12 ตุลาคม 2545 16:32 น.
ยังแคร์
ถึงเจ้าชายพระจันทร์ที่ฉันรัก
เนิ่นนานนักที่เราอยู่บนผืนฟ้า
อยู่กับค่ำคืนที่เงียบชา
อยู่กับดวงดาราที่เงียบงัน
ฉันคิดถึงเกลียวคลื่น
คิดถึงเพื่อนบนพื้นที่ช่างฝัน
คิดถึงความอบอุ่นของตะวัน
คิดถึงความผูกพันของน้ำทะเล
ฉันไม่ใช่ดวงดาว
เป็นเพียงเม็ดทรายช่างเหงาและว้าเหว่
ไม่อาจสุขได้เมื่อห่างไกลท้องทะเล
ไม่อาจร่อนเร่บนฝืนฟ้า
ฉันคือเม็ดทราย
ฉันจึงขอกลับไป..สู่พื้นหล้า
ไปอยู่ในที่เดิมที่เคยมา
ไปอยู่อย่างเหว่ว้าแต่อุ่นใจ
ลาก่อนนะคะ..เจ้าชายผู้ไหวเพ้อ
เธองดงามเสมอ..สำหรับฉันผู้อ่อนไหว
จะคิดถึงเรื่องราวของเราตลอดไป
จะคิดถึงด้วยหัวใจ..ที่ยังรักเธอ
ด้วยรัก
เจ้าหญิงเม็ดทราย
10 ตุลาคม 2545 00:18 น.
ยังแคร์
ท่ า ม ก ล า ง พ า ยุ ล ม ห น า ว
บ า ง ค รั้ ง . . .แ ค่ ม อ ง ด า ว ก็ อ บ อุ่ น
ไ ม่ ใ ช่ เ พ ร า ะ มี ด ว ง ไ ฟ ม า เ พิ่ ม พู น
แ ค่ เ ห็ น ด า ว เ ป็ น ภ า พ คุ ณ เ ท่ า นั้ น เ อ ง
8 ตุลาคม 2545 19:56 น.
ยังแคร์
ความรัก อาจจะเริ่มใหม่ได้หลายครั้ง
ไม่ว่าผิดหวังหรือสมหวัง..ก็คือการเรียนรู้
มันไม่ช่วยอะไร การลองซ้อนหัวใจ เพื่อคบดู
เมื่อเธอมีเค้าอยู่..ฉันก็ไม่ต้องการแทรกคู่ให้ร้าวราน
เพราะความจริง คงเป็นไปไม่ได้
เมื่อเธอยังมีอีกหนึ่งหัวใจ..และไม่ใช่ของฉัน
คงไม่เหมาะสมหากจะใช้เพียงอารมณ์เพื่อคบกัน
ทดแทนความผิดที่ทำกับเขาคนนั้นปล่อยให้น้ำตาอยู่กับฉัน..คนเดียว
7 ตุลาคม 2545 20:45 น.
ยังแคร์
จะหวั่นกลัวอะไรมากมาย
เมื่อดอกไม้เบ่งบานได้เพราะกล้าท้าทายสายฝน
แค่เพียงอย่าอ่อนแอ อย่ายื่นคำว่าแพ้ให้ความอดทน
แล้วสักวันดอกไม้ที่ชื่อว่าคนก็จะบาน
4 ตุลาคม 2545 23:10 น.
ยังแคร์
ในวันที่เหลืออยู่...อยากรู้..ฉันจะเหลืออะไรบ้าง
อีกกี่เช้าที่ฟ้าสาง อดีตจะเลือนลางไปไหม
อีกกี่วันที่ฝันร้าย จะเลิกมาทำลายหัวใจ
อีกกี่คืนจะต้องร้องไห้..หลับไป ทั้งน้ำตา
ชีวิตที่เหลือจะดีไปได้แค่ไหน
ไม่ว่าถนน หรือพื้นทราย ก็ย่ำเท้าไปอย่างเหว่ว้า
ชีวิตเต็มไปด้วยความหวั่นไหว...นับจากวันที่ใครขอเลิกรา
ความหมายของความไร้ค่า..จึงทำให้อ่อนล้าและเกลียดตัวเอง
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
982
