28 พฤษภาคม 2545 22:52 น.
ยังแคร์
วันจันทร์...เริ่มต้นชีวิตฉันด้วยหัวใจหวานๆ
วันอังคาร...รอยยิ้มเบ่งบานที่ได้พบหน้า
วันพุธ...ดีใจที่สุดเมื่อเธอหันมาสบตา
วันพฤหัส...อาจดูธรรมดาแต่พอเธอมาก็สุขใจ
วันศุกร์...รีบตื่นรีบลุกไปหาเธอให้หายเหงา
วันเสาร์...ยอมอดดูการ์ตูนตอนเช้าเพื่อเธอก็ยังไหว
วันอาทิตย์...ยังไงจิตใจก็ไม่ห่างเธอไป
สรุปแล้วไม่ว่าวันอะไรฉันก็มอบให้เธอได้ทุกวันเลย
^__________________^ รัก เธอ ทุก วัน เลย เย้ เย้!
27 พฤษภาคม 2545 23:14 น.
ยังแคร์
ถ้าแววตาหมองหม่นทำให้เธอกังวลใจ
หลับตาได้ไหมแล้วเอาภาพดาวใสมาแทนที่
ถ้าน้ำตาของฉันทำให้การจากกันดูไม่ดี
ก็คิดเสียว่านาทีนี้มันไม่มีตัวตน
ถ้าสองมือของฉันมันเย็นเยียบ
ก็ปล่อยมันอย่างเงียบๆไม่ต้องมีเหตุผล
ถ้าภาพของเราทำให้เธอเศร้าและกังวล
เอามันไปให้พ้นฝังไว้ที่ก้นบึ้งหัวใจ
ถ้าถึงเวลาจะลาแล้ว
โปรดจากไปพร้อมแววตาที่สดใส
ถ้าครั้งนี้คือครั้งสุดท้ายของหัวใจ
โปรดทำให้รู้ว่าฉันได้ให้เพียงพอกับที่เคยได้และรักเธอ
27 พฤษภาคม 2545 15:19 น.
ยังแคร์
อาจแตกต่างกันมากยิ่งกว่ามาก
เหตุผลอาจสร้างขวากหนามที่ยิ่งใหญ่
อาจเพราะรักกันไม่ได้เธอต้องไป
แต่เหตุผลของใจยังแน่นอน
ฉันไม่แคร์ แค่เราอยู่คนละที่
ไม่สนใจหรอกคนดีเรื่องเก่าก่อน
แค่เพียงเรามาพบกันด้วยอาทร
แล้วรักกันแน่นอนทั้งสองคน
จะต่างกันแค่ไหนใจก็เหมือน
ให้ดูผิดบิดเบือนก็ไม่สน
อุปสรรคอะไรก็ไร้ตัวตน
ฉันจะยืนอยู่ในเหตุผลว่ารักเธอ
27 พฤษภาคม 2545 02:11 น.
ยังแคร์
หากคืนนี้มีดาวอยู่ล้านดวง
ฉันจะทวงถามดาวเธออยู่ไหน
เผื่อมีสักดวงจะเข้าใจคนที่ห่วงใย
ฉันอยากให้เธอเป็นเช่นดวงดาว
หากแต่ว่าคืนนี้ไร้แสงดาวส่อง
คงไม่มีใครฟังเสียงร่ำร้องของคนปวดร้าว
ในยามคืนค่ำน้ำตาไหลพร่างพราว
แสงของดาวไม่เคยส่องถึงใจ
ความฝันมิไกลเกินเอื้อม.... (ยืมปีกฟ้า)
ใจฉันเชื่อมใจเธอตลอดเวลาไม่ว่าเธออยู่ไหน
แม้ในวันนี้ที่เราห่างกันไกลแสนไกล
หากคำพูดนี้ส่งได้ถึงใจ เธอโปรดจงรู้ไว้ ฉันยังรักเธอ
24 พฤษภาคม 2545 22:49 น.
ยังแคร์
อย่าโกรธคนที่ไม่อาจห้ามใจ
คงไม่ผิดเกินไปถ้าหากใครยังรักเธออย่างนี้
เพราะอะไรอย่าถามแค่ฉันอ่อนแอเกินห้ามความรู้สึกที่มี
และเธอก็ยังเป็นภาพดีๆอยู่ในหัวใจ
โปรดให้ฉันได้รักเธออยู่ห่างๆ
ได้ห่วงใยเธอบ้างไม่ว่าฐานะไหน
ยินดีเป็นแค่ คนแปลกหน้า หรือแม้ว่าต้องเป็นคนห่างไกล
แค่เธอยินยอมให้ฉันใช้หัวใจ ทำตามความรู้สึกข้างในของตัวเอง