18 กุมภาพันธ์ 2545 23:02 น.

ขอบคุณพี่ dokkoon ค่ะ

วันที่ร้องไห้
ยังแคร์

ในวันที่ฉันร้องไห้
ไม่เคยต้องการอะไรนอกจากภาพใครตรงหน้า
กลับมาได้ไหม ฉันจะลืมทุกคำร่ำลา
ยินดีหลอกตัวเองว่าเธอห่วงหา แม้มันไม่จริง

สายไปไหม
dokkoon

ในวันที่ห่างหายจากไกล
คิดถึงเธอใจจะขาดอย่างยิ่ง
สายไปไหมหากกลับไปสู้ความจริง
คำลาทุกสิ่งที่บอกไม่จริงหรอกตรงข้ามกับใจ

ขอบคุณพี่ดอกคูณค่ะ
ยังแคร์

ขอบคุณทุกกำลังใจ
ขอบคุณสำหรับไฟแห่งความหวัง
สัญญาว่าจะเติมพลัง
เพื่อก้าวออกจากความอ้างว้างด้วยตัวเอง

1010

love

comment

16 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.

พอแล้วที่มีเธอ

ยังแคร์

ให้ขออะไรจะไม่ขอ
มันมากพอ พอแล้วที่เธอให้
จะเลอเลิศแค่ไหนไม่สนใจ
ขาดเธอไปอะไรก็ไม่ดี
ให้หวังอะไรจะไม่หวัง
เพราะทุกอย่างมีครบแล้วที่คนนี้
รักที่ให้คือทุกสิ่งที่ฉันมี
และเพียงพอที่ชีวิตนี้จะต้องการ
ให้บอกอะไรจะไม่บอก
เพราะความรักจะไม่ออกมาจากคำขาน
หากอยากฟัง จงหลับตา จินตนาการ
เห็นไหม...มีคำหวาน อยากบอกเธอ

866

love

comment

16 กุมภาพันธ์ 2545 20:38 น.

สอบอีกแล้ว -_-

ยังแคร์

อ่านหนังสืออีกแล้วสิวันนี้
ต้องหัวฟูอีกทีแล้วสิฉัน
ทั้งเลข วิทย์ อังกฤษ ไทย สารพัน
เอามาวางเป็นชั้นๆแล้วเหนื่อยใจ
ใครกันหนอกำหนดว่าต้องอ่าน
ใครกันนะที่วานให้เอามาใช้
ใครกันหนอที่มาบังคับใจ
ใครกันนะที่อยากให้เรารู้มัน
สมองเราก็มีเพียงน้อยนิด
ทั้งชีวิตก็มีเพียงแค่นั้น
ท่องๆไป กากา แล้วลืมมัน
ก็ไม่รู้เหมือนกันเพื่ออะไร
เคยมีคนบอกว่า..การเรียนนั้น
ทำให้เรามีคืนวันที่สดใส
ก็เอาเห่อะ เค้าสอนมาก็ทำไป
เผื่ออนาคตจะสดใสได้เหมือนกัน
เพราะความรู้คือแสงแห่งชีวิต
เป็นผู้ลิกขิตทุกความฝัน
เวลาอ่านหนังสือ ไม่กี่วัน
คือเวลาของชีวิตฉัน ที่สุขใจ

987

love

comment

15 กุมภาพันธ์ 2545 17:45 น.

เท่านั้น

ยังแคร์

มีค่า...แค่คนไกลห่าง
มาพบกันเมื่อว่างเมื่อเธอเหงา
มีความหมายแค่ฝุ่นบางเบา
ที่ไม่เคยเข้าไปอยู่ในใจ
มองกันเป็นเศษดอกหญ้า
จะสวยคุ้นตาได้เพียงเวลาไม่มีดอกไม้
ในยามที่เขาลืมเธอยามที่เธอไร้ใคร
นั่นเป็นโอกาสเดียวที่ฉันจะมีความหมายใดๆสำหรับเธอ

1125

love

comment

14 กุมภาพันธ์ 2545 17:45 น.