5 กุมภาพันธ์ 2545 17:45 น.
ยังแคร์
ไม่กล้าเดินเข้าไป
เพราะรู้ดีว่าเป็นใครที่ไม่ควรฝัน
ไม่กล้าขอความผูกพัน
เพราะรู้ดีว่าผลของมันคือน้ำตา
ไม่กล้าขอความห่วงใย
เพราะรู้ว่าอย่างไร ก็ไร้ค่า
สิ่งที่กล้าขอและกล้าทำคือบอกลา
เพื่อไปให้พ้นจากแววตาโหดร้ายของเธอ
5 กุมภาพันธ์ 2545 17:31 น.
ยังแคร์
หัวใจเธอมันเหมือนเขาวงกต
วกวน เลี้ยวลด และเลวร้าย
ฉันหลงเข้ามาเพราะความโง่งมงาย
และกว่าจะรู้ว่ามันวุ่นวายก็เมื่อผ่านเข้ามา
แล้วฉันจะต้องเดินไปถึงไหน
คลำหาทางเท่าไหร่ก็มีแต่ปวดปร่า
เถอะคนดี เห็นแก่คนที่เคยรักกันมา
ทำอะไรก็ได้ให้ฉันหลุดจากความเหว่ว้า นี้ที
4 กุมภาพันธ์ 2545 18:28 น.
ยังแคร์
เหลืออะไรให้ความฝัน
กับภาพความผูกพันในวันนี้
เมื่อฉันเป็นใครที่เธอไม่ไยดี
และทุกนาที ก็พร้อมที่จะ ทำร้ายกัน
เจ็บมาก มากเกินพอ
จนไม่คิดจะ ร้องขอ.. ให้ต่อฝัน
ถึงเวลาจะลืมเธอจากความผูกพัน
และบอกว่าเองว่า จากนี้ฉัน จะไม่รักเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2545 18:14 น.
ยังแคร์
จะยืนขึ้นด้วยสองขา
จะก้าวไปข้างหน้าด้วยความหวัง
จะต่อเติมแรงพลัง
แม้พลาดพลั้งตลอดมา
จะไปให้สุดฝัน
ไปด้วยตัวฉันจนสุดฟ้า
จากวันนี้ตลอดเวลา
เธอจะมีค่า แค่ให้ลืม
4 กุมภาพันธ์ 2545 18:00 น.
ยังแคร์
หลงทาง เสียเวลา
กับการเพ้อหาคนในฝัน
ไดอารี่ กี่หน้า ที่ เงียบงัน
สุดท้ายมันก็เปื้อนน้ำตา
จบลง วันต่อวัน
แต่ไม่เคยทั้งนั้น ที่จะมีค่า
วางความรู้สึก ไว้ในมายา
หลับตาแล้วบอกตัวเองว่า จะลืมเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
828
