6 กุมภาพันธ์ 2545 17:02 น.
ยังแคร์
ยืนกอดอกมองฟ้า
ถามหาความรักครั้งเก่า
ฝนตกปลายตา เบาๆ
หัวใจจึงเศร้าทบทวี
มองหา ความรักในฟ้ากว้าง
แต่กลับได้ความอ้างว้างมาแทนที่
เมื่อไม่มีใคร.. โลกก็ไม่เคยฉายภาพ ดีดี
ไม่มีเธออะไรก็ไม่มีจึงได้แต่มองเม็ดฝนเหล่านี้เปื้อนดวงตา
6 กุมภาพันธ์ 2545 16:48 น.
ยังแคร์
เธอเดินเข้ามาเพื่อจากไป
แล้วรู้ไหม คนที่ต้องปวดใจ ก็คือฉัน
เพราะหัวใจถูกเหนี่ยวไว้ด้วยความผูกพัน
ที่เธอเขียนขึ้น แต่กลับลบมันอย่างไม่แคร์
ในขณะที่ฉันยังรักเธออยู่
แต่สายตาที่เธอเหลียวดู ฉันยังเป็นแค่
เศษดินไร้ค่าที่เกิดมาเพื่อถูกรังแก
เพียงความฝันปรวนแปร...ที่สุดท้ายก็เหลือไว้แค่ น้ำตา
6 กุมภาพันธ์ 2545 16:19 น.
ยังแคร์
อยากให้เป็นฉัน คนที่เธอห่วงหา
อยากอยู่ใกล้ๆตาแล้วได้บอกกับเธอว่ารักแค่ไหน
อยากจูงมือเธอ แล้วเคียงข้างตลอดไป
อยากเป็นใครที่ได้ฟังคำห่วงใยจากคนดี
ไม่อยากปล่อยให้เธอเหงา
ไม่อยากให้เราเหมือนเป็นคนห่างกันอย่างนี้
หากเธอไม่มีใครแล้วจะรักฉันได้ไหม คนดี
ให้โอกาสฉันได้มี ความรักที่แสนดี ได้ไหมเธอ
6 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
ยังแคร์
นี่คือการกลับมาของฉัน
นับจากวันที่พบแต่ความร้าวไหว
นับจากวันที่เสียน้ำตาจนแทบขาดใจ
นับจากวันที่ใครเอ่ยคำลา
นี่คือการกลับมาของคนเข้มแข็ง
ที่จะแสดงให้เธอรู้ว่า
ความรักของฉันจะไม่ได้ผูกพันด้วยน้ำตา
แต่มันจะทวีค่า แม้ต้องพบการจากลาของเธอ
6 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
ยังแคร์
ในโลกใบใหญ่
สิ่งใดที่อาศัยอยู่บ้างในนั้น
ทะเล ท้องฟ้า สัตว์ป่าสารพัน
หมอก ฝน กระทบตะวันที่ส่องมา
มหัศจรรย์แห่งธรรมชาติ
ไม่อาจคิดวาด ไม่อาจบรรยายด้วยภาษา
ให้ได้เพียงหัวใจและสองตา
ที่จะกล่าวมันออกมา กับตัวเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
793
