12 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น.
ยังแคร์
ไม่อยากร้องไห้เพราะไม่อยากอ่อนแอ
ไม่อยากจะแคร์เพราะไม่อยากหวั่นไหว
ไม่อยากจะรักเพราะไม่อยากทำร้ายใจ
แต่ไม่อยากทำอะไรก็ไม่เคยทำได้สักนิดเดียว
9 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
ยังแคร์
เอ้า!อาหมวย ซินเจียยู่อี่
เอ้า!อาตี๋ ซินนี้ฮั่วช๊าย
ปีใหม่แล้วขอให้สุขใจ
รวยไวๆ เงินเยอะๆ เจอะสิ่งดี
แม้แต๊ะเอียไม่มีจะมาให้
เพราะฐานะไม่อำนวยในปีนี้
ก็ขอให้คงมั่นในความดี
เป็นแต๊ะเอียพิเศษที่มอบให้ตัวเอง
8 กุมภาพันธ์ 2545 17:02 น.
ยังแคร์
เก็บใบไม้แห้งใบหนึ่ง
มาคั่นกลางหนังสือซึ่งเปื้อนความหวั่นไหว
วางหนังสือลง หลับตา พักใจ
พักดวงตาใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงา
ทิ้งตัวลงบนผืนหญ้า
ถามหาเธอจากท้องฟ้าที่เงียบเหงา
แต่ไม่ได้เธอคืนมาแม้เงา
มีเพียงเสียงเบาๆของนกกา
เธอคงไม่กลับมาแล้ว ที่นี่
ฉันวันนี้ไม่มีความหมายให้ห่วงหา
สิ่งที่ควรทำคือพักใจ พักดวงตา
แล้วเตือนตัวเองว่า ต้องลืมเธอ
7 กุมภาพันธ์ 2545 14:38 น.
ยังแคร์
รอยความช้ำตอกย้ำใจเรื่อยมา
รอยน้ำตาไหลรินไม่ขาดสาย
รอยอดีตย้ำเตือนไม่เสื่อมคลาย
รอยรักที่สูญหายยังติดตรึง
เสียงบอกรักแว่วมาข้างๆหู
ดังก้องอยู่ในใจให้คิดถึง
ยังมีเธออยู่ในทุกห้วงคำนึง
เสียงรำพึงจากหัวใจ ยังรักเธอ
7 กุมภาพันธ์ 2545 14:38 น.
ยังแคร์
ฉันเป็นคนที่อยู่ตรงกลาง
ระหว่างเธอกับเขาคนนั้น
ฉันเป็นคนที่ผูกพัน
แต่เฉพาะในวันที่เธอไม่มีใคร
ฉันจึงเป็นเพียงคนโง่
ที่หลงคิดอวดโตว่ายิ่งใหญ่
แต่ความจริงในมุมที่เล็กสุดของหัวใจ
ฉันเป็นเพียงขั้นบันไดไปพบใครที่เธอรักจริง