1 เมษายน 2545 11:31 น.
ยอดหญ้า
นั่งคอยเธอแต่ค่ำจนเช้า
ได้ยินเสียงก้าวเท้าคอยมองหา
เห็นคนดีเดินอยู่ไม่ไกลตา
โอ้ขวัญตายังไม่ลืมที่นัดกัน
รีบลุกขึ้นจะวิ่งเข้าไปกอด
และออดอ้อนเธอดังที่หมายมั่น
แต่คนดีรีบบอกให้ถอยเร็วพลัน
ก็ฉันลืมไปว่าเธอเป็น...พระสงฆ์
1 เมษายน 2545 11:02 น.
ยอดหญ้า
คน...ติดปีก ความฝัน
คน...ร้อยพัน ร่วมใจ
คน...จะสู้ ต่อไป
คน...ไม่หวั่นไหว กับแรงลม
คน...ไม่สิ้น ปัญหา
คน...นำพา ความสับสน
คน...นับร้อยพันคน
คือคนที่ต้องสู้จนวันตาย
1 เมษายน 2545 11:02 น.
ยอดหญ้า
ไม่มีคืนไหนที่ไม่คิดถึง
ไม่มีวันไหนที่ไม่มองหา
ไม่มีเวลาไหนที่ไม่อยากให้เธอมา
ไม่มีเลยสักคราคนดี
แต่วันนี้เธอช่างใจร้าย
ทำลายความรู้สึกดีดีของฉัน
เธอพาใครมาด้วยกัน
ผู้หญิงคนนั้นหรือเป็นคนดี
เธอสวยและมีเสน่ห์
ตาเธอมีเล่ห์มากมายนั่น
แต่เขาไม่รู้เท่าทัน
ปล่อยฉันอ้างว้างเดียวดาย
ไม่มีคืนไหนที่คิดถึง
ไม่มีวันไหนอยากให้เธอมาหา
ไม่มีอีกแล้วที่อยากให้เธอมา
มีแต่รอยน้ำตาความอาวรณ์
1 เมษายน 2545 10:48 น.
ยอดหญ้า
ไม่มีคืนไหนที่ไม่คิดถึง
ไม่มีวันไหนที่ไม่มองหา
ไม่มีเลยแม้สักเวลา
ที่ฉันไม่อยากพบเธอ
แต่แล้ววันหนึ่งฉันกลับพบ
เรื่องบัดซบรู้แล้วใจหาย
คนดีของฉันกลับกลาย
เป็นคนร้ายทำลายตัวเรา
เขากล้าพาคนอื่นมาหาฉัน
เธอคนนั้นมีเสน่ห์และราศี
หากเธอมองแววตาเธอดีดี
ผู้หญิงคนนี้มีมารยา
ไม่มีคืนไหนฉันคิดถึง
ไม่มีวันไหนฉันมองหา
ไม่มีอีกแล้วที่อยากให้เธอมา
มีแต่อยากจะด่าเธอแรงแรง