จแล้วเริ่มเริงร่า
ที่ผ่านมาเป็นอดีตเมื่อวานนี้
เอาไว้ตอนฟังผลค่อยเครียดอีกที
ส่วนตอนนี้ แฮปปี้ ก่อนแล้วกัน
16 ธันวาคม 2544 01:26 น.
ยังแคร์
ไม่อยากให้เธอต้องเสียใจ
อยากให้รู้ว่ามีคนห่วงใยอยู่ตรงนี้
แม้ใครบางคนไม่ไยดี
แต่ยังมีน้องสาวคนนี้เป็นเพื่อนเธอ
ไม่อยากให้เธอต้องร้องไห้
อยากให้รู้ว่าเป็นกำลังใจอยู่เสมอ
ขอให้เธอเข้มแข็งกับสิ่งที่เจอ
น้องสาวคนนี้จะอยู่ข้างเธอ..สัญญา
15 ธันวาคม 2544 12:43 น.
ยังแคร์
เป็นเพียงความรู้สึก
ร้อยเป็นคำบันทึกในไดอารี่
แทนทุกความรู้สึกถึงคนดี
คนที่อบอุ่นในแววตา
เป็นเพียงเส้นดินสอ
ที่เกิดก่อตามภาษา
แต่ความความหมายนั้นที่ออกมา
เต็มไปด้วยคำว่าห่วงใย
เป็นเพียงสมุดเก่าๆ
เย็บติดด้วยลวดเบาระบายสีสดใส
แต่ความหมายของมันคือความจริงใจ
ที่เต็มใจมีให้ เธอผู้เดียว
12 ธันวาคม 2544 19:12 น.
ยังแคร์
ผูกหัวใจเราไว้ให้แน่นๆ
มิตรภาพจะทดแทนทุกความเหงา
ห่างไกลหรือใกล้แค่เพียงเงา
ทุกสิ่งก็จะคือพวกเราที่รักกัน
ไม่ว่ามิตรภาพจะเกิดขึ้นที่ไหน
ก็จะผูกพันตลอดไปนับจากที่นั่น
แค่เพียงเรายังอยู่เพื่อเป็นกำลังใจให้กัน
คำว่าเพื่อนจะไม่อาจถูกขีดกั้นด้วยสิ่งใด
ดีใจ ที่มีเธอเป็นเพื่อน
ไม่ว่ากี่ปีกี่เดือน เพื่อนจะไม่ไปไหน
หากข้อความนี้สามารถส่งถึงใจ
เธอจงรู้ไว้ คำว่าไม่มีใคร จะไม่เกิดขึ้นกับเธอ
10 ธันวาคม 2544 14:38 น.
ยังแคร์
อาจารย์ครับ ผมกลัวเรื่องอ่านเขียน
อาจารย์ครับ ผมเรียน เรียนไม่เก่ง
อาจารย์ครับ ถ้าต้องสอบผมจะเกร็ง
อาจารย์ครับ ผมเซ็งทุกวิชา
อาจารย์คะ หนูเหนื่อยหนูของพัก
อาจารย์คะ หนูเรียนหนัก หนูอ่อนล้า
อาจารย์คะ จำทำไมแค่ตำรา
อาจารย์คะ เรื่องภาษาน่ารำคาญ
อาจารย์ครับ เลขน่ะ มันย๊าก ยาก
อาจารย์ครับ ผมลำบากเรื่องการบ้าน
อาจารย์ครับ ลอกเพื่อนเอา ของเมื่อวาน
อาจารย์ครับ อาจารย์ อย่าโกรธกัน
อาจารย์คะ วันนี้ หนูง๊วง ง่วง
อาจารย์คะ อย่าห่วง หนูจะฝัน
อาจารย์คะ สอนไปก็แล้วกัน
อาจารย์คะ ไว้อีกวัน จะตั้งใจ
ลูกศิษย์เอ๋ย ครูก็เหนื่อย หนักหนานัก
ลูกศิษย์เอ๋ย เคยประจักษ์กันบ้างไหม
ลูกศิษย์เอ๋ย ครูก็ต้องฝึกมานานไกล
ลูกศิษย์เอ๋ย กว่าจะได้ ถ่ายทอดมา
ลูกศิษย์เอ๋ย ครูต้องทนค้นข้อมูล
ลูกศิษย์เอ๋ย ครูต้องคูณความเหนื่อยล้า
ลูกศิษย์เอ๋ย แล้วที่ครูบากบั่นมา
ลูกศิษย์เอ๋ย ตอบเถอะว่า ทำเพื่อใคร..??